Alle inzendingen over ingehouden woede, OR leren vertrouwen, OR veilig wanen

Laat je me vallen of leer je me te hopen Loop je weg of blijf je aan mijn zij geef me een hint zodat ik weet waarheen te gaan ben je een vriend of ... laat je me alleen in die waan ?…

drijven is evenwicht vinden loslaten wat spant vertrouwen op dobber en dragen van water en hand niet vragen toch lachen want drijven is bevrijd zijn zweven - niets doen genezen van wanen en tranen om dingen van toen en zonder spanen roeien op weg naar een zoen van God…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Veiligheid op zoek naar een gevoel van Zekerheid je klampt je vast Verandering je voelt je onaangenaam verrast Angst je raakt in paniek Onzekerheid het maakt je ziek Vertrouwen probeer ik je te geven Zekerheid ik help je door het leven Veiligheid sla je armen maar om me heen Mama laat je nooit alleen.…

Hij voelde zich veilig in zijn woede: als iemand die zich op een mooie dag onderdompelt in een warme tuin. (De wind kamt de heg liefdevol in model, kinderstemmen klinken alsof ze verpakt zijn in watten van zonlicht en ver weg.)…

Dit kan niet worden gedicht zal altijd open blijven de tijd gespleten in voor en na met daartussen het gat met de brokstukken van levens razendsnel verspreid over zoveel zielen, gedachten, woorden, beelden vliegensvlug en overal verbijstering verslagenheid woede de tijd zal het niet leren.…

God, geef me de sereniteit Om wat ik niet kan veranderen te accepteren De moed om te veranderen wat ik kan En de wijsheid om het verschil te weten Mijn sereniteit wordt al mijn hele leven afgebroken door de mensheid Uit haat en woede opereren, is wat ze mij leren Tegen wie moet ik die botvieren dan? We mogen toch ook niet vergeten?…

Waan me soms even vrij als de wind om me heen wanneer je me laat vieren beperkt maar ook veilig want waar zou ik nu zijn als je me ineens losliet ergens verloren zwervend of doorgeprikt en leeg dus zweef ik aan je touwtje soms wat opgelaten maar meestal tevreden misschien zelfs blij…

Leren Mezelf Met respect Laten behandelen Te veel Toegelaten Mezelf pijn Laten doen Voor de Lieve vrede Mezelf Opzij gezet Niet meer Toelaten Dat de ander Me respectloos Behandeld Mijn grens Aangeven Nu nog Leren De angst Los te laten En verbindingen Toe te laten Er te Zijn En leren Vertrouwen Dat…

Ach kon ik nog één keer als vroeger, al is het enkel in mijn waan: met mug, met zomer en met moeder weer in dat ver bed slapen gaan.…

Ach kon ik nog één keer als vroeger, al is het enkel in mijn waan, met mug, met zomer en met moeder weer in mijn ver bed slapen gaan.…

verlost van waan.…

ik ben slechts jouw hulp in de huishouding maar vandaag wandelde je met mij in het park een kwestie van vertrouwen en dat deed mij goed volgende week leer ik jou boodschappen doen in de supermarkt op het plein dat jij vreest ik wil je weer tussen de mensen plaatsen, je zelf vertrouwen dat zal mij goed doen…

geluk niet langer plaatsgebonden de oorsprong in mijzelf en haar weg in liefde gevonden vol vertrouwen...grenzeloos jij bent liefde...mijn veilige thuis want liefde is thuiskomen...eindeloos…

Bodem die onder Het menselijk Bestaan wordt Weggeslagen Gezin dat Allang de Hoeksteen niet Meer is - Vertrouwen verdwenen Tot achter de horizon Terug bij de Schepper Waarmee alles begon - Existentiële grondeloosheid, De veiligheid verschuift…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

je laat mij wonen in je woorden als ik ontheemd mijn plek niet vind me thuisloos waan en in de wereld sta als vreemdeling de ochtend neem als sprakeloos de avond als voorgoed verdaan als blinde in het licht moet kijken dan geef je rust met al je zinnen beland ik in een veilig nest de duivel en mijn zieledeuk voor even weg…

Leer ons mensen als vrije vogels vliegen, zoals vredesduiven kunnen. Breng weer vrede in ons bestaan. Wanen van de dag hoor ik angstig kruipen, en krimpend op de terugtocht gaan.…

Je zult maar bij het kruishout staan en daar je meester dood zien bloeden, gevangen in je eigen waan; waar haal je nog de moed vandaan om als discipel voort te gaan, je zult maar bij het kruishout staan en daar je meester dood zien bloeden, als zó de storm om ons zou woeden zou 't ons niet beter zijn vergaan, o God, geef ons de richting aan…

Waar is het vertrouwen gebleven? Het gevoel van veiligheid? Zijn ze gestorven, sámen met het plezier wat we ooit hadden en de passie die we toen deelden? Liggen ze begraven naast het respect voor elkaar? Ik weet het niet meer ...…

Leer mij om liefde te ontvangen. Wees degene die ik vertrouw. Jij wordt degene waar ik op bouw, Alsjeblieft, leer me om naar jou te verlangen.…

Er zijn mensen op deze wereld, die een hart behouden dat overloopt van warmte en goedheid om elk ander mens te leren vertrouwen op kracht en waarheid alles weloverwogen tot in eeuwigheid.…

Een afgebroken rozenrank prikt ingehouden woede in haar ogen en zijn valse doornen in haar hand. Ze haalt de bedden maar weer af en dweilt de opgedroogde plas die, naast de pot beland, vol afschuw wordt bekeken. Op de kalender aan de muur loopt ze het namenlijstje na ‘Moesten wij niet naar een feest, vandaag over twee weken?’…

Kan ik je nog vertrouwen nu je me één keer in de steek gelaten hebt Kan ik je nog vertrouwen na alle angst en pijn om te verliezen Of zal elk klein signaal voortaan het leven bepalen als teken van herhaling De tijd zal het leren maar wat ik heb geleerd zal ik niet vergeten Mijn hart je hebt me niet gebroken maar wel een patiënt…

Tijd zal het leren, zegt niets in dit duel, slechts Strijd der Illusies…

onbewust heb ik wel weet van macht over materie vertrouwend op die scheppingskracht geef ik mij aan Morpheus over in empirische twijfel echter ligt reeds creatieve dood besloten als een eeuwig zwarte nacht vragend vrees ik voor de sluimering en wat een mens daarmee vermag hecht ik aan de rede en zijn waan van overdag…

Wanneer je je verplaatst van A naar B Dan wil je ongeschonden arriveren Nu blijkt dat de statistici ons leren: De luchtvaart is een veilig procédé Maar als je een conflict hebt met de tsaar Dan loop je in een vliegtuig wél gevaar…

We weten door die mooie animatie Nu alles van de koeling en het vat En wanneer splijtstofstaven in zo'n bad Tot meltdown leiden van de installatie Gelukkig blijft Maxime er op vertrouwen Dat wíj ze hier wél veilig kunnen bouwen.…

Tussen de plooien van toneelgordijnen vouwt zich de ingehouden strijd. In rollen ingeleefd sluit je binnenste zich buiten tot je er niet meer aan ontkomt. Tussen de uitgevouwen bedgordijnen, herinnerend aan pijenstof ontpopt de ingehouden strijd tot het verstomt, het einde speel je niet, dat ben je.…