Alle inzendingen over lachen OR rouw OR ellende

Denkend aan Holland zie ik vanaf nu voortaan 40 stille zwarte wagens plechtig door het laagland gaan over wegen en rivieren in dat groene weidse land door een laan vol populieren mensen zwijgend langs de kant ieder in zichzelf verzonken met een scherf van het verdriet met de woede en de beelden uit dat onbekend gebied 40 stille zwarte…

is het een troost dat ik om jou rouw en niet om een ander ?…

Ik ben boos Nee, ik ben woedend Maar heb ik het recht Om boos te zijn Ik kwel mezelf Met de gedachte Dat ik moet leven Met deze pijn Ik heb verdriet wel of geen tranen Het maakt het gemis Er niet minder door Ik roep je naam Maar krijg geen antwoord Het is enkel de stilte Die ik nu hoor De aarde draait nog steeds Maar voor…

De zachtgrijze as op de vochtige aarde De tranen in mij…

Deze dag weer zo’n dag die je als een rugtas veel te zwaar beladen met je meezeulde toch scheen de zon heel vreemd dat jij de warmte niet kon voelen de tijd trad terug met reusachtige grote passen sleepte je mee jij wenste daar niet te zijn Waar immer nog de pijn … je hele lijf in rouw verzette terwijl al je denkbeelden schuurden…

Elk jaar is er rouw, gaandeweg de traumatische datum nadert. In stilte denken wij dan aan jou. Vele mensen begrijpen het, maar sommige ook niet. 14 juli staat in ons hoofd gegrift en in gedachte zijn we nog bij jou. Lief meisje van ons, het doet ons pijn en verdriet, maar weet: we vergeten je niet.…

Er is zoveel rouw in mij Waar moet ik beginnen De rauwe rouw Vermengd met uitgestelde rouw Waarvan ik dacht Het is wel klaar Maar niets is minder waar Het gemis is deze dagen groot Vooral die ene dag De dag die nooit zonder een van jullie is geweest Zolang jullie in mijn leven waren Waren jullie die dag bij mij Nu wordt…

het verdriet verzwijgt wat het niet zeggen kan. het deelt de onmacht op in zweverige tonen, en zie: in de hete olie van de noten danst het lijf, de handen hemelen de aarde op tot het bloemen wolkt en water maakt. ’t wil het niet begrijpen, ’t wil het in zich laten doen wat het verlangt.…

carnaval viert zichzelf in de verwrongen lach der dwazen vertoont een gelaat dat eens per jaar nauwelijks verholen eerlijk lijkt onthult het masker dat afgezet de val markeert van het fatsoen raapt zich samen als hoopje ellende het viert zichzelf de eerlijkheid toe…

hij zag haar handen zonder magie van verborgen talenten wist hoe tijd groeven had getrokken in vereelte huid er was geen mystiek in het aards vermoeien dat werken heette met een lijf dat bij iedere beweging pijn en ellende niet kon vergeten toch was er altijd de lach die in elkaar ontmoeten zoveel blijdschap en warmte gaf…

Je mag, maar 't hart klopt je kunt, bent 't zo moe je moet, maar wacht op hem je wilt, dan zie je hem, een zucht, een lach een traan eindelijk, eindelijk mag je gaan. Voorbij de pijn, voorbij de lijdensweg, je laatste zucht nam alle ellende weg. Dag lieverd…

'O vrouwe, hadde uw ziele Nooit moedervreugd gekend, — Zo waart ge vreemd gebleven Aan deze lange ellend!' Zij wringt de witte handen, Ziet op, en peinst en schreit En stamelt: 'Neen, ik dank nog: Mijn rouw is heerlijkheid!'…

samen wonen samen leven het leven samen delen samen lachen samen feesten het geluk samen delen samen zoenen samen vrijen de passie samen delen samen huilen samen rouwen het verdriet samen delen samen zijn samen trouwen het leven voor altijd samen delen…

Of we gelukkig moeten zijn met de huidige tijd? We getuige " mogen" zijn van de meest gruwelijke beelden? We het nieuws al zien, terwijl het gebeurd? En worden geconfronteerd met " grote mensen" die bij een kinderfeest zich niet kunnen inhouden? Zijn we gelukkig nu we dit allemaal zo van dichtbij meemaken, dat het lijkt of we…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Raak niet verstrikt in je rouw hoe groot of klein deze ook is Gebruik een rouwstrik, toon het: dat lucht op, dat wordt herkend Deel je verdriet met anderen daar wordt niemand slechter van!…

't Is komen met zwier en ziehier mijn ellende. 't Is hinkende klagen hoe zeer dat het doet. Leven is spelen: het is om te lachen, zelfs als 't zo beroerd is dat men huilen moet.…

Maar schrijf dan ook, ter keerzij mijner schuld, Dat ééns een mensenkind, zo diep in ellende Zo ver verloren in een nacht van rouw, De maat zijns droeve leven heeft vervuld, En schoon hij 't bitterste dezer wereld kende, Toch durfde leven en niet sterven wou!…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Nu ben ik al weer wat weekjes bij jou en is mijn hart niet meer in de rouw. Ik voel me weer gelukkig en blij, dat komt omdat jij vanbinnen zit in mij. Dus vanaf nu, als je mij ziet lachen, ben jij de enige die daar is....... jij, daar in mijn gedachten!…

Gedag...? Een gesmoorde kreet, een angstige roep Een wanhopige blik naar de deur, maar er komt geen hulp over de stoep Samen, alleen, gedwongen binnen Al weken geen school, die slechterik zal het nu toch winnen Hij vorst zich een weg om er toch tussen te dringen Haar moeder is in de zorg aan het werk Hij is alleen met haar dochter thuis,…

Wanneer overheerst de lach? Voel je niet die enorme afstand met boven? Vergeet je de pijn voor een dag? Ga je weer in geluk geloven? Rouw gaat traag, het mag er zijn. Hoe groter de liefde, hoe intenser de pijn.…

Jurken van grijs, de lichte rouw, in mijn bed krioelt het van overgrootmoeders die haastige woorden nog happen, de zwanenhalzen in elkaar verstrengeld. Dit ochtendlicht een mes met benen heft, snijdt knopen van de rouw. Mijn hoofdkussen mompelt wat brokken Bach, mechanisch, maatstrepen van crêpepapier.…

zonder jou, voel ik mij in rouw zal de zon nooit meer zo helder schijnen de lucht zal nooit meer hemelsblauw zijn zonder jou geen warmte, geen verblijden zonder jou, voel ik mij in rouw worden mijn dagen donker als de nacht zonder vogelzang, zonder bloemenpracht Zonder jou geen lentedag, geen zomernacht zonder jou, voel ik mij in rouw…

Zoiets als lachen, en huilen van ellende, ondanks de waanzin. Al dat gezorg is volledig overbodig, als je gelooft in. In jou en in mij geloven is de redding minstens van mezelf. De wereld redden is onbegonnen werk en heeft ook geen einde. Maak je geen zorgen over jou en mij, laat dat aan ander over.…

Maar schrijf dan ook, ter keerzij mijner schuld, Dat ééns een menskind, zó diep in ellende, Zó ver verloren in een nacht van rouw, De maat zijns droeve Levens heeft vervuld, En schoon hij 't bitterst dezer wereld kende, Toch durfde leven en niet sterven wou!…

een traan nuchter van geest en vertrouwen maakt het rouwen lichter op de dag het is geen feest maar het mag een enkele lach herinnering ogen spreken van gedrag er ligt zwijgen in het groeiend zien vluchtige blikken, voorzichtige knikken een hand rust op een schouder het weten, we worden ouder…