winterhuid

tastend naar zijn oude geur
en gloed

ben ik in het tere omhulsel
gekropen

en zoek onder zijn zachte
winterhuid beschutting
tegen stil verdriet

koester de rafels van milde
warmte, van ruisende sporen

zo raakbaar nog verweven
in de leegte die hij achterliet

Schrijver: bert van der linden, 17 oktober 2004

mjc.leemreijzehome.nl

verdriet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.2 met 5 stemmen 1.246