38053 resultaten.
[ Liefste, ga alvast ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Liefste, ga alvast,
dan kan ik met je vrijen –
in warm beddegoed.…
ALLEEN
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 600 Als de rouw zo vaak heeft aangeklopt
is 't moeilijk de deur gesloten te houden
soms staat mijn deur gewoon op een kier
in de hoop dat de rouw voorbij gaat of
zonder kloppen even zijn werk doet
Want verdriet, pijn, angst, verslagenheid
ze doen bij leven en bij dood hun werk
en soms zo vaak, maar ook dat went
zoals het hele leven wennen…
Oorlogstuig
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 191 Een mortiergranaat is gemaakt
om mensen open te rijten
Het kan een kindsoldaat zijn
Een brave man of vrouw
Die medailles komen er
Dan doen we niet aan rouw
Maar als een granaat
Per ongeluk afgaat
Is bij flarden eigen dood
de afschuw levensgroot…
Oorlogszomer
poëzie
4.0 met 16 stemmen 1.723 Een brandend leed zal deze zomer zijn,
in 't hart der mensheid een verholen pijn,
een alsemdronk zijn vroege-morgendauw
en al zijn lommer als een floers van rouw.
En als een floers van rouw, dat wijder spreidt,
zijn wolkenschaduw over verre tijd,
tranen zijn regen en zijn avondrood:
dovende fakkel van de jonge dood.…
Grafbeplanting
poëzie
3.0 met 3 stemmen 530 Op het zwijgend erf der doden
Moet de treurwilg zijn gezet
Maar de popel ruise er nevens:
Bij de rouw het stil gebed.
Op het zwijgend erf der doden
Sta de donk're beuk in de aard;
Maar de meidoorn sta er nevens:
Aan de weemoed hoop gepaard.…
[ Zoveel weten we ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 128 Zoveel weten we
niet van Liefde, alleen Dat –
Liefde Alles is.…
[ Je houdt dus van hem ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Je houdt dus van hem,
je houdt echt van hem, zoveel --
dat je het toegeeft?…
Verkleuren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 88 Echtheid verkleurd
rituelen verscherpen
afstand langzaam groter
meer vergeetmenietjes
roepend in woestijn
monologen in cirkels
groeit liefde intenser
onzichtbare rouw
kleurt de wereld kleiner…
Pijn van de leegte
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 2.546 van mijn leven
Je bent nog hier maar toch mis je ik al
Rouwen voor de dood
Wat wij hadden is slecht een gedachte van geluk
Ik durf niet meer intens van je te houden
Bang om nog meer te verliezen
En toch
Ik heb je lief, mijn lief…
Raar geluk
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.270 De dood denkbaar
als een teken van geluk.
Gewoon als een gevonden noodlot
dat kerkhoven dankbaar maakt
en rouwende tranen opspaart
op de dagen dat ik
het heden begraaf
en wachtende ogen kijkend
rouwen
naar een vreemdeling
die steeds op
hen wilde lijken.…
mijn kind
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 114 ik weet niet meer
dat jij er niet was
dat je nog niet bestond
in de stilte van de nachthemel
kan ik de aarde
niet meer verdragen
het kleine leven
zal als de doden
niet weerkeren
rouwen kan ik niet
in ijstijden is de lente
een slechte leugen
de winter eindigt niet
je onschuld je tederheid
kan ik niet vergeten
in deze kille…
Nooit begreep ik het verlies
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.208 En toen ging nummer twee en nummer drie, vier en vijf
en ik zeg je, het staat buiten kijf,
ik heb me vergist in de tijden van rouwen,
vooral als je van iemand bent gaan houden,
hoe groter de liefde hoe intenser het verlies
nu begrijp ik, pas, nu, zonder dat ik daarom knies,
dat verlies, voor eeuwig is,
maar god, wat is het een gemis!…
rouw
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 657 hoor het verlangen in je
het gemis erbij
ik pak het stil voor je in…
Rouw
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 948 Om de stilte van zacht daglicht heen
vinden vogels jouw ziel
hun vlucht maakt dat ik lach en ween
daar, waar de stilte viel
De zon gaat waar de tijd dat wil,
ik kijk naar wat beweegt
zo draait jouw schaduw om mijn spil
als de dag zich langzaam leegt
De dageraad ben ik voorbij,
doch alles is me na
als in vogelvlucht jouw ziel in mij
maakt…
rouw
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.582 geef me dan liever
een aangereden duif
wit natuurlijk als de vrede
op weg naar weer een dag
bij het naar huis gaan
eendimensionaal
onherkenbaar vuil
op een bekende plek…
Rouw niet om mij
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.417 Rouw niet om mij
Mijn ziel is vervlogen
Naar een nieuw begin
Een hoger doel
Duizend wegen hebben mij voorgelogen
Ik liep ze, zonder te gaan
Met een hoger doel voor ogen
Stond ik alles in de weg
Wat mijn ziel heeft gedaan
Heb ik verworpen
Ik greep de kans
Om voor altijd weg te gaan
Rouw niet om mij
De tijd is nog niet…
rouw
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 2.497 het niet zo goed met me ging
pas toen ik wilde luisteren zag ik dat zelf ook wel in
uiteindelijk heb ik gevraagd om hulp van een ander
want als ik blijf slikken en dit niet verander
stikt er straks een klein stukje van mij
en van die gedachte alleen al wordt ik zeker niet blij
blijf altijd op jezelf vertrouwen
en neem je tijd om goed te rouwen…
Rouw.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 Bloemen op een graf
linten met een groet aan jou
daar roep ik jouw naam.…
rouw
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 393 ik is ik, want ons is verleden tijd,
waar toch een stukje van in het heden blijft.
mijn fysieke tranen al lang gelaten,
maar het hart, dat rouwt nog altijd.…
rouw
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 100 hun voordeur zwijgt
het raampje blijft angstvallig dicht
geen licht
naar binnen, of er uit
een koude ruit
die spiegels aan de einders rijgt
haar wereld zwijgt, de zijne huilt
rond de knop schuilt nog de glans
van onvergetelijke vingers, zachtjes ingewreven
door de tijd
en spijt om oude uren
want wat kwijt is, wandelt mee; het leeft…
Rouw
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Mijn keel is gesnoerd
Ik ben ontroerd
Emotioneel zit ik er doorheen
Lichaam je laat mij vallen als een baksteen
Ik kan niet meer op je bouwen
En weg is mijn vertrouwen
Waar is ze gebleven die sterke vrouw
Ik wil haar terug
Maar nu ben ik in rouw.…
In rouw
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 204 Halfstokse vlaggen
ontwimpelen wat was,
onhoorbaar spreekt de stilte
in het mensenhart
verbonden met de ander.
Hoe machteloos,
lam geslagen.
Wind wappert het rouwbetoon,
dragend het leed
naar waar het wordt gehoord,
naar Wie de laatste vijand
heeft verslagen.…
Rouw
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 216 ieder in zichzelf verzonken
met een scherf van het verdriet
met de woede en de beelden
uit dat onbekend gebied
40 stille zwarte wagens
en een vreemde warme trots
die ik voor dit land nooit voelde
maar die mij doorstroomde plots
Bij de eerste kist, die stappen
Uit de macht van het gespuis
Hoor ons treurig moedig klappen
Holland brengt zijn doden…
rouw
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 273 is het
een troost
dat ik om jou
rouw
en niet
om een ander
?…
Rouwen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 183 Ik ben boos
Nee, ik ben woedend
Maar heb ik het recht
Om boos te zijn
Ik kwel mezelf
Met de gedachte
Dat ik moet leven
Met deze pijn
Ik heb verdriet
wel of geen tranen
Het maakt het gemis
Er niet minder door
Ik roep je naam
Maar krijg geen antwoord
Het is enkel de stilte
Die ik nu hoor
De aarde draait nog steeds
Maar voor…
Rouwen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 139 De zachtgrijze as
op de vochtige aarde
De tranen in mij…
Rouw
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 76 Deze dag weer zo’n dag
die je als een rugtas
veel te zwaar beladen
met je meezeulde
toch scheen de zon
heel vreemd dat jij
de warmte niet kon voelen
de tijd trad terug met
reusachtige grote passen
sleepte je mee
jij wenste daar niet te zijn
Waar immer nog de pijn …
je hele lijf in rouw verzette
terwijl al je denkbeelden
schuurden…
Rouw
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 69 Elk jaar is er rouw,
gaandeweg de
traumatische datum
nadert.
In stilte denken wij dan
aan
jou.
Vele mensen begrijpen het,
maar sommige ook
niet.
14 juli staat in ons hoofd
gegrift en in gedachte
zijn we nog bij
jou.
Lief meisje van ons, het
doet
ons pijn en verdriet,
maar weet: we vergeten
je niet.…
Rouw
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 318 Er is zoveel rouw in mij
Waar moet ik beginnen
De rauwe rouw
Vermengd met uitgestelde rouw
Waarvan ik dacht
Het is wel klaar
Maar niets is minder waar
Het gemis is deze dagen groot
Vooral die ene dag
De dag die nooit zonder een van jullie is geweest
Zolang jullie in mijn leven waren
Waren jullie die dag bij mij
Nu wordt…
rouw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 35 het verdriet verzwijgt
wat het niet zeggen kan.
het deelt de onmacht op
in zweverige tonen, en zie:
in de hete olie van de noten
danst het lijf, de handen
hemelen de aarde op
tot het bloemen wolkt
en water maakt.
’t wil het niet begrijpen,
’t wil het in zich laten
doen wat het verlangt.…