Alle inzendingen over leven OR onthouden OR leren

Wie zal er ons kindeke douwen, En doet het zijn moederke niet? Wie zal er zijn dekentjes vouwen Dat 't schaars door een holleke ziet Kleine, kleine, Moederke alleen, Douw-douw-douwderideine; Kleine, kleine Moederke alleen Kan van uw wiegske niet scheên! Wie zal naar ons kindeke kijken, Die bleuzende, stoute kapoen? Wie zal er zijn hemdekes…

Eeuwig het gevecht door ons gestreden onthouden, weten waardoor we toen leden niet nog een keer, o lieve god en bidden tot de Heer.…

Het paargedrag van vrome roomse lieden Is - zegt de Paus - bij de konijnen af Maar als onthouding wordt gezien als straf Blijft hij ‘de daad’ met een condoom verbieden Ach...dat zijn moeder nog maar leven mocht Die had hem vast een flinke klap verkocht…

Niet meer het weten herkennen in het doel van het streven van wat het leven ook mag bieden Stilstaan en de dromen vereeuwigen in het gruis van vertrapte idealen Spoken jagen achter het toneel op het ritme van de akoestiek Het applaus ontwijken om geen gezichten te herkennen die ik niet kan onthouden…

het lied van de straat duizenden melodieën onthoud er een paar…

Mensen onthouden al het moois dat ze denken: in Pakhuis Weemoed.…

Moeder leer mij nog eens lopen. Leer mij te leven bij de dag. Leer mij te houden van dit leven, dat geen kennis vraagt van een ongedwongen lach. Leer mij dat tussen kennis en emotie er nog zoveel valt te weten zonder wetenschappelijk gezag; dat leren lopen zonder 'kennen' leidt tot 'kunnen' bij een moederlijke glimlach.…

Lieve, lieve 'mama', Onthoud dit heel erg goed. Ik zal je mijn hele leven dankbaar zijn, Voor alles wat je doet.…

Recht van spreken recht van zwijgen zich onthouden recht van nee Recht om weken lang te dreigen stem onthouden recht door zee Plan blijft steken Hongarije tegenhouden werkt niet mee Orbans preken niet uitbreiden pas inhouden veto, nee!…

Ze hadden ons een verhaal te vertellen, Maar niemand die het hoorde, Niemand die ze zag, Niemand die ze kende Tot de dag dat ze zich wreken wilden Op het leven dat hen onthouden was; Gekwetstheid die voor hen Niet meer, niet minder was dan Het bestaan dat ze hadden geleid, Haat die broeide, en geen kant op kon, Tot de dag dat ze…

Niet in de scholen, neen, heb ik gevonden, En van geleerden, och, weinig geleerd; Wat ons de wijzen als waarheid verkonden, Straks komt een wijzer, die ’t wegredeneert. ’t Leven alleen is de school van het leven, Levens–ervaring het heilige boek, God!…

langzaam vervaagde de hand die mij eens gekoesterd had verliezen herinneringen de indrukken van het bijzondere contact dat de aanrakingen mijn jeugd geschonken had waar wij in samen de onuitwisbare close harmony vergaarden die niet alleen op genen stoelden maar ook de zielsverbanden van de eeuwigheid bedoelden in de oneindig…

hart bij het denken aan even terug de woorden bleven stromen het krast niet meer zo diep het verhalen van het wedervaren de sterkte is wat minder vandaag zoals met dat lijf van mij dat verraderlijk geheel van vel en been de koestering voor functioneel is even reëel als de kracht van hij die zich als drenkeling verhouden moet tot de leer…

ik wilde spelen aan het strand met een schepje schelpen en wat zand maar de zee leek het spel steeds te onderbreken door nieuwe kansen te geven golfde een schone lei om weer te beginnen ik werd kwaad maar lachte toen van binnen want spelen is het iedere keer net even anders proberen niet het eenmalig presteren…

als bestaan hier te gaan leren…

Als je niks fout doet zal je nooit leren Als je geen ellende hebt zal je het goede niet waarderen Als relaties niet kapot gaan zal je de juiste nooit vinden Als je nooit ongelukkig bent zal je nooit echt gelukkig zijn in het leven Als je nooit de deur uit gaat zal je nooit echt leven Als jij je afsluit en bang bent voor het leven dan zal je nooit…

Ik huil totdat je brandt totdat je leert totdat je vecht totdat je gelooft dat je leven zin heeft Totdat je geeft totdat je verliest totdat je drie keer je leven leeft Totdat de waarheid een leugen wordt Historie de toekomst wordt…

Dat nog te kunnen leren Dat mooie wensen Dan alleen worden vervuld Met moed en kracht En menig hindernis die wacht Die ieder op zijn levenspad ontmoet Die hij moet leren overwinnen Beslissingen van kwaad en goed Van stoppen, doorgaan of beginnen Jong geleerd is oud gedaan Zo ging het alle tijden Maar deze tijd geldt Ook voor oud geleerd…

De tijd zal 't leren, hoe vaak is dit al gezegd? Honderden keren, geprobeerd, uitgelegd. De moeilijkheid met deze uitspraak is dat je altijd wacht, op uitleg. Verwacht niet, dat de oplossing van welk probleem dan ook, door een ander gegeven wordt. Wanneer je dat blijft denken, doe je jezelf tekort!…

Ons leven bestaat louter uit ‘als’, ‘misschien’, En we lopen ons aan alles en iedereen te storen. Maar toch krijgen we de kansen om te leren, Om het onbekende vóór ons uit te proberen. Het zou ogen openen en harten open breken, Onze harten zouden dan van liefde spreken.…

Hoeveel dieptes moet ik dalen, Hoeveel fouten moet ik begaan Voordat ik van alle kwalen Voor altijd ben ontdaan?…

Of het om een vakantievilla gaat Of 15 uit te wijzen Irakezen Of brieven die hij wel/niet heeft gelezen Of dat hij het met Geert heeft uitgepraat Excuus dat ik mijn lachen niet beheers; Geen mens is zo integer als Gerd Leers.…

Waarom niet proberen Van onze fouten te leren Het is de horror Van trial en error We moeten ons cultiveren. Leren Is relativeren.…

We hebben het laten proberen Is staand leren ook beter leren? Aan het einde van het schooljaar Bleken zonneklaar De staanders te excelleren. En dat zij die kozen om te blijven zitten Relatief gezien ook vaker bleven zitten.…

ik kan mijzelf aan u niet onthouden soms schep ik een verduisterd einde opgaand in niets van al het zijnde een leegte bekroond met cum laude maar als ik dan zie hoe u zonder mij in barre koude moet leven pak ik het plankje met brie, smeer mij uit en door nederige liefde gedreven speel ik tevens op een valse kinderfluit ik amuseer…

het leven in duizend dingen verborgen ze nestelen zich in hoeken om ook weer uit te verdwijnen als een hond blaft het naar mij ik neem geen nota om alles te onthouden mijn dingen vliegen ook weer uit als een wild konijn ontglippen ze in alle onzekerheid het verdwijnen bevrijdt me van mijn verleden van dingen die voorbij zijn en verloren…

Er zijn zo van die dingen die kan ik niet onthouden en nu vraag ik mij af ligt het aan die dingen of ligt het aan mijn kop…

in dit kleine leven leer ik te verduren en zoveel later in de slakkengang van de tijd leer ik te verzoenen niets meer om bang te zijn…

altijd samen op weg naar nergens ons verwonderen over de zoektocht samengebracht door jou in onze taal zwijgend leren leven in jouw verhaal.…

Als u dit leest, dame of heer Onthoud het leed hiervan en leer uw kinderen dit ene feit: Ik stierf alleen voor Guinevere.…