304 resultaten.
De dader ligt op het kerkhof?
hartenkreet
4.3 met 7 stemmen 1.030 Maar één ding is zeker,
’t slachtoffer, een váder
gaat naar het kerkhof
en niet de dáder!
( Bron metro 22-8)…
Martinikerkhof Groningen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 578 ze zijn al lang vergeten
notabelen en burgers,
die begraven werden
in voorbije eeuwen
hun resten zijn geruimd
naar de knekelkuil
het kerkhof is nu grasveld
nog voelen wij de rust
achter de Martinikerk
waar oude kastanjes waken
wie hebben hier gelopen
wie zullen na óns hier gaan
de knoestige bomen zwijgen…
uit rots gehouwen
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 220 over knerpend grind
wandel ik hand in hand
met zachte woorden
naar het kerkhof
ik houd ervan om naar jou
te gaan te voet alleen
in een onophoudelijke regen
doordesemd van aardse kleuren
als een opgewaaide rode duin
in de woestijn een wiegelied
van zachte woorden
uit rots gehouwen je naam…
Dood
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen 1.624 Ik ben bang voor het kerkhof en ook voor het graf,
Jij moet daar nou heen, maar je verdiende geen straf.
Dat weet ik zeker.…
een plaatsje
netgedicht
4.2 met 5 stemmen 937 hij zo jong nog
we gaven hem
eigenlijk pas geboren toch
kreeg een plaatsje
daar op Zorgvlied
kerkhof aan de rivier
je bent er mooi
nooit klaar mee
het stormt en regent
altijd bij die steen
bij al die andere jongskes
met gelukkig uitgehouwen
ik kan het nog lezen
zijn letters
verf houdt het
hier ook niet
twintig al weer
zou hij…
Overleden? Gordijnen dicht!
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 268 Het werd verstopt of weggestopt
kwam pas tevoorschijn wanneer men de dode
naar het kerkhof bracht in het openbaar!
Maar als de persoon net overleden was,
zaten de gordijnen tot aan het verlaten
van het huis hermetisch gesloten!…
In memoriam matris (7)
netgedicht
4.2 met 10 stemmen 66 De weg naar ‘t kerkhof
is zo lang
en wij zijn bang.
Reik ons de hand nog eenmaal
en help ons op uw laatste tocht.
De open groeve wacht
en dicht bijeen gedrumd,
geeft elk van ons
u nog een kruis.
Het teken dat gij ons leerde
in de blijde dagen
van ons kind zijn.…
Recreatie
gedicht
3.1 met 25 stemmen 14.528 Twee keer per jaar
reden wij naar het kerkhof,
op het 4e graf, 3e rij links van de ingang
mocht ik bloemen zetten
in een groene zinken vaas
terwijl mijn vader knielde op een bankje
waar hij eerst zijn zakdoek overheen had gelegd
de wandeling tussen de graven
duurde vaak meer dan een uur,
mijn vader bracht bezoeken aan oude kennissen
en besprak…
In Vrede
hartenkreet
4.2 met 33 stemmen 4.968 Vandaag op de sterfdag van Mam
Iedereen heeft vrij en is gekomen
Met zijn allen naar het kerkhof
Lievelingsbloemen meegenomen
Een mooie koude maar zonnige dag
We zijn niet verdrietig of bedrukt
Zijn Pap en Mam nog altijd dankbaar
Dat niets ons uit elkaar heeft gerukt
Daarna aanschuiven aan de eettafel
En maar praten over Pap en Mam
Herinneringen…
Seringenvriend
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 636 De seringenstruik
die naast jouw grafsteen bloeit
in lila kleuren
laat geuren los
die dromen beloven
er is niets anders in deze wereld
dat mij meer kan bekoren
dan het bevlogen geluid
van gevleugelde vrienden
waar het kerkhof zwijgt
over diepte van jouw graf
en stilte van jouw dood
fluiten vogels kleine liederen.…
Ongevraagde aanwijzing
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.449 U kunt er mee doorsporten maar
naast het sportveld ligt het kerkhof, dat weet u.
-----------------------------
uit: 'Hersenmutor', 2005.…
Geen nieuws
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 Buiten het dorp ligt de brug
zonder weg, bij het kerkhof
Er zitten wel eens stadsmensen
om haar te schilderen
Soms spelen er kinderen
Voor mij is het een beeld
van het leven en vanochtend
trof ik er een vrouw
Ze lag op het landhoofd
en schrok, durfde niet
met me mee te komen, door mij
verloor ze haar niemandsland
Verder gebeurt hier…
Katharina De Grote
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 566 Liefst wilde je nog een keer
ongelooflijk klaarkomen ontploffend
orgasme als een waterstofbom
De hele wereldbevolking mee in je graf
In rook opgaan was jou te traag
in één klap en niet laag voor laag
op bed naast jou werd ik door jouw
koude graftengels aangeraakt…
Wereldpijn
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 423 Gestorven mensen zullen vergaan tot stof,
achterblijvers rouwend op elk kerkhof
Was je nog maar hier,of als 't moet ik bij jou,
daar staan ze,iemands Moeder,kind,vrouw
Ontelbare tranen op al die gevallen scherven,
wie deze dood wil overleven zal moeten sterven..…
Kerstgroet
netgedicht
3.5 met 8 stemmen 2.080 Het was een kleine kerstboom
een onooglijk ding
maar trots droeg het
vijf ballen en een piek
tussen de zilverslinger
en wat engelenhaar
hing een gekreukeld briefje
lieve mamma
fijne kerst
ik hou van jou
en mis je
kusje
Evelien
met tranen in mijn ogen
liep ik het kerkhof af
in wetenschap dat ik zojuist
het hart van Kerstmis
had…
In de campo
netgedicht
4.3 met 17 stemmen 508 Met loshangende haren
buigen olijfbomen voor het kerkhof
waar kleine houten kruisen
spelen als kinderen in het grind.
Omringende wildernis verspreidt
een geur van vijgen en
op de hoeden van terugkerende vissers
kronkelen vastgepinde libellen in wanhoop.…
Helende handen bij helse pijnen!
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 292 je gerust vooral niet bewust
van de beperkingen van het leven
Maar vooral wel van de beperkingen
van je geest en vooral van je lichaam
En ben je vastgelopen, voel je helse pijnen
laat je dan losmaken door Fysio Amsterdam
bij monde en handen van Maarten Peter (MP) Horlings
van Kirchhoff Fysio, 1e Rozendwarsstraat Amsterdam Jordaan
Dan wacht dat kerkhof…
engelachtig
hartenkreet
4.2 met 4 stemmen 239 op naar
het nieuwe
land
jouw verlaten
aardbol is
verre van
charmant
oorlogen aardbevingen
martelingen veel
kinderverdriet
zweef met
mij verder
door het
hemelruim niet
nadenkend over
wat jij
verliet
de nabestaanden
sturen je
wensen ballonnen
liever niet
meer
gezegend met
trouwe bezoekers
op het
kerkhof…
In memoriam matris (11)
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 76 De gang naar ‘t kerkhof
wordt steeds moeilijker.
Maar ik weet
dat ik blijven komen zal.
En telkens zal ‘t verdriet
dieper in me boren,
en de vragen en de twijfel,
en de bitterheid
om ‘t eigen lot.…
Onverbloemd
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 122 Het is rust en ik pak
voor het eerst sinds
drie jaar de telefoon
om de één in te toetsen
en wacht vol spanning
ik wil vertellen van bert, dirk
wesley, gio en vragen wat jij
van het eerste doelpunt vind
en van die verdomde vuvuzela's
ik schrik van mijn gebaar
spring op de fiets richting
kerkhof en zie dat de oranje
tulpen volop in bloei…
verdriet om jou
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 669 Je gestalte in de deuropening was het laatste wat ik zag
de tranen rolden over mijn wangen toen ik op mijn rug lag
je verdween uit mijn leven als een schaduw op een roetzwarte muur
ik bleef je maar zoeken maar vond je niet
je was net een traan die ik verloor in een oceaan van verdriet
dolend op het kerkhof zocht ik naar mijn graf
want toen je…
Campa
gedicht
3.2 met 16 stemmen 34.780 Ik trachtte jou te bellen, in de cel
die je een uitzicht op het kerkhof biedt.
De zon brak door. De stenen blonken wit.
Cipressen. De verbinding lukte niet.
Het ijzer van het hek ontsloot zich wel.
De kindergrafjes liggen hier apart.
Er waren een paar ééndagsvliegen bij.
Geen omber* foto's in een blikken rand.…
BIJ EEN GRAFPAAL
poëzie
3.3 met 17 stemmen 2.767 Slechts: GUURTJE PRIJSER. Boven dien
Geen woord. Het jaartal zelfs vergeten.
Is ’t niet puur dwaasheid, om te zien
Naar iemand, waar wij niets van weten.
Maar ’t is niet anders; Guurtje ligt
Dicht bij een weg, die ’k vaak moet reizen;
En krijg ik Guurtje in ’t gezicht,
Mijn hart wordt week en vol gepeizen.
Niets dat haar leeftijd melden mag…
LANGS MOEDERS GRAF
poëzie
4.2 met 20 stemmen 4.908 Maar toen wij langs het kerkhof togen,
Zijn hand de mijne neep,
Zag ik hem aan met vochtige ogen,
Ten blijk dat ik ’t begreep,
‘ Had ik die blik maar niet geslagen ! ‘
Herhaal ik duizend keer:
’t Gelaat dat toen mijn ogen zagen,
Vergeet ik nimmermeer.…
Begraafplaats
gedicht
3.9 met 48 stemmen 32.833 De mannetjes die hier wat werken
doen alles maar op hun gemak,
ze harken de paden en perken
en scheren de sierheesters strak.
Ze weten van elk van de zerken
het nummer, de rij en het vak;
ze zouden het zeker bemerken
wanneer er een dode ontbrak.
Dat zal ook wel nooit meer gebeuren.
De mannetjes kennen hun plicht,
het hek met de ijzeren…
Lapidair 18.7 *
netgedicht
2.7 met 7 stemmen 1.748 Zij ligt verloren
op een dodenakker
aan de Waal.
Zwart graniet en vrome woorden.
Roomwit domineert de dijk.
*18.7 = week 18, zevende dag = zaterdag 6 mei 2006…
Het letterkerkhof en de reïncarnatie van het woord
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 493 Woorden heb ik er begraven
Met blote handen, een heel verhaal
Lange zinnen er heengebracht
Vol sprankelende taal
Hersenspinsels voorgedragen
Aan de maan verlichte nacht
Gedichten er naar toe gedragen
En dromen daar bedacht
Ook deze woorden gaan er heen
Ik beitel stukjes datum alvast in een koude steen
Op dit kerkhof van losse letters
Komen…
Allerzielen
poëzie
3.9 met 20 stemmen 4.901 Zwijgende mensen
Over de straat...:
't Is of ze peizen...
Wellicht komt er een lief gelaat
In hun gedachten rijzen.
En rits'lend reuz'len
Over de weg
Verdroogde blaren;...
Daar komt iets van hun dood gezeg
Over mijn jeugd gevaren...
't Is Allerzielen...:
Over die blaân
Langs dode kanten,
Heb ik daar straks een vrouw zien gaan,…
De geleerde heer
poëzie
3.1 met 10 stemmen 1.338 Zijn jongste kind was ernstig ziek,
Lag stil en bleek te klagen,
En werd ondanks zijn groot verstand
Het kerkhof opgedragen.
Die arme hooggeleerde heer
Zat eenzaam bij zijn boeken,
Waarin hij nu ten einde raad
Vergetelheid ging zoeken.…
Zwaarte
netgedicht
2.6 met 14 stemmen 522 Doorgebogen berken
treuren samen met wilgen
over letters in het marmer
die vervaagd spreken over
zacht rustende geliefden
Maar zwaarte omhult ons
als een stenen mantel
wanneer wij hen zoeken
bezwaard sluipen we
op loden tenen weg
We zoeken jullie wel
op je geliefde plaatsen
daar vinden we zelf
ook meer de rust…