16493 resultaten.
Avond….
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 54 Een kleurrijk afscheid
van de dag.
Kaal de bomen, het
zicht steeds meer.
De wind houdt nog steeds aan
er lijkt geen einde aan te komen.…
Zend je wat zinnen, zand en zon
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.470 ik stuur je stil wat kleine woordjes
stop ze zachtjes in een envelop
verzend het richting zand en strand
daar vang jij ze misschien wel op
waar schelpen ooit mijn voeten kusten
de dag geluidloos overging in de nacht
ik verdriet verloor en niet kon berusten
in wat mij de duisternis ooit bracht
zonsopgang bracht plots nieuw licht…
Protocol
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 144 zich wellicht zal keren
tot de onschuldigen terplekke aldaar,
om zelfgenoegzaam hun gelijk te halen
bij gebrek aan overeenstemming der verhalen
in oogverslagen of andere getuigenschaar
men kan dan immer tot de onschuld wenden
als later tijdstip ander feit belicht,
verbergen in de anonimiteit de reden
waarom men de oorzaak niet kon verzenden…
Westwaarts
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 289 Even wazig als het weer, kleuren
in besluiteloosheid en twijfel:
verzenden of verscheuren
het commando verschaft enkel hartzeer.…
De maan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 Alleen de nieuwe maan die het daglicht niet kent
maar wel de euforie van vernieuwing verzend
naar mijn brein voor een kostbaar fragment.
Het avondlicht dat de hartstocht accentueert
en de nacht verzacht die mijn droom omarmt
blijft er de molton die mijn emotie absorbeert.…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 3.345 Een waterval van druppels op de tent
doet mij landen in een vluchtige droom,
waarin deze constante regenstroom
een golf van kussen wordt die ik verzend.
Elke druppel, verwerkt tot idioom
van een taal die zij mondjesmaat verkent
met de gave van een natuurtalent,
vloeit tevens in de emmer van mijn schroom.…
Hij zag het licht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 486 Hij zag het licht
Zij zag het ook
Tot hij het knopje
Ineens bewoog
Lopend in donker
Viel ze over iets heen
Maakte ravage
Deed pijn aan haar been
Licht werd aangeknipt
Man zegt; wat nu
Zij zegt; ik lig op de grond
Wel sodeju
Het licht is die nacht
Niet weer uitgegaan
Zij was bang
Opnieuw onderuit te gaan
De blauwe plekken …
De wilde wingerd
poëzie
4.0 met 1 stemmen 383 Een krank en schamel hout,
Het minste van het woud,
Door iedre wind geslingerd,
Reikte ik mijn ranken uit,
Weerstaan, maar nooit gestuit,
Een dorre wilde wingerd.
Geen mens die naar mij zag.
Al waar ik kroop of lag,
Mijn groen ging alles dekken.
Tot in dit woest revier
De goede hovenier
Mij wijs kwam stekken!
Hij plantte me in zijn tuin…
Laagje chroom
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 569 dagen
Sinds jij weg bent
Met vals toneel
Overal en vaak
Gebruik de stiltes
Als ze vallen
Voor een grap
En wat vermaak
Doe de dingen
Die ik doe
Met ogenschijnlijk
Speels gemak
Acteer in drijfzand
Speel het spel
Camoufleer
Dat ik diep zak
Breng hommages
Aan het geluk
Terwijl ik zelf
Vereenzaam thuis
Doe geloven
Dat ik er ben
Verzend…
Boos mag je zijn
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 96 hemellucht
of heldere zon die
het naaktstrand kust
in de zon aan de oevers
ontevreden kun je worden
als je de lentelucht niet ruikt
geen deelgenoot bent
van het genot
de bloesem te zien bloeien
de bloeiende lente te zien
met al die bloesemgeur van vreugde
teleurgesteld raak je
van die boodschap in een fles
eindeloos vertraagd in de verzending…
Met de beste wensen
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 843 Om voortaan af te zijn van méér gedoe
verzend ik deze tekst. Ik wens u allen
alsnog een opperbest millenium toe.…
Met de beste wensen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 365 Om voortaan af te zijn van méér gedoe
verzend ik deze tekst. Ik wens u allen
alsnog een opperbest millennium toe.…
In de tuin
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.283 Gelderse rozen met hun koele
Ballen lichten de hemel toe.
Seringen waaien paarse zoele
Geurige schaduwen, gril en moe.
Aan tengre boompjes, haast nog schuil,
De witte zuiverheid der rozen;
Midden in hun half open tuil
Besluiten zij hun schuchter blozen.…
De schone wereld
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.181 Iedere morgen na het nachtelijk slapen
Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen.
Iedere dag heb ik haar weggegeven,
Telkens één dag meer van 't eigen leven.
Telkens een kortstondiger bewoner
Zie ik haar belanglozer, dus schoner.
Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden
En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…
Gedachten jagen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 165 Als onweerswolken
Vol donder en bliksem,
Dreigend zwart getooid met
Verraderlijk zilveren rand,
Jagen oncontroleerbare
Gedachten door mijn brein -
Ze gaan er met mijzelf vandoor,
Zonder dat ik ook maar een moment
Boven mezelf word uitgetild -
Gedachten jagen,
Gedachten jagen,
En laten mij dingen doen
Die ik van mijn leven…
Nacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 158 Het is de nacht
die luister geeft
aan het gefluister
wat zacht
wijkt naar ruimte
en zwicht
voor de druk
van het ochtendlicht…
Verkenner*
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 436 Wieken gaan razendsnel onhoorbaar rond
en lensjes op de coating draaien naar alle kanten
terwijl het staartdeel trilt, ijl, gevorkt, geknipt
om data te verzenden.
een verkenner
alziend vliegt hij rond
in mijn gedachten
* Bewerking van een eerder gepubliceerde haibun,
met als titel “1984” en “Palingenia longicauda”.…
Miscommunicatie
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 675 Al is er sprake van een niet zo’n goede
communicatie
en gaat er hier en daar wat mis
al is er geen sprake van telepathie
als er niemand te benaderen is
kun je een aantal dingen doen:
Boos worden is de eerste gedachte
Kwaad worden een goede nummer twee
Nummer drie is kont tegen de krib gooien
Nummer vier, daar zit ik een beetje mee
maar…
Nachtelijke verdachte
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 396 welke ik wilde varen
Verloren in elk kompas bij de eerste hand,
spreek je zonder te praten en wijs te verklaren
…Een moment daar in de schaduw van de dag,
enerzijds de eb anderzijds de vloed der gezelligheid
Die ster in de nacht buiten alles in één oogopslag,
opende het hart zonder sleutel bij aanwezigheid
Tart het lot me met wakkere telepathie…
Met de beste wensen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 265 Om voortaan af te zijn van méér gedoe
verzend ik deze tekst. Ik wens u allen
alsnog een opperbest millennium toe.
___________________________
Noot:
Voor wie m'n nieuwmilleniumwens nog niet had gelezen.…
't lievertje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 165 kalverstraat/hoek spui
zij staat stil, kijkt naar het schikken van bloemen
rustig herfstgevoel kruipt langs bladeren omhoog
plaatst zich tussen zonnebloem, hortensia
als schaduw van een laat zomerse dag
een vent, een zwerver op afstand kijkt
zij kijkt verlegen weg
zijn tekst blijft hangen in het stadsgewoel
aandachtig, charmant, intelligent…
Wolken schuiven langzaam.....
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 120 Daar waar de lucht hemelsblauw kleurde,
de bloemen hun geur afgaven als bezwangerde lucht
schuiven donkere wolken langzaam maar zeker
over de stad.
Maar gisteren, scheen de zon, zoemden de bijen
geurden de bloemen, dat WAS, NU is het donker,
zie jij het ook?…
De schone wereld
poëzie
3.0 met 4 stemmen 551 Iedre morgen na het nachtlijk slapen
Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen.
Iedere dag heb ik haar weggegeven,
Telkens één dag meer van 't eigen leven.
Telkens een kortstondiger bewoner
Zie ik haar belanglozer, dus schoner.
Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden
En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…
Alles tot niets gemaakt
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 761 Namen
worden vergeten.
Het bestaan
zal vervagen als een dwalende ochtendmist.
Diep in het geheugen wegzinkende herinneringen
zullen het zijn van ons wezen terugbrengen
tot iets wat ooit was,
maar nooit meer zal zijn of worden.
Alles wat was
en zou zijn
werd ons ontnomen.
Alles
wat was
werd tot niets gemaakt.…
[ Moeilijke vragen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Moeilijke vragen
zijn niet leuk, je stelt ze niet –
aan jezelf, of wel?…
Gedichtenhemel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 Als er een hemel is
waar zielen vertoeven
na de dood of misschien
ook ver van hun lichaam
kan dat alleen maar de poëzie zijn
de ontmoetingsplaats
van levende zielen
met oude zielen
wier pijn niet meer hier
en nu bestaat maar
als evenbeeldig…
Alleen, niet alleen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Ik preek niet, ik ga mijn eigen weg
Niet echt, want waar ik ga is al een weg
Ik preek niet, ik heb gemengde gevoelens
over wat ik weet. Ik ben niet bijziend
Ik preek niet, ik werp ankers uit, duizenden
boeien overal in zee voor wie rusten wil
in vertrouwde woorden
en samen mens wil zijn
Blij, dan samen gelukkig
Verdrietig, dan samen verdrietig…
Facetten en face
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 Jouw foto aftastend, wie je was
is mijn fantasie, er is geen contact
met jou in dat bloemenveld bij Merano
Je keek mij vragend aan
op dat ogenblik, op deze foto
van mijn en jouw gedachten
sindsdien tijdloos
ingevroren op de rand
van een zwarte eeuwigheid
Ook mezelf aftastend
in de spiegel, zie ik wie ik lijk
te zijn en niet wie ik wil…
Jij zegt de woorden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Papa, jij weet waar het pijn doet
ook al was je er niet bij
Jij vraagt altijd precies
naar iets belangrijks dat
anderen niet hebben gemist
in mijn verhaal, een terzijde
van het pad, een diepte
waar ik omheen vertelde
gevoelens die ik mijd
omdat ze jeuken in mijn hoofd
en littekens die ik bedekt houd
Jij begrijpt het allemaal
al voor…
Pop-up
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 De machinist schrikt, en ik
ben niet mezelf, mijn duim
drukt op de rails
Het is een van de triljarden
tijdelijke toestanden
van mijn bewustzijn
waarin alles mag en kan
in de kindertijd
van het heelal
Geen jij of ik
hoe echt is dat?
Een groene deur
is ook maar kunst, gemaakt
van een stuk boom, tentoongesteld
in pop-up museum aarde…