54806 resultaten.
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Lofzang aan de Eenzaamheid
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 819 Voor de liefde die ons de grenzen laat zien van samengaan
en de vriendschap die, volgens mijn vrienden, niet schijnt te bestaan
is dit de canto van het Leven, van de Eenzame.
Dwepen met het gevoel van onbegrepenheid,
Uit zwakte, en menselijk autisme
Omringt door vrienden en familie,
Samen alleen.…
Altijd liefde!
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 603 Alleen liefde en warmte dit wilde ik nou.
Na 7 eenzame jaren, kom jij mij de liefde verklaren.
Vele uitdagingen moest ik in het leven verdragen.
Doordringt tot in de uiterste hoeken van mijn zielenlagen.
Wetend wie ik ben en wat ik wil.
Samen met jou wordt het leven niet meer stil.
Doordrenkt met mooie warme liefdesstralen.…
Spinnenweb
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 816 Ik leefde in de wanhoop
In een eenzaam ik
Zonder liefde in mijn leven
Tranen vielen druppelsdik
Zat gevangen in mijn warboel
In een spinnenweb vol draden
Want ik was niet meer ik
Mijn geest, te emotioneel beladen
Maar de tijden zijn veranderd
Ik vecht en breek me vrij
Want iemand deed me beseffen
Deze wereld is ook van mij!…
Deze vrouw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 180 Deze vrouw is geen rivier
in een eenzaam gedicht
over oppervlakkig plezier
schimpscheuten van de nacht
zijn in stilte nu verdreven
metaforen die het daglicht
niet kunnen verdragen
de pijnlijke romantiek
is wat er over is in leven
te druk voor de liefde
te veel levensvragen
waar deze vrouw op wacht
is dat je naar haar lacht…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Elke dichter is eenzaam
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 509 De eenzaamheid vreet aan je hart
en laat gevoelens de vrije loop
zowel depressies en volle liefde
een dichter loopt met zijn eenzaamheid te koop.…
Vervlogen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 852 Liefde is vervlogen,
zie het in je ogen.
Geen aai meer door mijn
haar, of een lief gebaar.
Je mond, die me niet meer kust,
alles is zachtjes uitgesust.
Samen maar toch alleen,
voel nu hoe eenzaam-eenzáám is…
Een gebroken hart
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.354 Dat alles is voorbij en nu wacht ik weer op liefde in mijn eenzaam leven.…
Hou van me
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 760 Ik mis je
verlaten
een eenzame ziel
geef me je warmte
Ik vraag je
gelaten
met geloken ogen
laat me liefde zien
Ik bid je
knielend
met gevouwen handen
laat me morgen leven
Ik smeek je
nederig
met gebogen hoofd
hou van me...vandaag…
Vriend
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 286 Misschien laat jouw leven
de stille schaduwkant zien
wat ooit zo diep verlangde
en is liefde ingewikkeld
om met eenvoudige
woorden te omschrijven
maar als ik je vergelijk
met de zoete vrucht
van droeve eenzaamheid
ben jij misschien meer tijdelijk
en ik mezelf in stilte vergeten.…
De dood omarmen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 236 Eenzaam en alleen blijft hij achter.
Zo krijgt de dood ons leven lief.
Zonder liefde kan hij niet bestaan.
Wanneer we de dood omarmen,
kan vrede worden geboren.
Kunnen onze angsten sterven gaan.…
Armoe
poëzie
3.0 met 5 stemmen 2.406 Leven, dat ik lieven moet
Leven..., kunt ge me zo laten
Zonder liefde..., zonder haten...?
'k Heb zo'n honger naar uw gloed.
-------------------------------------------------
geren: graag
kranke: ziek
gebêken: gebedje…
Het bestaan
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.322 Ik heb een vlieger voor je gebouwd,
een vlieger van goud.
Met een staart van diamanten;
voor elk verloren jaar een diamant.
De perkamenten van mijn ziel
kerfde ik in het goud
zoals onze namen ooit zo kort vereeuwigd
in een stuk vernield schroot.
Ik wou hem doen vliegen,
die vlieger,
op de dag van onze dood,
maar hij woog gewoon te zwaar…
achtergrond
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 1.351 de ligbank willen zijn
het kussen onder het hoofd
zo langzaam bewegen
dat ik onzichtbaar word
voor het geluid van de regen
burengestommel, ingehouden
janken van een hond
iemand voorbij zien gaan
hij heeft zijn hand
begint de lucht te wegen
die uit licht schijnt te bestaan
terwijl ik lichter word
even blijf zweven…
Je ijskoude borst
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 86 ik heb je gezocht
stenen ontdooid
ze spraken me tegen
verwezen naar
rotsige formaties
uit oeroude tijden
ik wist dat
er voor jou niets
veranderd zou zijn
jij kende enkel
de permafrost
aan je ijskoude borst…
Ken de kou van steen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 132 leiden
diep van binnen ben ik moederziel alleen
er zijn geen muren om me heen
het open lijkt al tijden afgesloten
door zijn onbereikbaarheid
mijn ogen zien het ijlings
vluchten van de huidige realiteit
ik ken de kou van steen
mijn empathie verdween
in een wrijvingsloos contact
toch laten hand en huid hun cellen
los in het tasten naar wat leven…
Op grote hoogte
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 150 jij hebt
de kracht
om alleen te groeien
te bloeien
op de richel
van een steile rots
wilt geen kleur en geur
met anderen delen
daarvoor ben jij te trots
maar in het vergezicht
van eenzaamheid
zijn de nachten koud
erbij horen
geeft aan het bestaan
toch iets vertrouwds
het is de prijs
die jij betaalt
als je op grote hoogte…
Lichter word ik niet
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 189 zo op de rand
geen lucht geen aarde
zelfs gestolen tijd kan ons
de liefde niet meer baren
er is er niets te stelen
in de wereld van geloven
in het hopen op een toekomst
die vandaag geen handen geeft
mijn eigen naaktzijn is geen feest
waar water zichtbaar schoont
hoont mij herinnering in sporen
die mijn lichaam nooit verving
ik laat…
De stenen bleven koud
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 268 stukken verdriet
dacht ik in steen
een beeld te geven
mijn werk brokkelt af
de dagen zijn gekrompen
handen in gepeins verzonken
ik hakte op herinneringen in
maakte een sterk begin
het is bij pogingen gebleven
ik liet mijn harten bloeien
maar de stenen bleven koud
er konden weer geen tranen vloeien
ik sleep mijn puin
naar de ravijnen…
je oogde soms een vage lach
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 499 ik heb je hand gepakt
we liepen onze eigen weg
en droomden van een horizon
die we zelf hadden neergezet
wegen die eerst helder bleken
bogen af in flauwe bochten
we liepen niet meer naast elkaar
alsof we dat niet mochten
wat je mond met woorden gaf
hielden je handen zachtjes af
je oogde soms een vage lach
die ik in je lichaam niet meer…
mijn sluiers van plezier
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 420 in het lopen
liet je me alleen
een handvol vergezichten
in lucht waaruit
de zon verdween
als ik mijn blikken richtte
je stapte op omdat
je mij niet langer koos
je schaduw was een vage troost
ik gaf je ziel
je werd opnieuw geboren als
blauwe bloem boven het koren
ik lichtte op
gaf jou mijn sluiers van plezier
je boosheid vond…
stil je vingers geteld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 435 ik heb je hand genomen
stil je vingers geteld
voelde hoe warmte
ons contact weer herstelt
weet van je werken
gegroefd in de lijn
maaar voelde hoe strak
de wijs in je vinger kan zijn
zacht dirigeren
is niet jouw manier
je ogen verwijzen
en dwingen naar hier
ik luister en fluister
zonder jouw melodie
handen tastend in duister…
op het wit van papier
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 444 ik schreeuwde
naar anderen
de stilte die
in me zat
die aan me vrat
zonder geluid te geven
een strijd van
dood of leven tot
ik schrijven ging
agressie verving
die constant
in me woonde
toen zijn woorden
gegroeid zonder
zicht op het wit
van papier, hebben
ze hun kleuren gebloeid
uit de stilte van hier…
gooi je neus maar in de wind
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 414 wanneer maak jij je vrij
van alle oordelen
die greep hebben op je leven
om eindelijk te doen
en laten wat je wilt
overal zijn hoeders
voor orde en op norm
broeders die gekozen hebben
voor de vorm en zij zorgen
dat het tegenspreken stilt
toch is het jouw
bestaan dat door hun
handen glijdt een keurig
binnen alle lijnen blijft…
is voorzichtigheid troef
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 586 ik zie je zon
in een heldere hemel
geniet van haar stralen
jij staat daar vrij
ik kom met verhalen
bloei op in je raken
jouw lucht is zo helder
wil dat in eigen vrijheid vertalen
maar er zijn angels en klemmen
die vliegen tot onzin bestemmen
ik land heel vertraagd want
natuurlijk wordt er gejaagd
op mijn pad is
voorzichtigheid troef…
de kavel leek gaaf
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 705 ik bouwde een huis
van jouw muren, maar
jij woonde inpandig
voelde je niet thuis
het dak is te laag
de fundering niet grondig
de kavel leek gaaf, maar
het geluk bleek kortstondig
we richtten ons in
over smaak viel te twisten
voor we het wisten
had alles jouw kleur
mijn vorm zat in ruimte
de vrijheid van zicht
door het licht van de…
ik liet je gaan
netgedicht
3.0 met 40 stemmen 3.072 we liepen jaren
hand in hand
kinderen aan de ene
ik aan de andere kant
ik liet je gaan
jij liet me lopen
vrijblijvend was het nooit
er bleef steeds iets te hopen
wij komen
langzaam op onze plek
de kinderen hebben ruim
voldoende aan hun eigen stek
het hopen heeft gefaald
verwachtingen niet uitgekomen
de rekening wordt nu betaald…