252 resultaten.
Aardse Zaken
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 310 nauwe kuil sta ik te zweten
de temperatuur stijgt maar de stemming daalt
mijn zoektocht naar het putje heeft gefaald
(ik heb de afstand toch goed opgemeten?)…
Ik zocht …..
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 522 Een hand
Om dwalende ledematen
te leiden
Een oog
Om een dolende ziel
te hervinden
Ik zag mij in jouw ogen
In jouw handen
In jouw woorden
Maar ik wilde jou helemaal niet zijn
Ga weg
Uit mijn gedachten
Ik orden
Ga weg
Ik stap zelf wel
De wereld in
Kijk maar
Hoe ik mijn eigenwaarde
Zelf hervind
Ik zie je door mijn ogen
Kuilen…
Geknakt .....
gedicht
3.0 met 40 stemmen 10.476 Een gesloten envelop,
gelijmd, zonder jaren
te tellen, plakken op
een maagdelijk wit vel
papier herinneringen,
bedrukt, slaan letters
een leven over, ooit
geleefd, tot de dood
ons scheidt, haalde
de man met de zeis
mijn leven eerder in
dan het graf gedolven
kon worden, bedolven
onder gehuilde tranen
zal de diepste kuil niet…
Beestenboel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.026 Twee draken in een schuit
Wat schapen erbij
De pen schiet uit
Een slip op het papier
Een streep getrokken
Erbij een stier
Drie kreeften en een tor
De vlieg vliegt weg
We plaatsen een hor
En aan de kant
Diep in een kuil
Vangen we een olifant
En laat de koe de koe
De boel de boel
Die voegen we ook toe
Een schip vol vee
En tot…
Eigen wereld.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 839 Eeuwig verdoofd,
Niet meer van deze tijd
Bescherming zoeken in je hoofd,
Raak jezelf kwijt,
Stop te verschuilen,
Kom terug uit je schuilplek,
Leer te lopen over kuilen,
Vallen en opstaan maakt je niet gek.…
Gedonder in de graven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 583 Met gespreide vleugels
vliegt zij richting einder
daar waar zij de dood
vermoedt schieten beide
ogen hartstochtelijk vuur
maar raken kant noch wal
verscholen achter aards
leven lokt hij immer
machteloosheid in zijn
duistere val vertrapt
hoop en schopt wanhoop
langs grijsgrauwe zwerken
waar taal voor altijd
zwijgt graaft hij een
kuil…
blijf staan
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 956 ik val niet
ben hier al geweest
en weet welke gaten
mij wachten
ik val niet
gedichtlees de onrust weg
blijf haken aan zinnen
en struikel over woorden:
niemand weet waar hij aan toe is *
de zon neemt het zeer weg
ik val niet
gaten zijn begroeid
nieuwe kuilen liggen
te wachten
maar ik val niet
straf niet de verwarring
in mij
vijf…
Dit ritselt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 241 dit gedicht ritselt
ronkt
en ruikt naar kuil
cirkels door het gras
trekt de tractor
er achter verbergt het bos de stad
als was zij er niet eens
aren knikken heftig ja
het geluid van werken
betrapt me
wielen raderen door het witte
ritselland
een kladblokje wappert
op de weg naar Jelsum
een klein jacht
jakkert door de aarde
als…
Zandruïnes
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 324 Steeds opnieuw bracht
de vloed de golven
omhoog tot ze de
zandkastelen bereikten
van de kinderen, die
joelden toen het water
ze uit hun kuilen spoelde
en over hun slotgracht
sloeg.…
Kasteelzand
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 261 Er is een drempel die verzakt is tot een kloof
een berg die een kuil wil zijn
een strand dat uit het water rijst
geef maar een schelp voor de zee
een hand om het zand te lichten
een zandklont om de kloof te dichten
bouw maar een zandkasteel in de lucht
of spoel de muren en de trappen glad
tot de kloven elkaar langs het water ontmoeten…
KISTE TRUI
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 200 Op de ruige Mookerheide
loopt een vrouw rond met haar schep
spit overal de grond om
maakt wijde kuilen
zoekt naar de verhoopte schatkist
der graven Lodewijk en Hendrik van Nassau
die eens hier in een veldslag bleven
het bezeten mens zoekt jarenlang
vindt nooit de begeerde buit
is geheel ontgoocheld - sterft waanzinnig
niettemin maakte ze…
Zachter
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 199 Mag het zachter
Heel klein
Nietig zijn
Als een muisje
Kleine tripels
door het veld
Terwijl de vos
zijn streken telt
Mag het zachter
Heel klein
Nietig zijn
Als een reus
Groot dik stappend
ploegend, zuigend
Kuilen trappend
vuisten bol gekneld
Mag 't zachter
Heel klein
Nietig zijn
Als in liefde
Stroompjes
beekjes
Kleurtjes…
Envoi
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.649 Des wereld wildernis wil ik
verzoenen, lippen drenkende
kameel vol bulten zijn,
wonden en builen dragend
van de reis door brem en kuilen.
Reikt het tot zwerk, dit zachte oog
dat sap weent van dorst?
Rijst er een horizon als ik u
mijzelf reik, versmachtend?…
Rechtsomkeert
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 188 Zij kent de weg met ogen dicht
weet waar de kuilen zijn
waar opgestoken tegels.
Een hond waakt over zijn domein.
Er komen stappen ongehoord zacht naderbij
omringd door langvervlogen rook
zwaar ademt ze zijn komst in.
Hij spreekt geen woord maar leidt haar losjes
rechtsomkeert.…
Politiek burlen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 133 Hij duwt je in je eigen kuil.
Hij is een levensgroot gevaar.…
Natafelgebed
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 54 Ik dank met blijde feestgezangen
Mijn heugelijke levenslot
Benauwdheid vloog mij naar de strot
Ik viel in kuilen vol met slangen
Ik was vervuld van doodsverlangen
Ik stompte af, gedund, geknot
Ik dank met blijde feestgezangen
Mijn heugelijke levenslot
Mij werden klanken afgevangen
Mijn keel zat jarenlang op slot
Een snik-poëet trok mij…
Baltimore
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 31 Manke, magere meeuw
plassen in de kuilen
van lege straten
gaten in de muren
de school gesloten, niemand
die weg kon is gebleven
na de rellen
niemand die vrij kwam
uit de cellen
Verliezen zijn genomen
koffers ingepakt
het water afgesloten
Oude stad, dode haven
waar ik thuis was en terug
had willen komen
poets je witte trappen…
Mijn Drenthe
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 414 Ze maakten kuilen en vennen.
Drenthe heeft ze allemaal!
Hier groeit het bos en de heide.
Door rond te lopen en gedwaal.
De hondsrug de hunze geleiden.
Drenthe heeft ze allemaal!
Hier tussen Hunebed en wallen.
Komt menigeen tot rust.
Ze komen hier in grote getalen.
Hier vertoeven is een lust.
Vacantie hier in drenthe.…
Zoon
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 3.279 Toch zal ook jij, mijn zoon
de strijd moeten voeren
om je groene paden te bewaren
en je weg te vervolgen
ontdaan van gevallen takken
vergeten wortels en verborgen kuilen.
En eens, op een dag ontdek je
het land van herkenning.…
Geen stem
gedicht
3.0 met 53 stemmen 13.358 plotselinge waterval
van de daken glijdend
druipende steen met hun zoute tongen
verwoest o geen stem
onder het afdak
geen oog en geen beeld en geen godheid
buiten het raam
wuivende takken en de echo van een licht
over de grond kruipend
nee een stroom wild
rode robijn
een wilde stroom
en het daglicht dat opstijgt
in de kuil…
doods
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 637 ik ben vandaag
opnieuw gestorven
droeg mijzelf
naar het graf
de dood had mij
weer ingehaald
de verlatenheid
tikte met
haar koude staf
turend overzag ik
het bekruiste veld
van eer
bezaaid met
versteende tranen
ik stond hier al vaker
ja, meer dan één keer
de gegraven kuil
weerspiegelt
de schaduw in mijn ziel
als onbegrepen…
Dit is wat ik mis
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 396 Wat ik mis vult mijn leven
Ik eet me vol bij de vleet
Doch geen boterham extra
Voldoet me meer dan dat gevoel
Geen tweede huis
Geen nieuwe auto
Doet me het vergeten
Alles blijft me er aan herinneren
Dat ik iets niet heb
Iets ook nooit (meer) zal hebben
Iets onvervangbaars
Het is een blijvende leegte
Een kuil zonder bodem
Waarin ik val…
Begrafenis
gedicht
2.0 met 24 stemmen 10.782 Graaf daar een kuil en ga liggen.
Je zult zien dat tijd niets betekent.
Soms regent het op je, dat is alles.
----------------------
uit: 'Waaigat', 1993.…
NIEMANDSLAND
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 170 Kinderen die kuilen graven.
Wilde paarden die er draven.
Ik droom in het lange gras
van hoe eens de wereld was.
Ergens, wáár wilt u nu weten
- maar dat ben ik glad vergeten -
ligt het laatste niemandsland.…
Het kwartier
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.843 Maar ik lag in een doodstille kuil
En ik keek in het donker heelal,
Verwonderd en wakker, naar het geluid
Van het eenzame koele kwartier -
Dat al zweeg
In de nacht.…
RAZZIA
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 349 Nog steeds hoor ik de kinderen huilen
Ruw bij hun moeders weggerukt
Hoor ik het snikken, onderdrukt
Van peuters die bij pubers schuilen
Nog steeds zie ik de zwarte muilen
Van monsters, kennelijk verrukt
Van vlees, vers van de straat geplukt
Van botresten in diepe kuilen
Ikzelf verscherf in spiegelglas
Weerkaats een bang, gebroken volk…
rolkei
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 141 als een rots bood ik weerstand
tegen de zuigende branding
op de rand van de leegte
die je in me liet
tot ik kantelde
en in dit dieptepunt
roerloos als een rolkei in een kuil
traagzaam gepolijst wordt
door de tijdloze rivier
verweerd door winterse vrieskou
geblakerd door zomerzon
seizoen na seizoen na seizoen
tot ooit misschien een spelend…
ZEEBEVING
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 337 averij
Maar blijft voor haar het neusje van de zalm
Zijn denken lijkt geheel te zijn bedolven
Verdoofd nog van de huizenhoge golven
Slapen wat restgedachten op het strand
Ze legt ze in een aangevreten mand
Aan wie in 's hemelsnaam geeft ze die prijs
Aan onbekenden, middels flessenpost
Aan strandvonders, bij ontij aan de kust
Of aan een kuil…
Stadsleed
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 756 De mens die energiek wil pedaleren,
belandt door kuil of gat in lager sferen,
creperend in een wolk benzinedamp.
‘Het leven is een zaak van balanceren’,
bedenk ik als ik nog wat auto’s schamp,
‘een fietstocht is een lijdensweg vol kramp,
de reiziger moet bidden en ontberen’.…
Voor nu en altijd
gedicht
3.0 met 24 stemmen 14.030 Bomen
maken de dag, ze stralen
met jong maar bezadigd lommer
dat aan zijn voet kuilen graaft,
schaduw kweekt voor later.
De dag verdwijnt in groeiende bomen.
Bleef je maar altijd
oude lampekap boordevol nacht
beangstigend bemind in schemer stilstaan.
----------------------------------------
uit: 'Landgoed', 1989.…