Alle inzendingen over ladder

Als de zon even hapert aan de ladder van de avond kijkt mijn buurman net over de muur er heerst een weelde in mijn tuin de rododendrons gaan weer bloeien de klimop ontvlucht en wil stoeien een rode kater paradeert gewichtig in de stilte een merel verslaafd aan zwart nestelt in mijn buurt een lijster komt nieuwsgierig loeren aan de achterdeur…

Zij schildert in het wit samen met haar dochter dansend op de ladders van vertier op de sporten van het gebroken wit. Onder de tooi van alle jaren sausen zij de vlekken weg op smetteloze muren van de argeloze passen in hun simultane streken.…

Hij kleurde alles onaantastbaar, de strijd tegen het kleurloze bederf op de ladders van creativiteit, altijd in een vernieuwende gelid, bleekte hij de grauwste sluiers weg in zijn geaarde onderkomen, nam ons mee in het slag – en vuurwerk van zijn wisselende dromen, in de creatie van z’n Odyssee ongeëvenaards de caleidoscoop…

Hij is onbereikbaar, dag en nacht een droom die me niet loslaat We weten alles van hem In zijn tuin vinden we iets tastbaars, een ladder, ze daagt ons uit Ik klim naar het badkamerraam Binnen betasten we de kopjes waaruit hij thee drinkt maar niet met mij We nemen foto's van ondergoed passen hemden en houden er een aan Het is niet…

macht corrumpeert zelfs bij tovenaressen goud vergroot de hebzucht neem Medea die Jason hielp het Gulden Vlies te bemachtigen de tweeling die zij hem schonk, bevestigde haar kortdurende macht over hem hij, de kroon al in zicht, arrogant hoger op de ladder stappende niet haar wraak vermoedende zij, diep beledigd, vermoord de maîtresse…

Fase na fase doorliep ik voorbeeldig - al beweert mijn moeder soms wat anders- en klom ik, tree na tree, op de ladder van voorspoed en geluk en met de eeuwige hoop op een welverdiend einde. Ik kijk naar buiten en zie de dag aardedonker worden. Ik zoek de sluipschutter die daar ergens op mij wacht.…

zodra mijn vingertoppen de witzwarte ladder beroeren neemt iets mij bij de hand ik kan dan zo maar niet stoppen een verlangen laat zich vervoeren onaantastbaar voor het verstand de ogen sluiten zich als vanzelf en mijn omgeving laat ik achter ik ga onderweg, weet niet waartoe, naar ergens waar ik klanken delf, de bodem is er zachter terwijl…

Ook als je bang weer doorloopt hoor je mat als achter glas een man zijn ladders zingen, hoog. En hoger. Tot zijn kopstem knapt in het voorbijgaan om zich op te dringen. Zo schuw en schril ben jij die twee dat pijn in het geheim je roepnaam is, alleen de spiegel weet hoe jij stilzwijgend heet.…

Woestijnvaders in jeremia's keet Heremieten met termietenoren Wervelende derwish kluizenaren Avant-la-lettre heilig op pilaren Zielzoekend Sinaï Egyptenaren Harptokkelend eensnarige gitaren Rollen in de dode zeebeweging Heethoofdige illustere vertogers Antonius de Grote, Mozes de Donkere Amok makend sinds de derde eeuw Johannes van de Ladder…

Ook wij Hebben geprobeerd de maatschappelijke ladder te beklimmen Waar ieder treetje zijn plaats in de samenleving had met respect voor boven en onder waar ook leeftijd In was gevat komend uit een nog warme gezinsstructuur die deel was Van de sociale constellatie waartoe ook onderwijs politieke richting en religieuze keuze veelal…

De ladder stijgt omhoog in het azuur en gaat meteen al in het groen verloren. Meikersen in je mond en aan je oren en in de emmer, pluk maar, pluk het uur en pluk de dag waarop je van tevoren de zon hebt zien verrijzen en rood vuur uitgieten op het groen van de natuur waartoe je nu ook zelf schijnt te behoren.…

Wat was het heet soms, maar ook mooi en zonnig en de kinderen die probeerden fruit te plukken door met mekaar een levende ladder te vormen om toch maar te geraken tot waar ze wilden zijn. O Filippijnen, rijk en arm, net zoals hier...…

schokkebrokkend en met ui geglazuurde speeksel richting zijn open wond, aandachtig om het gebeuren zaten we genietend maar ook aflatend te wachten op een kleine wonder niet dat hij zich zou verslikken maar toch een stilte in zijn verorbering zou zich in zijn oorsprong kunnen manifesteren, wij daalden beurtelings af langs zijn uitgeworpen ladder…

zonder de snaren te harsen, geduid in de gaten van de eenzaamheid stroomt oprechtheid van puur geluid de perfectie van de universele toon verspreidt, tegenstelling in de schaduw van de stemming op de strakke toetsen van zwart en wit is het klavier in het muzikale kind vervangen door een aangeslagen akkoord van zelfvertrouwen, de ladder…

ook al zit je in mijn hart, mijn geest zal je nooit vergeten ook al ben je niet meer hier ik zal altijd weten dat je op mij let omdat je dat altijd al deed als mijn lieve grote zus had ik een ladder naar boven klom ik zo omhoog om jou weer naar beneden te halen maar de hemel is verboden gebied voor mij wacht op mij als ik er kom vraag…

Broccoli mag niet ontbreken, appelboom in zoete rijpe bloei, geurende ladder in vanillestokje, struiken in weelderige wildgroei. Laten we het pad stil afwandelen, peper voldoende in lichtbruin, doorheen het zouten stokjes hek, komen we in onze zorgende moestuin.…

Onderaan in de rangorde Van wat vroeger met een Goed woord personeel heette - Nu met verschraald beleid Van de hoge mijnheren Op het pluche hoog in de Ivoren toren die meneer Albert Verfoeid zou hebben afgedaald Tot wat de onderste trede van Onze maatschappelijke ladder Moet zijn - voor jou die al jaren Voor en na je studiedag…

met de magie van verleiding als ledlampjes op de taart straal jij het geluk van leven als de altijd zingende vogel springend van tak naar twijg kwinkeleer jij jeugdig fortuin de lift van de jeugdige jaren brengt jou zo steeds hoger op de ladder van het geluk in het weten van de ervaring dat niet alle dagen zonnig zijn of vol van…

muren lijken te krimpen licht omarmt het licht ontsluit de deuren en laat me gaan ik zal de sleutels bewaren in al mijn handen geen schimmenspel meer ik durf weer op de hoge ladder de buurman maakt zich zorgen misschien bereik ik vandaag de hemel of de zon het is goed zo het zijn geen leugens er zijn veel ruimtes te vullen en de muziek…

Stond die gek op de voorstellingsdag, met een emmer en een ladder in zijn hand, in de spoelkeuken van een 5 sterren restaurant. Ook kwam er die dag een bordenwasser voorbij. Hij dacht: "die baan is van mij". Maar ook voor hem viel de uitslag niet mee: hij waste tot nu toe andere borden daar bij de ANWB.…

Als je vrijheid nou gewoon kon plukken, dan zou wereldvrede echt gaan lukken, want je pakte een ladder en plukte er een beetje vrijheid bij. Als je vrijheid nou gewoon op kon graven, door gewoon een schepje bij je te dragen, en dan schepte je gewoon een beetje vrijheid op.…

En dus gooi je filosofie in de strijd, op een hoger plan uiteraard, bijvoorbeeld op een ladder -nee, hoor, grapje- wat wil ik nu eigenlijk zeggen?…

vangt ze in haar oog en ik doe net alsof ik gaap te snel en duizelig draai ik me weer om mijn God ik hou zoveel van haar maar wist niet….. dat ik dat kon ik laat een traan want ik mis je weer je bent zo’n mooie vrouw de onzekerheid doet zeer toen jij zei we gaan voor goud dacht ik nog; rustig aan maar de hemel werd weer blauw op die ladder…

Elegant wielde ze de zalen door, de haren zwiepten alle kanten op terwijl ze over Jacob en diens ladder sprak. Balanceerde, naar ons even later bleek. Ze viel opzij, haar ogen zakten in hun kassen weg - ach jee, zo dachten wij, heeft de grandguignol dan toch haar tol geëist?…

rook die alle kanten op waait het wordt een jaar als altijd goed en slecht, we vieren het 's Zomers slaan we de vliegen van ons gezicht, alles blijft zoals het is, de dikke boom wordt weer iets dikker Oom klimt erin, hij schreeuwt naar de hemel en over het land 'Ik wil een vrouw, ik wil een vrouw' Hij gooit stenen naar de mannen op de ladder…

Ik Droom Zit hoog in een boom Die tot aan de hemel reikt Ik zie een ladder als ik naar beneden kijk Een lied laat mij iets beseffen Ik hoor de titel ‘stairway to heaven’ Het is de 222e droom welke ik noteer en gaat over die hemelse trapleer Dan een dag daarna Wordt mij een wonder gewaar Ik pendel Amethist, Lapis Lazuli en Sodaliet…

ik hoorde de tonen verspringen van wit naar zwart met ladders die verbindingen zingen in het auditieve vak waar wij meer visualiseerden poogden zij inhoud en vorm te integreren tot een geweldige shout zij brachten geen ballads of upgrades uit nostalgisch sound met het uitblijven van swung keken zij uit naar de show die jij had…

Wat een onzin het lijkt die ladder wel waar de schilder op staat dan op vrijdag de dertiende, als je daar onderdoor gaat kán het ding op je neerkomen. Ikzelf geloof er niet zo in net als in de zwarte kat, en dat is misschien maar goed ook.…

Onvermoeibaar kuiert de landweg, wegen binnendoor, staat onverwacht een ladder, glimmend, hemelhoog. Scheert een flits van een signaal ­ dat er iets is, langzaam voortduurt, en alles nog te gaan. ------------------------------------------------------------------- Uit: 'De trein loopt prachtig binnen', 2003 van Frans Budé…

ga maar mijn lief, volg de hoofdweg die je lijflied niet langer laat soleren volg de tonen op weg naar jouw ladder en neem wat van onze minnebrieven mee laat het papier net zo krullen als de letters tijdens de ontstentenis van onze tête-à-tête’s ik geef je mijn blauwste inkt mee die al eerder heeft bewezen hartstochtelijk te kunnen schrijven…