12645 resultaten.
Woning
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 64 Een kloppende specht
vogels vliegen met takjes
woningzoekenden…
overgeplant
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 173 en weer
was het lente
toen ik haar
zag staan
voor je raam
boom met kale
uitgestrekte
armen
overgeplant
in vreemde
aarde
geen blaadje
groeit er ooit
de zon schijnt
door jouw venster
schaduwen op
het behang…
Aankondiging
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 75 gelijk ’n periscoop
baan jij je een weg
door moeder aarde
opzoek naar daar
waar je gekust
zult worden door
haar stralende
lippen
op je aller hardst
blaas je de lente aan
het orkest
volgt vanzelf…
Vrede, Vrijheid, Geluk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 225 Subtitel: Ik vraag bootvluchtelinge (II)
Ik vraag wat haar heeft doen vluchten
'Na drie keer verkracht te zijn' (respectloos)
'En reeds daarvoor verlangde ik al
naar een land met
VREDE
VRIJHEID
(GELUK)'
Leugens waarmee jij bent geconfronteerd
Betreffen nimmer, echt nooit een waarheid
Mijn God, waarom vieren
wij straks feest'lijk…
zoals de winterzon
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 486 zoals de winterzon
weer bloemen tovert
boven kleumende aarde
een krokus schuchter
ontwaakt uit zijn
winterslaap
zo warmt een vleugje
lente mijn stramme lijf
dans ik als een kind
de winterse dag weer in…
Voor haar
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 740 Ik wil je noemen
echt…
als de aarde
teder…
als een bloesem
in de lente
zacht…
als een moeder
voor haar kroost
ik wil zingen
je naam
jij
mysterieus
als het wezen
van elke vrouw
en toch
vol liefde voor de dingen
des levens
intens schouwend…
gesmolten sneeuw
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 447 De sneeuw is gesmolten
de aarde heeft haar oorspronkelijke kleur
en stoepen vegen hoeft niet meer
voor onze deur
maar wat was die witte wereld fotogeniek
waarvan we de mooiste foto's maakten zo uniek
en hebben genoten
van het schaatsen
op bevroren sloten
nu is het voorbij
de sneeuw is gesmolten
en wachten we op de lente
met haar ontluikend…
de (om)gevallen wilg
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 166 zijn
zoals ze lacht, zoals ze praat
haar aard een beetje grillig
zoals ze naar de hemel reikt
met jou in haar vizier
gisteren pur sang een
lentebode stort ze
vandaag als een gevallen vrouw
ter aarde
ontworteld en droeflustig
bleek ze té gewillig
en nooit meer zal het lente
zijn voor haar én jou…
Junk
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 928 Ik sluit de luiken van mijn ogen
En bid dat de lente
aan mij voorbij gaat
Elke centimeter
van mijn lichaam
snakt naar zon
Als een junk
snuif ik
jouw geur
tot ik misselijk
van genot
ter aarde stort
Verliefd en verloren…
Scherpt rood op wit
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 118 de bloesem kruipt
uit winters blad
toont ons kristal
bevroren pracht
de ochtendzon
scherpt rood op wit
ontdooiend in
het voorjaarslicht
de aarde warmt
in zacht ontluiken
begeleid door vogels
die al volop lente fluiten…
Vooruitzicht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 155 elk jaar opnieuw
laten bomen zich
gelaten ontkleden
huivering is er
bij elk vallend blad
geworteld in aarde
zullen regen en kou
het naakte hout raken
tot een nieuwe lente
met nestelende vogels
.…
Dode schoot
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 Schoot waar het leven
In gekoesterd werd,
Begin van nieuw leven
Zo pril, zo prematuur,
Onverwachts is de vorst
Er doorheen getrokken
Terwijl de lente
Al lang begonnen was,
Vruchtbare aarde
Bevroren terwijl
Het zaaigoed al
Ontsproten was…
Ergens tussen het begin en 't einde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 210 Het is maar goed dat je in de lente,
zomer en herfst van je leven niet weet,
hoe je in de winter van je leven
belazerd wordt.…
Menig vogelkein
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 298 De nikkelgrauwe winter is vergangen
en bloembollen ontwaken ondergronds.
Ik zing een lenteliedje, binnensmonds,
heb net een nieuwe nestkast opgehangen.
Straks zijn er vogels teder aan het minnen,
nou ja, hij dringt brutaalweg bij haar binnen.…
de lente priemt
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 161 wanneer de zon straalt in mijn kamer
en de vogels zingen hun mooiste lied
dan weet ik dat de winter mij verlaat
omdat lente voluit bloeien gaat
dan open ik alle ramen en deuren
en zing ik uit volle borst mijn… lied
terwijl ik volop kan genieten
van een jonge lente die priemt...
in al zijn geuren en kleuren…
Laat me lenten
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 140 loopt de schaduw voor me uit
die zich niet laat vangen
zozeer is mijn verlangen zodra ik
op de bloesems van de lente stuit…
krokus
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 142 Lieve krokus, je bent mijn voorjaarsstempel
in mijn tuin,
met kleurige kelken in je kruin.
Je vervangt de wintertinten,
in levendige slierten en linten.
Een palet van lichtblauw
en fel geel in de ochtenddauw.
Je nestelt zich tussen de ontwakende planten,
met een lachend en stralend gezicht,
langs alle kanten.…
Schoonheid
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 124 Hun geur vermengt zich,
met de geur van blauwe regen,
overdadig bloeiend in de lentezon
steeds weer kom ik nu de lente tegen.
De mezen komen kijken.
Duikelend en tuimelend om en om.
Hun nestjes zijn al uit.
Ze geven mij een fijn gevoel.
Terwijl ik rustig toekijk,
vanuit mijn luie stoel.
De mand met violen
doet ook mee.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
ontluikende lente
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 358 kleuren
en bedwelmende geuren
die zintuigen strelen
als de lente komt en
haar kleed straks
jubelend en in schoonheid
weer draagt
zijn de sluiers
van de winter verjaagd
dan siert ze de aarde
in weelderig groen
met bloesem en bloementooi
O, lente kom
Want je bent zo mooi…
Dageraad
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 135 Goede morgen dageraad
Ook weer in het land
Je bent ook deze morgen
Iets aan de vroege kant
Dat kan geen kwaad
Het is juist goed
Dan gaan we weer een stukje
De lente tegemoet
Dus laat de tijd van vandaag
Je in en uiterlijke wonden helen
En de liefde van een ieder
Je gedachten strelen
Zodat ook aan een stoere boom
Die van aarde naar hemel…
Cello
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 1.307 Denk toch niet aan
jaargetijden: klinkt de herfst van tessi-
tuur dan lager dan het zwoelen van de
lente in uw oren? Rutger, luister even:
als ik cello speel, dan zit ik in de
voren van het boerenland. Ik ruik de
paddestoelen, want het is mijn aarde.
Ik laat geen water achter in de lente.…
De lente
poëzie
3.0 met 5 stemmen 2.032 Het vuur van de lente
Doorstroomt alle wezens,
Met leven en liefde,
En schepping en wording
Verrijst door die kracht.
De dieren der aarde,
De vooglen der wouden,
De vissen der stromen,
De insecten der poelen,
Gevoelen die werking;
En alles vermeert.…
Mare
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 163 op het eerste gezicht
is het gelaat gespannen
slaat het nieuws een gat
hersenen draaien overuren
balancerend op flinterdun koord
meestert de onzekerheid
putten we elan uit Moeder Aarde
waaruit de Lente ontspringt
en niets is wat het lijkt…
In de winter
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 410 achter
mijn aangezicht
huilt het leven
machteloos
zo lijkt
en tijdloos van aard
om verlies
met pijn te verweven
heeft het gevoel
verdriet gebaard
de avond heeft zich
van de lente vervreemd
is in koude ondergedompeld
rest nog de troost
die aan het verlangen
blijkt uitgeleend…
de loutering van lente
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 169 zoals de voorjaarstinten
kleur geven aan het aards bestaan
de morgenstond het prille licht
strooit over het leven
de eerste zonnestralen al
iets van warmte geven
zó moet de lente zijn
als bij het nemen
van een heerlijk bad
ter bevestiging van
je weet wel wat...…
Lentegroet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 Vogels bezingen het vroege morgenuur
witte wolken bevolken het blauw azuur
bloemen bezoeken de aarde
open gekust door het zonnelicht
en onzichtbare wind
het ontluikende lover laat dansen
en zo rekt de lente zich langzaam uit...…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Gronden
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 930 Treurwilgen huilen
bittere aarde en de wind
neemt mijn woorden mee.
De nacht staart in het oneindige niets.
Ik zweefmolen mij
op een vreugdebries, schuil
tussen de vleugels van mijn lente
en schudt de lakens
in mijn paradijs.…
Eerste Keer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 166 nooit ruikt de grond zo vers
als omgeruld in lente
dat wil ik met mijn handen doen
met zwarte nagelranden
kom mij nu niet aan
met een paar tuinhandschoenen
hoe zou ik aarde voelen
of wroeten in een perk
achter mij, in huis
zie ik opeens moddersporen
nu ik uitgeraasd ben
kijk ik naar een bed violen…