Alle inzendingen over lente OR bloesem

Ik voel de inkt leven onder mijn woorden blauwe bloesem schrijft zich een nachtsonate een tijdloze uitvoering van vingerlicht gekras terwijl het maanlicht door mijn venster sneeuwt. Ik spreek de lente toe, zij is mijn troost mijn meivogel, muze van leven en dood.…

de zon trilt al in de fonkelingen van wat zoete levenswijn de binnenplaatsen van de lente geven stilaan tijd voor warm genoegen want vroeger, toen het kouder was liep grijs aan beide handen maar nu alles lichter wordt belanden bloesems in de sloot en drinkt geluk een kleine teug vol tastbaar lichte dood en van dat wat we van binnen…

een zoete stem van liefde neuriet door het januarilicht ik strik de tonen schrijf ze tot een gedicht lentekriebels, ja lente waarover zou ik anders dromen… kleine vlinders komen leggen zich te slapen in de boezem van een tere bloesem warme bekommering brengt elke twijfel tot rust het vragend hart ontvangt de liefde waar het naar…

verlangen naar de zwoele bloesem van de zomer.…

Nog lange niet, nog lange niet Mijn beschermengel Heeft zijn handen vol, bijna lente Maar niet mijn allerlaatste!…

Morgen, als het lente wordt, zal ik je rondrijden op mijn bloemenslee en jouw hofje mag ontwaken vermomd als toverfee. Morgen, als het lente wordt, zal ik vlinders naar de bloesems sturen en wuiven naar mijn autochtone overburen.…

Ieder die wil overleven streeft naar nieuw en beter ook, maar de lente komt al jaren zonder vaandel, zonder rook; enkel maar met lenteluchten, bloesems, geuren, vogelenzang, innovatie heet in woorden wat wij dromen nachtenlang; mens, durf nu toch echt te leven, stoor je niet aan zoveel praat maar geniet van kleine dingen, morgen is 't…

zacht vallen als druppels in mei gedachten op hun plaats zij raadselden een lente lang de puzzel in mij tot de regen kwam droogte verwees naar een lager plan en eindelijk de bloesem deed komen in dromen was jij al voorbij het diepst van mijn ziel de bloemenkoningin waar ik voor viel de kleur van zon op je fluweelzachte lach is…

mag ik je baden in het licht van de sterren drogen met sluiers zon kleden met kussen van mijn warme mond om dan te dansen in het dauwnatte gras draaien en keren op muziek van de merels eindigen met slow motion pas want in het blauwe decor van de hemel strooit lente zijn bloesems waait wind haar lieflijk applaus voor jou mijn heerlijke…

Het seizoen is in de overgang ze kleurt vandaag puur rood een huidig moment ontplooit zich zomers in moeders schoot Er wordt groen licht gegeven waar bloesem vruchten scoort lente van haar taak ontheven een zonnewende opent haar poort Bij het afnemen van het licht lijkt alles voller van kleur tot de herfst reikt een vergezicht wat…

Zijn knoestige stam en takken - een ademtocht in de lente - openden wijd het weerloze hart dat zich vulde met lichte tinteling. Mijn ogen streelden de bloesem raakten het donkere stamhout aan. In het laatste licht van de dag las ik de letters van zijn naam.…

De Lente is daar! de liefde kweelt! De schepping lacht ons tegen1 De hemel drupt van zegen, Die hart en zinnen streelt! Daar zweeft de lieve Lente weer Bezielend door de dreven; Het zaad viel om te sterven neer, Riep zij het niet in leven. Zij strooit de bloesems op 't geboomt, Zij kust de knoppen open...…

De bloesem staat in weer en wind te bibberen van de kou terwijl de grijze wolken jagen langs het oneindig hemelblauw Het is alsof de storm de lente uit wil doven die door de bomen giert het oog verduistert de pijn te boven brengt Op al mijn wegen kom ik God tegen U leert mij weer te zingen het lied mij in de mond gelegd…

de kersenboom was vaag geen tak draagt nog het prille groen zoals na bloesems lente de vlakte kaalt ooit grepen handjes naar verboden vruchten ruiste wind de rijpheid die alleen de vogels lustten en ondeugd toch de kersen haalt in horizon is nog herinnering de stam niet uitgegraven misschien dat nieuwe loten hier ooit weer kersen…

Nog liggend in mijn bed hoor ik vogels fluiten Het lijkt alsof ze roepen kom naar buiten Daar waar de bloesem zich al uit de knoppen vecht De vroege ochtendzon de mist verslaat De bomen nog kaal zijn, hun bladeren nog verborgen De lente zich voorzichtig toont door bloemenpracht De hitte van de zomer in het verschiet Vannacht heeft de klok…

In voelen, denken, dromen ben ik tot jouw hart gekomen daarom ben ik de vijver die in de winter bevriest om met je ijver na te denken in de lente ben ik een vlinder die voor je danst in het zonlicht de bloesem van een fruitboom het maanlicht in de donkere nacht en je wordt lichter dan mijn gedachten klimt in de dromen van het droomlandschap…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Wit tint de sierpeer met weelderige bloesems in voorjaarsmode De kersenbloesems fleuren grauwe straatbeeld op dwarrelen als sneeuw Er staat geschreven geen voorjaarbloesems plukken wind kan niet lezen Onder de bloesem met voorzichtige voeten over bloesem gaan…

Prachtige bloesem aan bomen en struiken waar genot als ik dit aanschouw hyacinten die ontluiken mezen vlijtig in hun nestenbouw. Koning Winter heeft zijn charme mits gehuld in een donzig kleed blijf ik stil de Lente omarmen tijdens donkere dagen die ik liever vergeet.…

nu kou de adem nam van zachte bloesems twijfelt leven of ze verder kan, de kille dood neemt kleur uit welig groen de lente wacht alsof ze stilletjes vertellen wil dat uit één nacht geen gram valt te behalen over zeven weken bloeit april in witte jacobsladders tree voor tree beklimt mijn spijt langs bloemen die er niet toe doen…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Hoe graag zou je nu even de lente willen aanraken, het groen dat fluistert in het vijverwater van dichtersdromen over vlindervluchten, weerspiegelt in je zonnebloem zo zachtjes terug, als wederkerende bloesems, koester je duizend beelden in één gloed weerkaatst je legt ze teder neer in alle zomers, verlengt de geur van tijm in mei…

in de lente ik hou van haar heldere stem die altijd kwettert zonder rem…

De lente, ze blijft ons boeien als een prachtige partituur…

Overal blauwe bloempjes in ' t groene gras ook witte er tussendoor zelfs narcissen zie je te pas: het is LENTE. Niks geen meteorologisch gezwets gewoon zoals het op school werd gezegd 21 maart drie maanden na de winter begint de lente.…

De vlier draagt een gordijn van witte bloemen Dat zacht bewogen door de lentewind Een keur van honingzoekers aan zich bindt Die hogelijk haar zoete nectar roemen De meidoorn heeft dit jaar haar bloei verzwegen En 't bijenvolk heeft haar dus niet gemoeid Omdat haar bloesemkleed is uitgeroeid Door snijdend koude wind en kille regen Toch biedt…

Wat een mooi gezicht Die bloesem aan de bomen Alle kleuren roze en wit De zon weerkaatst zijn licht De wind waait De bloesem van de bomen Heel de straat vol En stuurt de blaadjes op hol Ze cirkelen omhoog En waaien met hem mee Ze spelen een spel En dwarrelen overal heen…

In het park zag ik die, omgevallen en toch nog levende, kastanjeboom vol met kinderen, lachende, huilende schreeuwende, kinderen in zijn kroon, kinderboom met jouw geduld, mijn moeder ..en weet, er is bloesem op die omgevallen kinderboom, kinderbloesem, mijn moeder als kristallen belletjes in hemelse boomgaarden als veertjes uit de vleugels…

zoals op vroege japanse prenten tederheid tot zijn recht komt en mij telkens in vervoering brengt zo zou ik willen dichten in ogenschijnlijk fragiel woordgebruik dat stand houdt door de eeuwen heen maar degelijke hollandse dichters maken dikwijls vierkante gedichten in louter hoekige zinnen waarmee ik niet wil zeggen dat de verzen niet…

Bijna onzichtbaar zijn je takken omringd met witte bloesem die als sneeuwballen elegant dansen in de wind omfloerst door het zachte zonnelicht die een zilveren glans verspreidt zo wonderschoon Mooie bloesem jouw schoonheid heeft m'n hart verblijd…