Alle inzendingen over iris OR bergland OR toekomst

Zwitserse koeien kuieren lustig grazend rond op bloeiende berghellingen zoek tussen 't hoge gras de allerbeste plantjes die weldra hun melk des te fijnere smaak geeft tot eer van kaasgeschiedenis pittige GRUYERE wentelt zich smeltend om in de proevende mond brengt langs tong en kiezen een door zon gerijpte geurende kruidentuin zoete…

's Nachts regent het hard: rotsen en weiden blinken lang in de morgen.…

Een iris bloeide toen je stierf. Je had ze zelf geplant. Dit simpel gebaar, een liefdedaad voor ons. Dat is een jaar geleden reeds. De bloemen bloeien talrijk nu. Ze dragen in zich de gedachte aan jou, een zachte, blanke weemoed.…

De mens met twee gelaten laat holle ogen blikken kettert gaten in de ziel Krijt lage strepen op het voorhoofd dekselse lijnen van spijt verdichten gespleten gedachten Letters dichtbij zonder klanken kleuren klinkers vreten kraaien de pootjes in de laatste zin…

Duister klinkt het geluid in de roep naar het licht van de stille ochtend waar zij haar kracht niet verliest in wazig vochtige nevel ademloos wachtend op elke volgende, reeds gebaande weg in de aderen van ons bestaan niet elke druppel raakt gedachten, wel kleurt iedere druppel rood in hoop en verwachten samenvloeiend tot één geheel…

Een iris die eeuwig door kletst. Een geïllustreerd handgebaar. Geen waan waar ik in bevind. Maar het is een wonderwereld Die mijn leven optimaal bezint.…

Mensen ontzeggen elkaar toekomst. Dat doet pijn. Het houdt mensen klein. Maar in U mag ik mezelf gelukkig prijzen. Want onder het dak van sterren, heeft U grote dromen met mij. Vreugde vult mijn hart. Dat ik in uw Naam mensen toekomst geven mag.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Wekelijks Worden mijn hersenen Door kundige handen Gemasseerd Mijn eigenste Ik stukje bij beetje Bij elkaar geschraapt En eindelijk de Regels van het leven Geleerd Met dank aan Iekelien, Iris, Moniek en Wianne UMCG, mei-juni 2012…

verwondering , ik ving aan in je ogen stralend door de iris van schemer waarin je ogen open gingen en dan te bedenken hoe wij nu leven de taal in jou sprak met mij het strooit woorden in mijn poëzie als druppels water van liefde als teken van leven…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

we gaan we gaan, het afscheid komt er strakjes aan de tranen prikken in mijn oog ik veeg ze met mijn zakdoek droog we hebben het zo leuk gehad ravotten op het speeltuinpad kattekwaad en spelletjes maar nu is het dus wel welletjes ik zeg je gedag en gedoeg is het niet te laat en niet te vroeg? ik wil je graag morgen weer zien maar dat…

Alles wat ik wilde zeggen, Dat heb ik je gezegd. Alles wat ik wilde dat je weet, Dat weet je al. Alles wat ik wil, Dat je nooit vergeet, Dat heb ik je gezegd. Ik mis je.…

Liefde is de reden dat ik ben, dat jij bent, dat wij zijn. Liefde is wat ons bij elkaar bracht en waarom we hier nog zijn. Liefde maakte leven. Liefde maakte alles. Liefde is de wereld.…

Beelden dansen op mijn iris. Ik omarm de kou en dompel mij onder in de sneeuw van het onbeschreven wit.…

Geen benul had ik Van assertiviteit of zo Of van gewoon Voor mezelf opkomen Van jullie leerde ik Dat het nooit meer Zo ver mocht komen En heb ik mijn Nieuwe leven met Beide handen aangenomen Met grote dank aan het SoVa-team UMCG Monique, Wianne, Iekelien, Iris…

zes ogen kijken zien alleen zoals de maan zou willen lijken zes ogen blind voor het grijsblauw het iris van een kind twee ogen in haar echte zijn de pijn zonder de sterren de lach om haar mond zien diep van binnen hoe waar haar zijn is…

Ik ben in dit leven geboren en ik zal er ook in sterven. Mijn zoenoffer zal het laatste zijn, wat ik nalaat. Draadloos...…

Mensenkind zo klein wordt bemind in zonneschijn lacht de wereld toe.…

Als de naakte waarheid gekleed gaat in spiegels van de ziel Als door een magneet keren de gedachten elke betekenis om die ik aan iedere boodschap geef Ze raken me aan en diep verzink ik in het tochtig gat van het eigen zijn onwetend in een wereld onmetelijk en te groot voor het menselijk oog: De iris is als een kosmos…

De adelaar vliegt door de onvatbare wolken en ziet haar prooi alsof het altijd op haar iris heeft gezeten. Zij stort als een raket neer. Niet te missen... ...op weg naar...…

Met die opgewekte tederheid dat ik de kou vergeet daar ik jouw gekleurde iris zie door mijn oogspleet. Mijn hart smelt door de temperatuur in mijn lichaam totdat ik weer de eerste zonnestraal voel door het raam.…

Ik ben geboren uit zonnegloren En een zucht van de ziedende zee, Die omhoog is gestegen, op wieken van regen, Gezwollen van wanhoop en wee. Mijn gewaad is doorweven met parels, die beven Als dauw aan de roos, die ontlook, Wen de Dagbruid zich baadt en voor 't schuchter gelaat Een waaier van vlammen ontplook. ( --------------------------…

kleine bel naast de deur met sierlijk ijzeren gekrul nodigt uit, ze smeekt haar geklingel te wekken op verweerde vensterbank staart een gebarsten pot vuurrood van haar hete doop naar een zwarte iris oprecht in haar buik geplant met een geluidloze zwaai offert een bloemblad zich op voor de doorkomst van bezoek donkere fluwelen streling…

de iris schaaft droog van dorst en honger ontdaan aan haar kelken kraag met minder blad maar meer vertoon leeft ze fier en wel in haar aarden luchtbel haar opzichtig oog gericht op de mensen aan de stroom ze is museumplant zonder nood aan het Woord, elke blik van een toevallige passant opnieuw sterkt haar in haar zonnebloei de weemoed…

O,ranke bloem van licht zo stralend als de zon je groeit maar en je klimt hoopvol... de wijde wereld in!…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…