Alle inzendingen over masker OR mens OR toegeven

de doden ze dwalen al werden ze in graftombes te ruste gelegd Ze komen terug de doden houd je vast aan dit hangend koord lispelt de turquoise slang Ik ben een Lemniscaat volg mij ik wijs de weg naar de wereld Een onzichtbare reis een gemaskerd bezoek aan levende wezens Waar Kali haar bloedige scepter zwaait zet nu een masker…

Inwendig kookt de paringsdrift en rukken zij het liefst de maskers van hun lijf om elkaar heftig op de mond te pakken.…

's Avonds voor ik naar bed ga zet ik m'n masker af. Mijn masker dat ik overdag draag. Mijn masker dat zo vrolijk is. Maar als ik m'n eigen gezicht zie, dan is m'n masker weg. Ik kijk in m'n ogen en zie ellende, veel verdriet en pijn. Ik kijk naar m'n neus en zie het litteken van het ongeluk.…

Een masker dat lacht maar achter het masker een droevige lach. gevoel van eenzaamheid bij niemand te horen ze voelt zich zo verloren In de nacht zijn er tranen. maar komt er dan weer een nieuwe morgen zal ze haar tranen drogen het masker zet ze op je ziet weer haar lach.…

Mijn masker is afgezet Ik heb een nieuwe stap in de goede richting gezet Ik zal vechten tot het eind Dat masker was slechts een teint…

Er is een immens groot verschil tussen overgave aan een volledige levenstaak, of toegeven aan kortstondige, vluchtige en vooral oppervlakkige verlangens, wensen en gedachtes.…

Masker, wil jij zachtmoedig kijken en ook lachen als ik daarom vraag Hoe ik mij voel laat ik niet blijken vraag daar maar niet naar vandaag Masker, wil jij mij wellicht helpen om mij aan de wereld te verkopen Dan kan ik tranen achter je stelpen mijn innerlijk verder dichtknopen Masker, laat mij naar ieder lachen voor hen dé bron van vreugde…

ach mens vol smarten het nood-lot werpt je vroeg of laat terug op je ware zelf maskers zijn afgerukt je naakte pijn wil erkend worden taaie , zelfgesponnen draden moeten verbroken het zal door merg en been gaan als elke vezel in je schreeuwt zal in je hart gefluisterd worden welke weg te gaan Voor een vriend…

Met een masker door het leven Vele leiden zo hun leven Achter een masker begeven Met een glimlach door het leven Een groot toneelstuk aan het geven Voor de buitenwereld heel hard Maar van binnen heel zacht Een glimlach op het gezicht Maar van binnen veel tranen, depressie, geen licht Achter een masker begeven Voor de buitenwereld een gelukkig…

Daar lig je op je jacht Slechts denkend aan je teint Zo vol van levenskracht Achter je masker in je element Daar sta je in driedelig blauw Hoog boven al verheven Voor ’t oog gezagsgetrouw Achter je masker ongedreven Daar rijd je in je BMW ’t Gevoel van arrogantie de overtuiging van een dominee Achter je masker intolerantie Daar ging…

Ik scheur me los, besef dat ik mens blijf, opgewassen tegen verlokkingen. Voorlopig ontbeer jij dierlijke aandacht, zit ik dankbaar gevangen in je charme.…

Het is een eigen vondst Agamemnons gouden masker waarin ik Ensor zie gij erkent hem niet als nazaat van uw vergane macht waar leeuwen brullen mijn gelijk reeds eeuwen later na uw sterven ontstond hij in het nieuwe land waar men hun taal verdeelde zwakker dan uw stenen poort doch o zo schoon van stem zij overtreft nu Klytaimnestra zo…

Kriebels in de onderbuik en een on- verdroten passie slaan hun vleugels uit. Onderwijl leggen woorden het af tegen driften die nauwelijks zijn te vermijden. Ongebreidelde transpiratie van warme lichamen tegen elkaar. En waar communicatie is gestoeld op een andere leest. Want onder de gordel telt het meest...…

Op één dag van het jaar mochten knechten meesters zijn verkrachtten slaven slaven sloot de elite zich af in roes van lust en genot, mits voorzien van een masker voor het gelaat want stel je eens voor dat een schaap de mens herkende, zoals een hoer een klant, de echte groenteboer alvast wat bio-bospeen bestelde morgen was vast te laat…

gewoon een geweldig mens die om onzin durft te grijnzen.…

Zet je masker af, toe, laat me je ware ik zien. Laat je binnenste een keertje buiten komen. Zet je masker af, ik weet dat je dat verdient. Probeer vanavond eens met mij mee te dromen. Zet je masker af, zodat je vrij zal zijn, misschien. Geef je gewoon eens bloot en laat je nooit meer intomen.…

Statig ritme, grijze mist Waar dromen worden uitgewist Waar we gevangen, met zijn allen Tevreden van ons voetstuk vallen Terwijl we sputterend toegeven Dat dit het is, dit is het leven.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Voor jou zet ik mijn masker af Met jou speel ik geen spel Je mag me zien zoals ik ben Maar bang maakt het me wel Voor jou zet ik mijn masker af En hoop dat je dan ziet Dat ik gewoon een jongen ben Die lacht om zijn verdriet Voor jou zet ik mijn masker af Ik heb geen muren meer Omdat jij net zo kwetsbaar bent Leg ik mijn wapens…

" M'n spiegelbeeld zet haar masker af, draait zich om en is voorbij...…

lijkt van me af te stralen maar kijk heus verder want je moet je mening niet baseren op alleen de buitenkant Als je me beter leert kennen dan zie je echt al snel dat je aan mij best kunt wennen het is een soort van spel Om niet gekwetst te worden nam ik een houding aan maar nu ik jou wil kennen laat ik me wel wat gaan Ik doe dat masker…

Wat vond men lust in meenge traan, in blij geschal vertwijfling, kon men door die maskers henendringen: Werd heel de wereld niet een vastenavondbal ? Wij juichen, wen in 't oog ons bittre tranen springen van spijt en wanhoop. - Wie doorgrondt, in 't mensenhart, het wenen van de vreugde en 't lachen van de smart ?…

Zo wit als een porselein, emotieloos omdat het zo gemaakt is. Het raken van de vloer zal je nooit vergeten, de rode druppels langs het gezicht. De kracht die je mij geeft zo fijn, of heb ik het toch mis? Mijn gedachten zijn bezeten, je leven voor altijd belicht.…

De mensen doen hun masker af, hun mooie-spelen moe-gedaan och arme, zij die levenslang gemaskerd gaan. Gemaskerd door hun eigen trots, vergulde lach of kranke lust. Zij krijgen van geen enkle dag wat avondrust.…

waarom schuil je achter een masker je ogen glinsteren van verlangen en genot je kunt je gevoelens niet verbergen naast mij, tot het ochtend wordt waarom zwijg je onder dit masker je mond om te kussen zo zacht waarom zou je mijn lippen onthouden ze zijn de jouwe mijn liefste, deze nacht wat draag je onder je mantel is het een hart van marmer…

Lachend of huilend het kan allemaal Jouw buitenkant vertelt jouw verhaal Je geverfde glimlach is maar waan Je lege ogen staren mij aan Er is geen emotie achter jouw holle gelaat Geen liefde of vreugde geen droefheid of haat…

Onder de sluier van de nacht heb ik mijn maskers afgezet Lig ik kwetsbaar in mijn bed Confrontatie met mijn diepste wezen Onder de sluier van de nacht kan ik mijn tranen laten stromen Is mijn angst niet in te tomen Ben ik eindelijk wie ik ben.…