17364 resultaten.
Morgen?
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 235 Morgen, als het lente wordt
creëer voor elke bonte specht
een eigen nest waarin
hij zijn masker legt.
Morgen, als het lente wordt
zal ik de winter prijzen
om een zon te schenken
in het glas der wijzen.
Morgen, als het lente wordt
zal ik buigen voor het krom
en voor het recht, barst
het leed en pijn, om
even vergeten te zijn.…
"Koning Winter" verliest!
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 447 Het nieuws over de lente...
ze kunnen me nog meer vertellen:
Het seizoen zou zich nog een maand uitstellen.
Niets is minder waar!
Ik laat mijn hond om half zes 's ochtends uit
en zowaar: De merel zingt op het dak en fluit.
De zon moet nog ontwaken...…
Krokust blauw de zon
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 370 waar vale lucht
zich buigt
het koufront
dwingend onder
warme lagen kruipt
tasten winter
en de lente naar elkaar
valt sneeuw in
harten van narcissen
en krokust blauw de zon
toch wordt het spel
snel door de warmste
adem overheerst
gewonnen door het licht de
winter zwicht en lente triomfeert…
de lente priemt
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 161 wanneer de zon straalt in mijn kamer
en de vogels zingen hun mooiste lied
dan weet ik dat de winter mij verlaat
omdat lente voluit bloeien gaat
dan open ik alle ramen en deuren
en zing ik uit volle borst mijn… lied
terwijl ik volop kan genieten
van een jonge lente die priemt...
in al zijn geuren en kleuren…
Geluk uit de zon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 238 Ik haal mijn geluk
uit de zonnestralen
op mijn gezicht,
waarom doe ik dan toch
mijn ogen dicht?…
Regen regen en o ja regen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 153 Maar dan ineens, breekt de zon door
de buien zijn achter de rug
Wat komt is warme dagen,
geheid dat men DAN verzucht:
Ik wilde dat het wat koeler was...…
Zon op Zondag
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 130 Hoe uitgekiend, hoe fenomenaal
hoe prachtig de narcissen allemaal
hoe blij de gezichten, want:
de zon staat hoog aan de hemel.
Niemand klaagt, waarom zou je ook?
Niemand moppert, o ja, toch eentje
de zon schijnt in m'n ogen, waar:
is m'n zonnebril?…
Blije gezichten vanwege de zon!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 We winnen terrein
zonder kogels of schieten
we zullen het winnen
anders zijn we niet te genieten
En dat laatste mag je
niet vergeten
Want de zon schijnt,
dat moet je wel weten.
Zolang je ‘t gelaat naar
haar op kunt heffen
haar warmte voelt laat
‘t je beseffen:
Het komt goed!…
Lange lente
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 217 ’t wordt lente, ’t wordt lente, juichte tante
bij het ramenlappen uit het raam
sta op me kop, het lapt me op
de zon is gratis: kost geen centen
ben zo gek, zo idioot, zo lekker bloot
een echte scheve trekkebek
zelfs de boze buurman vloog
ik van de week zomaar om zijn nek
retteketet vlieg zomers uit me bed
schreeuw me luid, met me hele…
Zwarte lente
gedicht
3.0 met 49 stemmen 21.946 O lente, zon-bedronken en van donker overrompeld.
----------------------------------------------
uit de bundel 'Sintels' (1944)…
Stukjes winterwit
netgedicht
4.0 met 583 stemmen 94 je weerkaatste
glinsterde en dook
warm op mijn huid
waar kleine stukjes
winterwit er wel
heel snel uit
sprongen in de vol
roodbruine glans
van het zonlicht
voorhanden
zonder mijn vel
ernstig te verbranden
eindeloos goddelijk
was het zonnebad
dit jaar waarin de
koude noorden wind
met veel misbaar zijn
plek opeiste na wat
korte…
Straks weer koud
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 560 Je zat met je ogen dicht
en genoot de warmte
in het licht van de zon
LENTE zei ik luid
liet je schrikken
even een zonnetje pikken
zei je zacht
terwijl je straalde
zoals niemand dat kon
met mijn ogen open
genoot ik jouw glimlach
zelfs toen jij je ogen weer sloot
lente fluisterde jij
als een knipoog naar de winter…
De zonne zit
poëzie
3.0 met 22 stemmen 3.193 De zonne zit
zo snel en blinkt,
en bloeit al in
het westen,
dat wolkenloos
heur stralen drinkt,
in lentemaand,
ten lesten.
't Wil zomer zijn,
van nu voort aan:
vroeg morgen zal
ik meugen
-'t wil zomer zijn!-
vermeien gaan
mij, morgen, en
verheugen!…
De boulevard
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 85 ik zag hoe lente
je haar al lichtjes
high light kleurde
na maanden lang
het winters blond
ik proefde
de eerste prille
tonen als voorjaars
melodie uit het
zilt blauw golvenlied
joyeus rokten kort
nog op de gok
hun lichte benen
terras genietend
onder warme zon
een tikje fris
windje uit de
nog koude zee
dolde in de grote bos…
Hellevuur
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 58 confronterend
waait kou
langs huid
verwarmde cellen
in het eerste
zonnebad dit jaar is
het oppassen voor
roodverbrande vellen
daar waar vitamine
d zijn charisma ziet
ontstaan pikt meteen
duivels hellevuur aan
voorzichtigheid
is geraden in het
vergeten van de tijd
ben je zo gebraden
mijn wekker was
al afgegaan voordat
er ijsbloemen…
Een geval van lente
netgedicht
3.0 met 121 stemmen 15.252 Wie wil er niet getuige zijn
van hoe de lente weer begint!
Die vrouwen gezien, getjilp, prikkelende nectar geroken,
dan kan je pas zeggen, de zon heeft gesproken.…
Het gelach van de zon
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 80 ik heb met
schaduwen gespeeld
rond het gelach
van de zon
ook met kleine
witte wolkjes die
snel donker werden
aan de onderkant
zij vulden de velden
vergrijsden het
blauw en de helderheid
die wij van zonnig kenden
toch heb ik
mijn hoop behouden
op een brandend revival
van het koesterend licht
de donkerste rafels
zijn onder het…
Fait d'hiver
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 10.740 Onze adem
dwarrelde eens wulps
langs de vergeten naschokken
van het dooiseizoen
Eindeloos geboeid
knielde je om 't geluid
van 'n landend vlokje
vast te kunnen leggen
maar je was teleurgesteld
in de vorst
ondertussen slokte
't lentefrisse gras
je blijheid gulzig op
Eigenlijk
had de zon toen
wijslijk haar gom gebruikt
gelukkig…
lentezon
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 2.482 haar trage streling wekt een wild verlangen
naar de zomer die me kust en lacht
zij omarmt, verwarmt mijn lijf en maakt me wakker
ik geef mij over aan de lente en verwacht……
Maart
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 816 Nog maar even later,
straalt de zon,
verwarmt de aarde,
alsof de lente begon.
Dan trekt de hemel dicht,
er vallen hagelstenen,
groot en stralend wit,
ook zo maar weer verdwenen.
Stukken strand zijn weggeblazen,
de storm joeg het water op,
zand werd meegesleurd,
huisjes dreven als een notendop.…
Bijna sacraal
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 98 ik voel de zon
bijna sacraal
ontvang ik zijn warmte
ervaar hoe hij
spirit geeft aan mijn
al zo lang wachtend lijf
met gesloten ogen
zie ik sterren dansen in
zijn helder stralende aura
er is geen
onderscheid meer
tussen binnen en buiten
geven en nemen
zijn een geworden in
het delen van eeuwig leven…
Lentezon
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 648 De lentezon liet zich weer zien
Het was al tegen achten
'k Ontwaakte om een uur of tien
Dus moest ze even wachten
Maar toen ik in haar ogen keek
En zij mijn lach ervaarde
Toen wist ik
Net als gisteren
't Is heerlijk hier op aarde…
Nu gauw weer lente
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 757 Wat kan ik zeggen - is niet alles al gezegd
van hoop en vreugde, lente en gedicht
en ook van 't wachten op een nieuw bericht
waarin de liefste heel zijn liefde heeft gelegd?
Maar plots schijnt weer de zon boven de bomen
en weet mijn hart dat 't voorjaar zal gaan komen.…
Begin van de lente.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 439 avondzon streelt de bomen
en enkel mos zwerft over de grond
blaadjes dwarrelen
verbergen het rood van de herfst
sommige zijn wat kil en dor
slenteren maar wat door de wind
verspreiden het begin
van een fijne lente…
Lenteklacht
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.323 Helderblauw is de hemel
De aarde in jeugdige dos,
En het bontste gewemel
Speelt in 't luchtige bos;
Ach mijn hart is een droefheidsbron,
Nimmer straalt er de lentezon.
Waar 'k mij wend, is er leven
Ener bruisende jeugd,
En het vurigste streven
Naar de vluchtige vreugd.
Ach mijn hart is een droefheidsbron,
Nimmer straalt er de lentezon…
Zomaar in de tuin
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 495 Een stralende dag
waar je zomaar lopen mag
ergens in de tuin
Kan ik met zonnige lach
heerlijk denken aan ’t duin.
Egbert Jan van der Scheer…
Een blije zon al
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 556 Een blije zon al
krokussen schuilen in 't gras,
toch een klein wonder.…
lente
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 198 tafels en stoelen
komen terrasjes vullend
zonnig naar buiten…
LENTE
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.009 Zon op dunne lenteblaren,
Dans van schaduw voor de voeten,
Wind door opgehuifde haren,
Kushand, lach en vluchtig groeten…
Moet de druk van lange dagen,
Moet de gaaf der ogenblikken,
Dan zo zwaar zijn om te dragen,
Dat die last de knie doet knikken?…
Lente
poëzie
3.0 met 9 stemmen 835 Gij zelf ligt uitgestrekt in 't koelgroen mos,
Uw blanke lichaam warmend in de zon,
Wier luwe hitte breekt door 't karig bos.
Dan heft ge u op, en aan de vijverzoom,
Bij 't lustig-jong gebabbel van een bron,
Legt ge u weer neder tot vernieuwd gedroom.…