Alle inzendingen over m OR beat OR omhulsel

Woorden als oorden waar gevoelens huizen in lege omhulsels van welsprekendheid Dichterlijk wonen wil toch niet zeggen dat de liefde daardoor dieper wordt want zeggen rode rozen en heldere maneschijn werkelijk meer dan: 'k wil voor altijd bij je zijn…

Een omhelzing brak mijn glas, mijn glazen omhulsel gebroken. Mij ooit beschermend tegen mijn gevoelens. De splinters steken. Voel alle gevoelens tegelijkertijd. Alles wil eruit. Angst voor de volgende omhelzing, eigenlijk ook een verlangen.…

het omhulsel dat familie heet hangt bungelend aan een boom gelijk verse stappen in de sneeuw betreedt een ziel deze wereld haar ontworsteling immens zo rijst de vraag meer dan eens is er licht aan 't eind van de tunnel…

Is de mens uitsluitend In zijn psyche gevat, Of is hij opgesloten In het omhulsel dat Lichaam heet, dat is Bepaald door louter Biologische verbindingen?…

reizen als een komeet door het zonnestelsel omstandigheden verbranden jouw omhulsel de routine die de pijn verzacht vlieg je door zoals iedereen verwacht mensen vinden dit een natuurlijk fenomeen maar de komeet voelt zich helemaal alleen…

Ben ik bij jou dan ben jij bij me maakt niet uit waar of we zijn of waar we dan mee bezig zijn want da's het enige dat telt ongemerkt passeert de tijd voor mijn gevoel staat hij ook stil wanneer we samen lachen zingen als jij me kust word ik zèlf stil Kleuren schieten door me heen ik wou dat ik ze zo kon zingen voel duizend en één…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

. - heeft mijn vader (78) al lang van de hand gedaan maar niet zijn stokken want zijn techniek houdt hij bij op een schijf meubelplaat met een middellijn van 15 cm en, toegegeven, ik ben jaloers op zijn beat. ------------------------------- Uit: 'Een bord bekijken', 1966.…

. - heeft mijn vader (78) al lang van de hand gedaan maar niet zijn stokken want zijn techniek houdt hij bij op een schijf meubelplaat met een middellijn van 15 cm en, toegegeven, ik ben jaloers op zijn beat. --------------------------- Uit: 'Een bord bekijken', 1966.…

Als een kaars die brand Zo warm en gezellig Zit ik hier op de bank Met rode wijn en muziek Geniet ik van de beat De stilte in mij die ik meermaals ervaar Kan ik soms genieten van het hier en nu Maar ook de chaos in mij Daar leer ik mee om te gaan Zoals één druppel die valt Met meer dan duizenden Uit de lucht Zal ik soms de stilte en de…

Geen beat op de Prinsengracht Voor de supermarkt een hek Alles verlamd De stand Balletje trappen Simpele grappen Er uit Blijven trappen Ik heb makkelijk praten Gelukkig nog niemand Begraven Of sorry toch wel Noch hemel Noch hel…

Wie was het die ik daar tegen kwam een lichaam zwevend betrad mijn pad akkoorden die ik nog nimmer hoorde beroerde mijn gepijnigd hart Mijn armen omsloten een omhulsel ik voelde de zachtheid van het bestaan tedere handen streelden mijn wangen glimlachend ben ik meegegaan…

tastend naar zijn oude geur en gloed ben ik in het tere omhulsel gekropen en zoek onder zijn zachte winterhuid beschutting tegen stil verdriet koester de rafels van milde warmte, van ruisende sporen zo raakbaar nog verweven in de leegte die hij achterliet…

Zonder hoop is hopeloos zonder reden redeloos geen horloge, tijdloos zonder liefde liefdeloos geen emotie emotieloos zonder belang, belangeloos, maar er is nog nooit een mens geboren die emotieloos, zonder reden belangeloos in een tijdloos omhulsel, als hopeloos te boek stond.…

De vette groove van harde dancemuziek kenschetsen wij, de wetenschap gelovend, als echt adembenemend oorverdovend, dus DJ’s, roep voortaan naar het publiek: “Hey everybody, moving to the beat, come on now, clap your lungs and stamp your feet !”…

Ze bleek gewoon gezellig zonder trekker en Wopke was opeens de onderdaan. Ze bood spontaan een kopje koffie aan met boerenbabbelaars, verrassend lekker. Hij leek er zo te zien mee in zijn nopjes, maar zij bedankte voor zijn Haagse wopjes.…

Soms is mijn slap omhulsel flexibel genoeg om op te veren, soms ben ik als anker ingegraven en verstopt. Soms heb ik aan een woord genoeg om over het plafond te lopen en te voetballen met de zon. Soms ben ik te blind om dichter bij te komen, bij te leven, alleen te dromen.…

BERICHT VAN EEN DOLER Wat is de wereld Toch lang leeg Geweest, gevuld met Alleen dode lichamen Stoffelijke omhulsels Van wat ooit mens was Een kleine zestig jaar Heb ik hier rondgedoold Tussen louter lege Hulzen en niemand die Mij ooit gekend heeft…

ook al zijn haar keuzes niet de mijne, kleuren ze mijn dag niet minder grijs de hemel regent mijn tranen daar machteloosheid mij ten deel valt uit liefde kwamen jullie in ons leven, met een gebroken hart zal ik jullie moeten laten gaan…

Als je mocht denken Dat ik verzuip In dit moeras Dan heb je Het mis Als je mocht denken Dat ik hier Ten onder ga Dan heb je Het mis Heb je Ooit gezien Hoe sterk Dat ik ben Heb je Ooit gezien Hoe veerkrachtig Dat ik ben Mocht je denken Dat ik Door jouw ellende Mezelf verliezen zal Dan heb je het mis Dan heb je Dus…

nog kleuren kapotte woorden restjes klank aan zinnen die ooit verbrijzeld zijn door dissonanten in de muziek van hun zelf gemoduleerde dramatische ondergang in beat en dance bedwingen zij adrenalinestormen met peppers en relaxers gaan zij totaal los rekeningen worden pas verstuurd als alles al is gedaan en chaos rijpt in…

rondde meed jij de horizon en zijn verdwijnpunten in het warm koesteren van aandacht en meer publiciteit een mensenkind dat vinger tippend rondging op de media in een oogstrelende kleurenshow op nooit gehoorde muziek het leek ziek maar creëerde momenten van nooit gevoeld geluk in mysterieuze balans van opzwepende techno beat…

Op een nooit geschilderd schilderij staat ze met een lach. Wanneer je stil bent, hoor je haar denken: ‘Schilder mij, maak mij tot iemand!’ Achter de ezel zit een man. Hij maakt een zelfportret van een vrouw, moet soms lachen om de werkelijkheid. De vrouw doet iemand na, niemand die ooit heeft bestaan. De schilder imiteert de illusie zo…

Ik wil een M zijn. Omdat de M zo potig is, Kan hij waarschijnlijk Ver lopen. Omdat de M van boven Op een berg lijkt. Die vast wel te beklimmen is.…

ze geeft geen citroen zonder verhaal over die ene reis naar Spanje geen aardappel zonder herinnering aan het grote veld waar later de soldaten neerlagen gesneuveld verslagen ze schrijft geschiedenis op verjaardagskaarten in schoonschrift tussen de lijnen ze is mijn vriendin ze wordt achtentachtig…

Geen dag is meer dezelfde zonder jou Het licht is anders nu jij bent gekomen Een and’re wind waait door dezelfde bomen De lucht is blauwer dan het diepste blauw De nachten zijn niet langer zonder dromen De warmte staat niet langer in de kou De vogels vliegen tussen mij en jou Met woorden op hun wieken zonder schromen Jij opende een deur…

Morgen komt een tijdloos tijdschrift uit Van Willem-Alexander en zijn posse Verzameld in een vorstelijke glossy Gebonden door een koninklijk besluit Een blad van helden met voorname banden Vooral geschikt voor hele grote handen…

jij en jou lach, dat is mijn doel voor de hele dag. jij en jou doen, dan verlang ik zo naar jou zoen. jij en je mooie ogen,dat is meer dan duizend regenbogen. jij bent het dus voor mij, samen zij aan zij worden wij blij.…

als alles dat blijft uiteindelijk gaat zijn wij voorbij de hemel stralen vergeten sterren zoals het is in alles dat voor altijd blijft zoals het was…

nachtelijke gedachten kruipen onder de huid te veel om te bevatten te groot voor het gemoed de Zwitserse zwarte koeien brengen me op de koebellen geluid door vrienden uit de Alpen voor mijn dode broer het traditionele klingelen valt me zwaar hij heeft het vaak gehoord ik kan mijn broer nooit meer vinden we verloren elkaar uit het…