Alle inzendingen over kwetteren

ze dicht ontroerend gaaf over scheiden en lijden of het sterven in diepe meren waar men uit drinken kan nooit schreef ze over de witte raaf in haar tuin bezijden het musschenkwartier waar toch ook kwartels kwetteren in het lover over kwattarepen of een lekkere zure bom nog niet gesproken van radijsjestaart met slagroom of gevulde…

Want elke dag breekt weer een prille morgen aan spant het hemels laken strak zonder één vouw klimt zonlicht langzaam hoger uit het oosten lijkt de natuur op levenskracht te proosten met helder sprankelende druppels dauw de vogels kwetteren luidkeels een samenzang als vederzachte stralen warmte spreiden bloembladeren zich aarzelend ontplooien…

Ze kwetteren en landen met z’n zessen op een tak. Het is half negen, in Irak vertrekt een stadsbus voor zijn dagelijkse rit. Gewone mensen onderweg, een bus vervuld van eigen doodse stilte. De stilte van de misdaad in de nacht, of van een wisse dood die op z’n kansen wacht. Achterin Asraf en hij kijkt naar buiten.…

De lentewind wiegt de seringen die bloeien in witte en purperen pracht en ’t jonge lover waar de merels graag zingen of kwetteren tegen een regennacht. De lente baart overal nieuw leven en iedere kale tak krijgt weer zijn blad wintermensen kom je met een blosje al tegen en de trouwste huismus gaat zelfs weer op pad.…

naar het licht doorbreekt het slapend zaad de duisternis van de aarde zoals de zon met hemelsblauw het benauwend grijs verjaagt dartel springen nu de lammetjes in veld en wei met groenend gras terwijl in perk en tuin omhoog paars en geel violen en narcissen hun kleurige kopjes steken luider zingen vroeg de vogels ons de boodschap kwetterend…

wijst Ik wacht op de koeriers van het vernieuwingsteken Ze zijn met dappere spoed naar hier onderweg De wisselvalligheid zal zich nog op vele wreken Met toereikende kracht is ‘n nieuw begin weggelegd Met zorg zullen ze zoeken, ieder voor zichzelf Gestuurd door de warmer wordende zonnestralen Nesten bouwen onder een veilig uitgezocht gewelf Kwetterend…

aantal dagen temperaturen van twaalf graden en meer, Schrok de natuur plotsklaps wakker en ging druk in de weer, Het gras kreeg een kleur van opwinding en begon te groeien, Overal zag je ineens diverse voorjaarsbloemen bloeien, De koolmeesjes hadden de vetbollen bij lange na niet op, Of de teruggekeerde zomergasten zaten al op hun kop, Druk kwetteren…

Wat als het nergens op iets lijkt of overal op niets bijvoorbeeld kikvorsgorgelbraak of trommelvliezenscheurend krijsen piepen janken borrelpraat der sociobabbelende armetierig zwalpend hosgekleun en kiekendieven kwetterende snuivend luie duivenmelkers in saamgedrongen kroegverband met jonge klare in de kelen van de armen en de rijken?…

Je houdt je hart vast, hoopt dat de kwetterende jongen straks geen wezen zijn. Tot de dag komt en de kleintjes een voor één, aan hun maidenvlucht beginnen. Je ziet meteen wie het meeste lef heeft, terwijl de laatste de dans wil ontspringen.…

Haar stond een Open dag voor ogen als besloten feest met genodigden die vragen, niet het volk dat op komt dagen met z'n kwetterende blagen Men kwam voor beauty en het beest te véél voor 'n sensitieve geest - de Bentincks deed zij haar beklag: zo is het mooi genoeg geweest!…