Alle inzendingen over laatste uren

Tik tak tijd kan ik uren over praten ik ga aan één stuk door en heb zelf niet in de gaten dat ik twee uur verloor met het kwebbelen over niets.…

Nu zijn het uren, vliegensvlug voorbij. Waar zijn de dagen, toen simp'le dingen werkelijk simpel waren. Nu is alles van vreemde makelij. Dit zijn de dagen, dat elk kostbaar uur, zo diep wordt doorleefd, door mij.…

Ik heb mezelf uit mijn slaap ontwaakt Weet niet wat het was, waken of dromen Zelfs niet hoe lang ik heb genachtbraakt Momenten, doorregen met sluiers van demonen Het niemandsland zwijgt in de langzame nacht In die stilte zwerft het brein tweeslachtig Zo kort voor het wisselen van de wacht Dan de rede, dan de radeloosheid indachtig Ik heb…

gebroken staar ik naar de sterrenhemel en voldoe in gedachten als ik mijmer over sterven en de dag op Golgota niet meer de pijnen dragen van het leven, in rust gekomen ontmoet ik nog een laatste traan de uren leken dagen de dagen waren als jaren de kerst heeft gehaald en misschien wel op gewacht haar laatste snik heeft zij persoonlijk…

weinig tijd Want het is altijd hetzelfde bij mij De uren vliegen gewoon voorbij Al jaren vraag ik voor mijn verjaardag Of ik alsjeblieft wat tijd hebben mag Ze zingen wel vrolijk van Lang zal ze leven Maar niemand wil mij wat uren geven Lieve Sint, u bent mijn laatste hoop Als ik nou voor uw paard een wortel koop Zou u dan in mijn klaargezette…

Het is al een ervaren ideaal, dat een naam diepzinnige sporen laat Ook lijkt het dieper dan normaal, dat ik de wenken prees van het gelaat In eenzame uren zonder aanduiding van tijd vanuit de stilte gluren en door iedere klank bevrijd Nu galmt het laatste lied en dooft de laatste vlam wetend dat jij hierheen ziet verlaat ik de drukte…

Gekooid gevangen in uren van verwachten verliest de morgen haar eerste adem in het laatste streepje licht waar duister haakt in eenzaamheid schuift de nacht het venster open en sluipen dromen nader zacht toegedekt door een heldere maan omarmd door reeds vermoorde gedachten smoort het donzen kussen de laatste ijle kreten…

Nu de bomen met wit zijn betogen wordt ik door hun stilte opgenomen en zal langzaam een droom geboren, waar sneeuwen zinken in mijn ogen, die als een eeuwigheid voortduren-, niemand telt meer mijn uren; van een heengaan staan de sporen vers, als van uw laatste toebehoren.…

Geduld is zulk een schone zaak, Om in een moeielijke taak Zijn doelwit uit te voeren; Dit zag ik laatst in onze kat, Die uren lang gedoken zat, Om op een rat te loeren. Zij ging niet heen voor zij de rat, Gevangen, in haar klauwen had.…

de ongesteldheid na een drinkgelag -zo noemt meneer Van Dale droog een kater- spoelt u niet weg met zeven glazen water het beest heeft u volkomen in zijn mach de dag erna: een luide jammerklach u speelt de hoofdrol in een hels theater en nimmer was uw toestand desperater u sprokkelt laatste restjes levenskrach na uren, als u diep heeft…

Verwonderd zoekt zij langs ijzeren wijzers van de comtoise naar gestolen tijd monotone tikken brengen adem noch uren dichterbij helder wordt plotsklaps het laatste beeld alras schimmig vervagen ooit gesproken zinnen donderslagen komen in de donkere uren veel later het verlangen naar de herfst schiet door haar heen als hete…

Als zacht de nacht ontwaakte met maneschijn en twinkelende ster boerennachtegaal kwaakte laatste klokken beierden van ver verstomde mechanisch geweld en aan de kim verdwenen laatste stralen verstrijkende uren werden geteld een oude man vertelde zijn verhalen stil zat men bijeen bij lamplicht en werd het grote boek geopend met woorden als…

Als zacht de nacht ontwaakte met maneschijn en twinkelende ster boerennachtegaal kwaakte laatste klokken beierden van ver verstomde mechanisch geweld en aan de kim verdwenen laatste stralen verstrijkende uren werden geteld een oude man vertelde zijn verhalen stil zat men bijeen bij lamplicht en werd het grote boek geopend met woorden als…

wij zijn de schemering tegemoet gelopen hebben onze laatste dromen meegenomen in passend avondrood stilte heeft al lang geleden de herrie overwonnen en vindt geen laatste woorden in atmosferen zonder wind drukverschillen zijn structuren van enkele uren nog draaien dag en nacht hun maanden vol maar in seizoenen is leven leeg en hol…

, dagen en uren die altijd veel te kort zijn en duren!…

die laatste avond ging langzaam voorbij uren vol herinneringen en pijn die laaste avond je hebt uitgehuild in mijn armen ik heb je proberen te troosten proberen je hart te warmen die laatste avond jouw hoofd tegen mijn hoofd nooit zal ik vergeten wat je me toen heb beloofd die laatste avond jouw tedere kussen die ik voelde het was toch…

“Pleur op!” Mark Rutte weet waar hij voor kiest Die woorden zijn voor mij niet zo’n probleem Maar wel dat onze Kamer zo extreem Veel tijd neemt om te vitten; dat is triest De leiders schijnen steeds al hun geschillen Prompt op een hoger plan te willen tillen…

Wanneer ogenblikken kilte ijzig stil warme lentestralen willen omarmen spreekt jouw laatste woord nog geen zonnentaal haperend vormen zinnen een klein lint van ontwaken trosselen de eerste uren na gisteren toen licht nog niet zo duister was…

Wanneer ogenblikken kilte ijzig stil warme lentestralen willen omarmen spreekt jouw laatste woord nog geen zonnentaal haperend vormen zinnen een klein lint van ontwaken trosselen de eerste uren na gisteren toen licht nog niet zo duister was…

Die eindeloze hitte van dit jaar Bezorgt vooral de boer benauwde uren Het wachten op de regen blijft maar duren Daar zijn ze in de landbouw mooi mee klaar Want blijft het droog zoals de laatste tijd Voelt menig boer toenemend nattigheid…

laatste loodjes wegen rekwisieten vergaren vlinders ontpoppen veel te vroeg lange dagen komen na korte nachten geplamuurde gelaten spreken voor zich uren tikken gestaag aftellen is begonnen vol vertrouwen fiets ik de première tegemoet…

Toch was het beste voor het laatst bewaard: We staarden uren naar de open haard.…

jou met liefde dat zetje gegeven en zo heeft men jou uren later gevonden.…

Waar de nachtegaal de merel vervangt een uil de koekoek doet verstommen een sikkel maan het water grillig bleek verlicht kun je verdwalen tussen vroege uren en de laatste tijd wanneer je aldoor de stroom moet volgen omdat de brug ontbreekt…

Een groot stiltefeest zo lijkt het, de dappere daden van laatste gewilde uren van allerlaatste gekwelde muren, de hoge laatste eer, het Zwartemeer een persoonlijke overwinning zo omsloten en toch beschermd ter ere van wat ook maar kon zijn.…

zijn de uren eer jij zijn droom teder optilt en elk pareltje wederom openvouwt de sluiting valt haast intiem langs haar ranke hals en het laatste stukje goud zacht twinkelend bij het beroeren van de naakte huid geeft een lichte huivering…

Daar lig ik verslagen door woorden, zinnen in lengte van uren, dagen ik zou ze toch beminnen elk woord nee elke letter toch lig ik hier met de pen ter hand jouw afdruk nog in mijn hart ideaal was het allemaal tot ik struikelde over de laatste lettergreep het blijkt dat ik er uiteindelijk niets van begreep.…

In mijn armen dansen de dagen ritmisch op gespeelde klanken, waar uren steeds sneller willen, schuifelen voeten naar de avond sierlijk bewegen zij en beroeren de snaren, licht geraakt draaien ze kleine pasjes, volgen slepend de tonen en zweven richting duister, waar zij verdwijnen voor een laatste wals, duizelig valt de nacht als een…

Heel veel uren zat ik te wachten Heel veel uren was ik alleen Heel veel uren in die lange nachten Heel veel uren achtereen... Heel veel uren in jou gestoken Heel veel uren gedacht aan jou Heel veel uren niets besproken Heel veel uren..., kom nou gauw!…

'k Zou hier uren kunnen staan en nooit meer willen hier vandaan Ik voel de rust van de natuur. 'k Zou hier willen blijven tot het laatste uur. In deze stilte, deze sfeer... Maar, 'k moet nu gaan Bij deze stille rust vandaan. En toch kom ik hier weer!…