Alle inzendingen over liefde OR fragiel OR utopie

Ik wilde graag dichten maar was geen poëet aan mij hing het label gevoelsanalfabeet na jaren van schromen ben ik tot een nieuwe conclusie gekomen wat het husselen van mijn emoties betreft lijd ik aan gemoedsdyslexie lyriek blijft voor mij helaas utopie…

Nog steeds dat gemis naar jou mijn schat Grote liefde van mij alles wat ik met je had Nog steeds dat gemis snijdend in mijn ziel Zo diep geworteld … ben kwetsbaar fragiel Nog steeds dat gemis hoe kan ik vergeten Mijn hart weer helen dat uiteen is gereten Nog steeds dat gemis iedere dag elk moment Gevoel van verlatenheid nu jij er…

Land van belofte Lieflijke utopie Vol schoonheid en euforie Het “eigen land van God” Doorkruist door de plannen Van het lot…

Ik zocht geluk, als ik het vond, als wat anders vermomd,viel het van z’n voetstuk. ondervond ik pijn bij mezelf of medemensen, lering te trekken, terug te keren bij het ‘zelf’, overschreed ik beider grenzen, de twee kanten van het leven, aan het einde bestaat er niets, is het om het even wat kan ik verliezen, in de nivellering…

medemensen, lering te trekken, terug te keren bij het ‘zelf ’, overschreed ik beider grenzen, de twee kanten van het leven, aan het einde bestaat er niets, is het om het even wat kan ik verliezen, in de nivellering van het duister en het morgenlicht, ontstaat evenwicht, vanuit die illusie valt niets meer te kiezen, gevat in een utopie…

Een gemeende kus, een warme handdruk, een brede glimlach Utopie of niet... eens komt die dag!…

Vluchtig En luchtig, Erg fragiel. Maar niet proberen Het te futiliseren.…

We dansten naar een nieuw jaar in de utopie van de muziek en de Gouwe Ouwe liederen van liefde verlangen en verdriet die in onze longen wonen en onvoorspelbaar ineens uit de diepte van onze adem naar buiten komen strelend of stormend vol ervaringen die ons laten voelen wie we zijn en waar het om gaat, de eeuwigheid van ons leven te…

In de liefde kun je niet delen daar is Liefde te kwetsbaar voor... En, met liefde kun je niet spelen, dus, ga ik alléén wel door...…

soms reikt een hand vakantie aan opent deuren die steeds stroever gaan de rugzak weer te zwaar beladen in al die maanden opgehoopt geknoopt in goed vertrouwen licht gestrikt met touwen die toch rafelen als hun tijd verloopt schoon de ballast je schouders zijn fragiel kies vrijheid en wat liefde neem voor alles nu de tijd…

Ik wilde graag dichten maar was geen poëet aan mij hing het label gevoelsanalfabeet na jaren van schromen ben ik tot een nieuwe conclusie gekomen was het husselen van mijn emoties betreft lijd ik aan gemoeds- dyslexie lyriek blijft voor mij helaas utopie…

De hartstocht neemt bezit van onze lijven, we willen vrijen , de passie viert zijn recht o mag dit gevoel voor altijd in ons blijven Ja dit is liefde,zo voel ik dat oprecht.…

nu de waarheid aan de waslijn hangt zijn de kleuren zichtbaar vervlogen de wind heeft een oor te luister gelegd al het vangt zijn dromen uit 'n grijs verleden waar de oudroze harten nog altijd memoreren aan toen liefde nog onbevangen was zij als 'n regenboog kon ontluiken geurden bloemen mooier met hun fragiele verschijning deed 't menig…

fragiel gedicht op vergeeld papier bejaard oud ouder dan jij werd lieve Alice…

Hoe fragiel is het levensdraadje van de ter dood veroordeelde mens, het is het koord van een strop die niemand ontkomt.…

beroerde iemand je kinderhoofd toen het fragiel was toen je het wilde maar het niet vragen kon? beroert iemand je mensenhoofd nu het van steen is nu je het wilt als je het vragen kon?…

Evenwicht o evenwicht dat fragiel levensgewicht soms echt loodzwaar dan toch weer vederlicht…

in traagheid van gemoed de diepte het oog van de melancholie en nog altijd het verstilde reiken naar de schoonheid van een onbevangen jeugd een bevrijding pas aan de horizon van de utopie maar desondanks gaande door het leven in de schaduw gaande in weerklank van het voortbestaan steeds de lente opnieuw…

altijd beducht te worden weg geblazen ook op de vlucht zo op liefde is ingesteld…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Broos...fragiel...licht, ja zo licht als de aarzelende stilte van een dromerige zucht. En bij elke ademhaling beluister ik haar kwetsbaarheid die zich ontrimpelt in de warmte van ons wonen...!…

Ze tollen rond het bolletje Alles op een holletje Staartjes stutten stijfjes Hun fragiele lijfjes Ze zwieren en pikken Vieren en..... schrikken!…

Het blijft zich vertonen de herinnering van jouw intens warme hartstocht hernieuwde beleving er opnieuw mogen zijn het vult mijn dromen de dromen mijn illusie maar bent niet meer het meisje wat ik toen kende een zinsbegoocheling utopie jij hebt zelf een gezin maar die zinloze droom over liefde heeft zich diep in mijn…

Het is niet alleen onverschilligheid, in zekere zin is het misschien zelfs wel liefde die hem dwingt, er is geen paradijs zonder rentmeester. Hij is gelukkig met het landschap, maar gelukkig met het zoeken, coördinaten wijzen hem zijn onzichtbare plek, zijn utopie is de kaart, niet de wereld.…

die namiddag liepen we hand in hand over de boulevard langs het meer hees fluisterde je van liefde van immer samen fragiel elk woord stil je adem kabbelde water en ik zweeg met laag de zon nog lager rilde je in mijn armen terug bij Fritz jij een Kafee Lutz ik een whisky en extra viltjes voor mijn woorden maart was koud…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Geluidloos strijkt zij neer kijkt in spiegel van weleer streelt haar fragiele vleugels en vangt een traan Gevangen in emotie…