245 resultaten.
evocatie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 70 blauwomrand zwart, buitengetreden
lichamelijk ontveld
de zielezucht is altijd zwaarder
dan het hart dragen kan
opnieuw hapert de geest inzake verbeelding
of blijken namen anders dan jaartallen
boomlang versteend, anders dan graniet
het gebeente ontwijkt zijn vlees
verscholen in diepere ijslagen
teruggedrongen tot krapte van huidhonger…
Stop hier niet bij
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 986 speel je bal maar over
verover vrij het land
dat je tegen stond
hier ligt de grens maar
stop niet bij dit ommuurde
verzonken graniet
ga niet denken dan
verdwaal je hier
geef bewegen aan
de angsten van je
voorgevoel en spring
de diepte in…
dodenhof
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.043 dodenhof
de weg hierheen
loopt over scherven
verglaasd verdriet
leidt naar je stenen bed
bloemen op zwart graniet
jij lijkt geborgen
je naam is al wat rest
van jaren teder zorgen…
Zij maalt
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 422 De tijd slijpt graniet tot stof
de smaak van water in de mond
Geur van zweet dat zich mengt
met doornen en wilde rozen
Voorzichtig, want de pijn
bij het afscheid zweeft
hoog in de blauwe lucht
als een torenvalk voorbij…
verstrooiing
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.191 dat er zoveel mogelijkheden
uit een vliegtuig boven zee
van een boot over de ijssel
dan liever de atlantische oceaan
daar was je al
in een sieraad rond de hals
ook daar ben je geweest
een brok graniet verstrooi je niet
neem je ook niet mee
in het keldertje moet je
blijven alsof ik je toch
een beetje begraven heb…
Sibelius
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 301 Kop als uit graniet,
gelijkend op een
Romeins Imperator
Zeven Symfonieën
zijn in gestrengheid
en volmaakte architectuur
daarbinnen ontstaan.
Donkere muziek in
leisteen kleuren.
Ook verwondering als
van een kind in een
sprookje.
Bossen, feeën, trollen.
"Tapiola".…
Stenen wanorde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 41 brokken van bestaanbaar
blijken maskers met glas
angst, opstand en vergeten
uit deelwoorden te beitelen
wat overblijft is zitvlees
door een haastig schietgebed
als een klein gebaar
van onvermogend graniet
indien na jaren bovengronds
tot voltooid te vergruizen…
Zangvogels
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 39 Ze versierden m'n handen
met doornen
ketende mijn voeten
plukte de roos uit mijn schoot
Vermorzelden me onder het
gewicht van granieten stenen
gebrandmerkt
met al
degene zonder naam
Kom ik steeds dichterbij;
bij de draad
om de knoop te ontwarren…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Stil verdriet...
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.412 Mijn hart wordt vaak gebroken
valt in splinters op marmeren grond
graniet plaats ik voor mijn ogen
om een beschermend schild te vormen.
De zilte glinsterende parels
dalend op mijn wangen
rijg ik aan een gouden snoer
draag ze troostend om mijn hals.…
Belgica
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 49 we hebben een land
een vlag
en een lied
een koning
met een paleis
vol marmer en graniet
ministers
en een grens
voor ieders taalgebied
een hoofdstad
waar alles dan weer
door elkaar geschiedt
dat hebben we allemaal
en hoe we het zullen betalen
weet ik niet…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
MEIREGEN
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 604 de meiregen valt met bakken
uit de lucht de prunusbloesem
wordt losgeweekt treurt om
snel vergane glorie laat kopjes
hangen ziet op de begane grond
vloed aan regenwater dringen
bij rioolput de merel dempt zijn
gezang minder uitbundig soleert
hij bezwerend naar betere tijden
wisselvalligheid grijpt mijn lurven
neemt me stevig in de houdgreep…
Een golvende intimiteit
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 228 je bent gekust
door strand en land
met een golvende intimiteit
als rotsen jou
blokkeren ondergraaf je
hun granieten superioriteit
vloeit in eb en
vloedbeweging meegaand
naar een eindeloze openheid
waar water
mist en wolken elkaar
bevolken zonder onderscheid…
rekbaar reizen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 124 passages
van voorbij
flitsende treinen
mijn kleine
leven groot
maken
stil meekijken
over jouw
schouders
mijn zwervend
bed door
de kosmos
klimmend op
ongenaakbaar
graniet
werelden door
een caleidoscoop
bezien
wie rekbaar reist
kan beeldend
verhalen…
Sarcofaag verzonken
gedicht
2.0 met 28 stemmen 9.533 Generatie in steen, de
jaren gehakt uit graniet.
Je schatten versleept
naar een andere oever.
De mummie ontwindseld,
het gezicht naakt:
door priesters gelooid,
verkocht op een ansicht.
----------------------------------
uit: 'Alsof ik stof ben', 1989.…
EN ER VIELEN LELIES
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 156 Zij hebben de kern van ons hart geraakt
droegen hun eigen geliefde kleuren
waarvan takken traag en uitentreuren
op velden verbleven; onaangeraakt
ons verbonden onuitwisbaar klaaglied
heeft ieder bij de lurven gegrepen
wanhopig in maandenlange repen
van niet te stollen tranen van verdriet
hoe ijzig behouden hooggeplaatste
waarin finaal vergane…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
koud
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 496 de zonnestralen schijnen
het verwarmt je lichaam niet
zal ooit de kou in jou verdwijnen
of bereiken de stralen je niet
je lijkt wel bevroren
koud als een blok graniet
niks kan je nog bekoren
je ogen donker als antraciet
ooit zal de warmte je ontdooien
de stralen om je lichaam glooien…
Vertelsel
gedicht
2.0 met 19 stemmen 8.807 Het zand was er zwarter dan elders
Klaprozen waaiden als gensters
uit ijskoude asse omhoog
Verdwaald in die granieten stad
voelde ik onder mijn snelle stap
zielen knappen als scherven
Doorheen glasgordijnen zerken
staarden korstmospupillen mij na
-------------------------------
uit: 'Pritt.stift.lippe', 2004.
-----------------…
Blozen in de ochtendzon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 Rug gerecht,
Hoofd stabiel
Op nek en schouders
Loop ik richting PMT
Strakblauwe lucht, alles
Overgoten door zon -
En jij, stralende
Zilvermeeuw die
Gewichtloos zwevend
Tussen torenflats hangt
En granieten muren
(Of zijn ze van beton?)
Doet blozen in de
Strelende ochtenzon…
alles wat je hebt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 116 er waren vogels met veren van dreiging
uitzichten die alleen jij hebt gezien
er waren oceanen van wachten
stromen van het leven die je bewogen
er waren kersenbloesems van leven dood en wedergeboorte
er is graniet er is goud
smelten en bevriezen
er is binnen- er is buitensluiten
licht tussen de bomen
er is je ziel alles wat je bent…
Lang geleden
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 254 Je gooide wat
kruimels brood naar een halfvergane
eend en in je diepe somberheid pakte
je het kruis bij zijn lurven, want je
wist al in alle vroegte dat ze jou
nooit en nergens nodig hebben.…
Een leven vol dagen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 462 bruggen
zijn gebouwd
tunnels gegraven
bergen geslecht
dalen gevuld in
een leven vol dagen
was het ravijn
wel zo diep en het
graniet onbegaanbaar
bleef de rivier
in al die tijd
echt onbevaarbaar
mogen wij wel
de aarde trotseren of
is leven van elkaar leren…
Eendimensionaal
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 85 luchten zijn geklaard
alle lijnen getrokken
ieders schuld verhaald
nu waarde is gewogen
en de schemer naar
waarheid ingevuld
kan het helderwit nog breken
het gras zijn duinen nog waaien
zijn wildgroei beteugelen
graniet tot gruis verweren
mocht het volmaakte
zijn treden nog struikelen
op schreden nog keren…
In jouw ogen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 184 in jouw ogen
zie ik granieten bergen
waarvan lawines dalen
zie ik woeste rivieren
naar hun monding dwalen
zie ik de stormachtige wind
die altijd de juiste richting vindt
naar het dal
en naar de zee
van liefde
voor mij is het zaak
dat ik door het zand
niet verblind raak
ik zie en wacht af…
achterblijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 71 in het open luchtruim
dansen vogels zich bijeen
cirkelend boven het
standvastige gebouw
van koper en graniet
boven de ingang
prijkt Mozes in
steen gebeiteld
samen met de
tafelen der Wet
in een gesloten ruimte
op de bovenste
verdieping wachtte
de galg
niemand keerde terug…
FIJNE VAKANTIE !
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 113 graniet ervan !
amputeer jullie ! op hoop van regen !”…
Ja, z’n expat-cursisten zijn hem genegen,
maar meester Teun vertrekt toch met ’n raar gevoel naar Taiwan ……
Lidwoordenstrijd
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 246 - en hij werd in z'n lurven gegrepen. Terstond
lag de knaap in de gang na een duw op de grond,
maar hij krabbelde op en z'n tong stak-ie uit
en de meester, die rood werd, verweet 'm toen luid:
'Je bent weer op de been om je leraar te stangen
en blijft in de weer om de beest uit te hangen!'…
Zaterdagmiddag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 225 op de juiste hoogte
in de open lucht en op het einde
een buigende kromme
Blote ogen kijken gespannen op,
een moment van stilte,
onhoudbaar voor de keeper
de naakte waarheid,
exponentieel
nog wat vingertoppen, een streling:
“GOAL”
Het wuivende net,
eenzijdig uitbundig,
Een verstillende tegenstander
diepe zucht,
Beetgenomen bij de lurven…