5387 resultaten.
Maskerade
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.001 Wie is er nu werkelijk wie hij is
Wie laat zijn maskerade vallen
Wie praat gaten met leugens dicht
Wie blijft in oud gedrag vervallen
Wie wordt er beperkt in zijn doen
Wie kaatst de bal steeds weer terug
Wie wil zijn eigen gezicht redden
Wie denkt er sluw en vliegensvlug
Wie wil er alles op alles zetten
Wie gaat er desnoods over lijken…
Projectie doorzien
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 75 Projectie bestaat werkelijk!
Echt!…
de slakkenjager
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 230 Maar slakken kwamen er te veel,
ze teelden vrees`lijk aan,
de jager werkte zich kapot
en is toen dood gegaan.
Moraal:
Voelt u zich werkelijk verwant,
aan slakkenjager`s zaken,
leg dan op elke slak geen zout,
of u gaat het niet maken.
Jacobus 1:19…
- Wakker worden -
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 206 Wakker worden,
als nooit tevoren
op een zondag voller werkelijkheid
impressie met ontbijt,
kwaliteit die soms zo dierbaar is...…
Pats!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 Momenten vliegen voorbij,
Ogenblikken duren hooguit een tel,
Ook al lijken ze af en toe
Eeuwen te duren in de beleving
Van hem die de pijn van
Het leven ondergaat,
In werkelijkheid zijn ze
Na een seconde of zo al weer
Vervlogen in de tijd -
Probeer mezelf te vangen
In het moment, roep hardop
Maintenant, jetzt, now,
En daana Pats…
Het lied van de muzen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 91 Hun klanken op de stromen
van de wind lijken mij te willen
zeggen: 'op zekere tijd zijn wij ook jouw muzen,
die aan jouw hart dan een nieuwe keuze
zullen voorleggen.'
Zij lijken mij te zeggen: om ons te
ontmoeten dien je op reis te gaan.
'wij brengen jou op weg naar een nieuwe
tijd, naar een nieuwe werkelijkheid.'…
Herinnering
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 245 Dat wat ik mij herinner blijkt een leugen,
Wat op mijn netvlies staat is zelden waar,
De - logische - conclusie valt mij zwaar,
Vertrouwen kan ik niet op mijn geheugen.
Wat na verloop van tijd gewoon gebeurt,
Herinneringen worden vaak gekleurd.…
Huiselijke rust...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 362 Huiselijke echte rust
is als een mooie kust
om veilig te landen
even niets om handen
Het haardvuur dat je blust
je lieve kind dat je sust
je mooie vrouw die je kust
Zo voelde het als thuiskomen
in mijn persoonlijke dromen
van vrouw en kind en wonen!…
Eenzaam
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.883 gelukkig
Maar ben in werkelijkheid buiten zinnen
Ik wil mijzelf weer zijn, maar dat is onmogelijk
Als je je zo eenzaam voelt diep van binnen…
Madeliefjes tellen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 197 Ik voel verlangen in je blikken
maar nog nimmer werd daarbij
ook werkelijk mijn naam genoemd.
Je bent vergeten me te roepen
zodat mijn handen doelloos lijken
en mijn liefde vragend buiten staat.…
Quizmaster
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 149 Daarop verschijnen, dat zou hem wel lijken.
Want zulke mensen tellen werkelijk mee.
Natuurlijk is hij dan ook dik tevreê.
Hij kon zijn hoogste levensdoel bereiken.
Hij kan ons leven voortaan echt verrijken.
En bovendien stond hij in de Privé.…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 980 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…
'Dromen' over vrede.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 184 Dromerig koester ik ieder
moment, alles lijkt gehuld
in een waas van pasteltinten.
En de wereld is als klei zo
kneedbaar.
Maar het tegendeel is waar.
Niet als riet zo buigbaar.
Stram als een ceder en dat
is geen goede houding omwille
de vrede!…
Vastleggen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 359 jagen
om wantoestanden
aan de kaak te stellen
met gevaar voor
wagen zij hun leven
dagelijks om
ons te voorzien van
de gruwelijke werkelijkheid
hun rechtsvaardiggeheidsgevoel
groter dan ieder ander
om hun leven te geven
voor die ene foto…
140 pond
gedicht
3.0 met 169 stemmen 42.208 Dan ligt, onder de naam van lijk,
die honderdveertig pond te kijk;
Gij zijt bij het défilé misschien:
alleen ik zelf zal het niet zien.
Da’s vreemd: ik zie, wat Gij niet ziet;
wat Gij dán ziet, zie ik weer niet.
Enfin…; de honderdveertig pond
is nog springlevend en gezond.…
Erfenis
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 728 Al vele kasten opgeschoond
en weldra zal nu blijken
of al het kuisen wordt beloond
met opgespoorde lijken
Ze vallen krakend uit het hout
en tuimelen op de planken
al is ‘t gebeente eeuwenoud
ze staan op om te bedanken
Want ook een lijkje in een kast
- ‘t is nauwelijks te verstaan –
wil eindelijk weer herleven
heeft genoeg van de verleden…
Dode gezocht
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 588 Een Brits toneelgezelschap zoekt een lijk
Om vierentwintig maal te figureren
Wie stervend is kan heden reflecteren
En ligt dan straks misschien als lijk te kijk
De rol dient tot demythologiseren
Van alle raadsels rond het dodenrijk
Wie deze rol wil moet (néé, géén gezeik!)…
LIJKEN in de kast
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 2.917 De aanwezigen verstarren, kijken
naar mij, een van de vallende lijken.…
Ook
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 760 Sta ik op het kruispunt
van de waarheid
dan zie ik de toekomst
die nergens op wil lijken
en is mijn geluk
elke dag waarin ik naar
mijn eigen dagdromen mag
kijken.…
Machteloos
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 764 Ogen die dwalen
waar ze eenzaam lijken
op
de liefde die zichzelf
zoekt
en de blindheid
vreest
omdat
ze machteloos
naar alles wil blijven
kijken…
Brillen en stropdassen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 663 Met een lach ben ik
niet wie ik lijk.
Want iedereen kent mij
met een bril en een stropdas
als de wijsheid die altijd belangrijk
en onoverwinnelijk lijkt.
Ik kijk streng en ik lijk
wijs vol woorden waar ik
mijn stropdas graag aan ophang
zolang iedereen kijkt en mijn bril
een waarschuwing tegen dromen lijkt.…
Slachtveld
poëzie
4.0 met 12 stemmen 4.097 De heengelegde lijken der soldaten
Zijn aangeraakt door de goudpaarse nacht,
Er kruipen lijnen over de gelaten,
Waarop de Dood zijn teken heeft gebracht.
Sommigen hunner liggen als bedronken,
Het was ruim véél, de wijn uit déze kan,
Hun arme lijven werden volgeschonken,
Zij dronken zich de eeuwigheid daaran.…
Bij 't eerste lijk
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.740 Daar knielde ik op een dag in maart,
Wiens storm woedde in mijn levensgaard,
'k Bevoelde, ik streelde een koontje;
Een schok doorvoer me, aan niets gelijk,
Ik voelde voor het eerst een lijk,
Dat lijk was van mijn zoontje!…
Memento mori
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.056 'Voor je 't weet zijn we allemaal lijken:
een kei is de tijd in 't verstrijken,
dus wég met m'n bout,'
zei ze boud, want ik houd
er niet van om m'n tijd te verstrijken.'…
Even leek het wel...
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 262 Even leek het wel,
héél even,
alsof, aan mij gegeven,
die kleine ster,
naar aarde kwam.
Even leek het wel,
misschien,
waarschijnlijk fout gezien,
die kleine ster,
bij mij kwam landen.
Even leek het wel,
klein ding,
voordat ik verder ging,
die kleine ster,
zich gaf aan mij.
Even leek het wel,
steeds lager,
begon het mij te dagen…
Op de oorlogsgrens
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.283 Duizenden lijken, die de landen mesten,
Tienduizenden die ziek en kreupel zijn,
Veelhonderdduizend die in nood en pijn
Hun dakloos dorp of platgebrande vesten
Verlaten, 't zij beladen met de resten
Van vroegre welvaart, of - nooddruftige trein -
Met enkel 't lijf, rillend van 't koortsvenijn
Waar vuil en honger de aadren mee verpesten, -…
De begraafplaats
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 994 vanuit mijn venster kijk ik neer
op de levenden van zeer weleer
ze liggen onder zware zerken
aan hun toekomst te werken
die hemelvaart beslist beperken
maar hoor nu eens de berken
en zachtjes ruisen rare populieren
en de wilg bezingende dieren
hoe spelen ze het ruisend klaar
zo heel ver van nu vandaan
de lijken willen blijven leven
al…
Schaduwland
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 231 waarvoor geen taal of tint bestaat
het witbleke zuigt er hartstochtelijk
de kleuren van kindergezichten
terwijl een molen stil en star
de uren naar de einder waait
Alle dagen zijn daar deuren
naar eindeloze wegen die
zonder bestemming voort waggelen
op weg van eergisteren naar
de welvingen van 't onaantastbare
Struikelend over gebalsemde lijken…
Gedachten
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.130 Bij het lijk van de Eerwaarde, Geleerde Here, Adriaan Wolff
Predikant in de Beemster
Is dit mijn waarde Wolff, zo minzaam in zijn spreken!
Zo keurig in zijn smaak! zo goed – zo groot van ziel!
Zo wakker op zijn post, zo treffend in zijn preken!…
Klaar
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 128 this is a dead-end street
zoals klip
zowel als klaar
vermeld
op deze woning daar
u ziet dat eveneens
aan gindse stapel lijken
van hen die dachten
niet te hoeven wachten…