5017 resultaten.
roodborstje
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 182 ik volg zijn doen en laten
vanuit mijn keukenraam
de tuin lijkt op een vogelhuis
door vele kastjes en fonteintjes
een klein bruin vogeltje op de grond
lijkt ietwat sterk verward
huppelt onrustig tussen struiken
ook schichtig voor de kat
het scharrelt als een kip
met zijn kleine sterke pootjes
de grond gaat wat opzij
en laat vele zaadjes…
Zanghulde
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 152 Dan is dit voor jou een versje
vol van verve en een blos
zing ik samen met de roodborst
en de merels erop los
Anemoontje, Anemoontje,
duizendschoontje van het bos…
één bleef er achter
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 421 Mos en takjes vallen op de aarde
Ogen turen angstig in het groen
Geur bevestigt wat zij zien
De dag ervoor vlogen ze uit –
je broertjes en je zusjes, negen
of tien; hun bedelroep niet ver
Maar één bleef er achter, het
tiende of elfde. Een hand,
mijn hand tilt je voorzichtig op
Met mos en takjes dek ik je toe,
prevel iets wat mens…
Meer is het niet...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 De mezen driftig trillend,
jubelend in hun liefdeslied
zijn nog kleiner
een handvol lucht
meer is het niet.
Vol met leven,
uitbundig, genietend van de zon.
Op en neer en heen en weer.
Tuimelend om en om.
Ik zie dit wonder.
Denk aan het leven:
een nevel die verschijnt
en zomaar weer verdwijnt.
Even stilstaan, geniet.…
Terug van weggeweest
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 38 Dat enige mees, merel, roodborst
vink of winterkoning aantrekkelijkste zingen en
verfijndste roepen laat klinken tot wanneer ze hun verblijfplaats
zullen verlaten om onbepaalde vliegtijden te besteden in een opklarende hemel.…
windvangers
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 120 rond knotwilgen
weegt het morgenlicht zwaarder
zich verzamelend in twijgen hijgt wat wind
morgenkinderen huilen doelloos
rond mijn eigen kind -zo lijkt het, immer duurt de dag
ik mag, ik weet het, zonnig wezen
tussen nu en avond uur
binnen het gezang van mezen
ligt de partituur
van haar verborgen lente
zij bevat het eminente van een…
ontwaken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 225 toen een roodborst riep dat het morgen was
verdween de vage kleur van dromen
mijn hart barstte haast,
door overgaan vol nieuwe adem
in gestrekte ledematen kwam dit lijf op gang
goedemorgen wereld
je bent ingeluid door hoop, gezongen
door de zuiverheid van dauw, op oude nacht
ik vertrek nu naar de dag -en wacht
tot aan de stille overdracht…
Pimpelmees
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 364 Blauwgeel balletje
Zilveren belletje
Gouden schelletje
Priemsnaveltje
Vlugge vlerkjes
Rondjes om berkjes
Bolletje kwik
Heeft zo’n schik
Je bent een feestje
Mijn mooiste meesje
Op jou pimpel ik…
[ Ik ben nergens echt ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Ik ben nergens echt
alleen als mijzelf: altijd –
wacht hij weer op mij.…
[ Mijn oude tante ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Mijn oude tante:
midden in haar familie --
in fotolijstjes.…
lente
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 873 als het groen uit winterslaap ontwaakt
geluid de stilte overstemt
het licht de avond intrede doet
nog door voorjaars kou beklemd
lente trekt de mensen voort
in buiten zijn en bezig wezen
de stilte van de buurt verstoord
door zagende mannen en zingende mezen
geen seizoen zo fijn om aan te beginnen
als lente met al zijn pril geluk
alles…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Als het kalf verdronken is
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 603 nadat ons dierbaar kalf verdronken was
hebben we onlangs de oude waterput,
midden op het dorpsplein, met vele
duizenden dode vogels gedempt
met dode mezen en dode mussen
met dode kieviten en dode plevieren
met dode merels en dode kolibries
met dode futen en dode koolmeesjes
met dode kanaries en dode parkieten
met dode goudvinken en dode zwaluwen…
Paradijs.
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 413 en droogden in de zon
want regen viel er niet dit jaar
De herfst heeft zich aangemeld,
de winter komt eraan
Sommige vogels trekken weg,
een ander komt juist aan
De koolmees en de waterhoen
de roodborst in mijn tuin
zoeken wormpjes en zaadjes op
het is een heel gestruin
Ik hoef niet veel te vegen hoor
dat gaat wel door de wind
Gisteren…
[ Meestal gaat het wel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 135 Meestal gaat het wel,
soms ben ik zelfs blij, dat mag --
dan op de foto.…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Droom voor droom
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 166 dromen van margrieten
dansend in de wind
madeliefjes gevlochten
als een haarlint
dromen van de dauw
zilverbolletjes in het gras
van zongerijpte tomaten
in de broeikas
dromen van pasgeboren
roodborst jongen
van het veulentje
met zijn rare sprongen
dromen van de hartjes
de poesjes van mei
van lakenvelders
grazend in een wei…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Vogels
poëzie
3.0 met 16 stemmen 5.782 Het is het zacht en blij gekweel
Van mezen en van vinken,
Die even soms uit vrijer keel
Een voller slag doen klinken.
Ze zeggen, dat het zomeren zal,
Reeds zwellen alle knoppen,
De elzekatjes bengelen al
Naast de oude elzeproppen.…
stromen (2)
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 139 in vergaarde stilte
stroomt de loop der dingen
meanderend voorbij
ze brengt ons terug
we wisten het niet
naar wat verloren ging
onder de bloeiende kersenboom
verschuiven tijd en licht
gewichtloos met ons mee
breekbare bloesem
versmelt aarzelend met
het zachte gras
een kleine roodborst
onttrekt zich teer
verborgen in het struikgewas…
[ Een vreemdeling kwam ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 Een vreemdeling kwam
voorbij: wij keken, hij ging –
waar wij niet durven.…
[ Ik ben een vreemde ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Ik ben een vreemde
voor hen, ik heb geen humor –
die dat overbrugt.…
Leven als een vogel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 42 Dat ze op eenzame hoogte de koers blijft volgen
met een bestaan waarin zij gezelschap krijgt van bruisende
kruisende en ruisende vogels terwijl dagen en nachten voorbijscheren
Bovendien leidt ze een eigen leven vol overgave en strijd; ver weg van alle drukte.…
Zo verbeeld ik mij het graag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 67 Ik wil genieten van vogelpootjes in de sneeuw
en hoe ik vogels zelfs een meeuw voeren ga.
Van pinda's rijgen naast ook vetbollen maken
genieten van gevederde die kreetjes slaken.
Van het dagelijks strooien van een handvol kruim
zodat al dat gevogelte tevreden kan zijn.…
Bedreigde huismus
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.617 de huismus komt vanuit het verhaal
in de krant onze tuin ingevlogen
blij verwelkomd door de roodborst
de kwetterende winterkoning verbaal
door de merel van Groninger komaf
die bromt: bist d'r weer mien jong
alleen de zwart-witte kat van de buren
van onze buren staat eventjes paf
ik moet me al op verschillende veren
concentreren en nu komt…
stromen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 139 dingen voorbij
teruggebracht tot
wat we verloren
toen we zonder het
te weten afdwaalden
zitten we
onder de bloeiende kersenboom
tijd en licht verschuiven
gewichtloos met ons mee
de lente biedt een schrijnend
mooie bloemlezing uit
verdwenen werelden
breekbare bloesemblaadjes
versmelten aarzelend met het
zijden zachte gras
de kleine roodborst…
Dierdicht (1)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 193 dood, volgens Jan van Gent
Dat weet hij aan klimaat en kampement
Verkeerde dakbedekking, uitlaatgassen
Van stinkdieren die zich niet wilden wassen
Jan was een aanwinst voor het parlement
‘Wat doen we met de felle, zwarte raven
Die niet meer willen dat de wielewaal
Zich schminkt bij feestjes’ vroeg een sidderaal
‘Wij zijn, stelde een roodborst…
Samen naar de sterren kijken
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 73 De nacht langs het sparrenbos
Herten treden uit
De maan en sterren boven ons
Een laatste roodborst fluit
Je voelt je op elkaar aangewezen
Samen heb je de nacht geprezen
Het schouwspel vanuit het heelal
Maanlicht boven het dal
Schimmige contouren van wilde zwijnen
Een das die de velden in zal verdwijnen
Je voelt een hand
En brengt elkaar…
De gastvrije doden
gedicht
4.0 met 1 stemmen 6.645 Mezen buitelen dor de lucht of
pikken pinda's van een snoer.
Mensen stampen aarde
uit het profiel van
hun schoenzolen om
op de parkeerplaats
achter te laten.
------------------------------
uit: 'Na de vlakte', 2008.…
Een nieuwe Mei
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 110 De mezen zijn er ook,
en ik verwonder mij,
de drift in zo’n klein beestje,
zij vliegen af en aan, zo vrolijk en zo blij.
De jongen zijn al uit,
ze kunnen heel wat aan.
Veel wormpjes en veel vliegjes,
hun ouders dragen ze steeds aan.
Het kooitje aan de muur is hun behuizing.…