Alle inzendingen over mijmering OR kerst OR gevoel

Een wijsgeer betoogde met Kerstmis Als men vraagt: wat is er met kerst mis? Zeg ik: als dit feest Er niet was geweest Had ik nooit bedacht dat ik kerst mis…

vriendschap gelijk kinderen klautert de horden vallend en opstaand roetsjt zij geluk van samen zijn vriendschap grift zich herinnering van ruiterlijke ridderlijkheid die zich klonen laat zoals een paardenbloem haar nootjes blazen laat vriendschap deelt en speelt gunt elkaar de bal ravot zich een stalen ros stift het leven gelijk…

Voorbij ---- de reis van landschappen ---- gedachten van zeeën ---- denken van bergen ---- verwerken naar het diepe ---- van oceanen Reis je nog verder ---- dieper ---- naar het hart en verder ---- dieper naar binnen naar de Ziel daar ben je Thuis…

Ik ga een dezer dagen op vakantie Naar Frankrijk, want ik houd van lekker weer Ik weet wel, warme landen zijn er meer Maar iets wat ik als voordeel van dít land zie: Ik denk niet dat er daar een haan naar kraait Wanneer een boze boer de vlag omdraait…

Haar mascara druppelt in een verduisterde plas terwijl haar rode avondjurk het gevoel geeft als een kater. Als een donderwolk verrast door een ademhaling flits haar een close-up van grenzeloze openheid. Zwijgzaam zonder mijmeren bedekt zij haar lichaam als een rode hartendief om te vertrekken zonder afscheid.…

de kaarsen branden nog even op het eind van deze dag van kerst beleven liefde, warmte vriendschap volop daar, ik drink het in en met tegenzin zwaai ik het bezoek uit een tikje bedroefd afscheid nemen is een beetje sterven maar wil dàt gevoel…

Rondom Kerst worden veel mensen sentimenteel, banden worden aangehaald. Ná de Kerst is álles weer als vanouds, wordt dan de tol betaald?!…

Een wijsgeer zei onlangs van Kerstmis: Ach weet je wat het met die kerst is? Ik denk als dat feest Er niet was geweest Ik ook nimmer wist of ik kerst mis…

Kerst in Irak is als iedere dag patrouilles, mortieren, handgranaten, geen water, geen elektriciteit, tanks en geweren in de straten. Kerst stelt er niet veel voor dit jaar liederen bij een bomaanslag slingers bij zelfmoordcommando’s nee - kerst wordt dit jaar een gewone dag.…

in kleine mijmering oranje op het strand de huid lichtjes verbrand een zee die koelde voelde hoe de zon je hart verwarmde rust gaf en omarmde met een paradijselijk gevoel voor even was de slang er niet ik gaf de appel waar je zichtbaar van geniet jij klokhuist alle tijden mag ik met jou godin als jonge god de golven van de liefdeszee…

Elk jaar weer geeft Voorwinter in december Hoop op witte kerst; Schaatsen in kerstvakanties In winterse landschappen In de laatste eeuw Hadden we slechts zeven keer Een witte kerst; Maar denkend aan kerst vroeger Zie ik ons spelen in de sneeuw…

Het was dat jaar met kerst mis Zijn ouders waren er niet... griep Haar ouders waren er niet...Florida Omaatje was er niet... meer Het was dat jaar met kerst mis en de kerstboom legde zich er bij neer.…

De K van Kerst staat ook voor Klote kut of keurig kleurig Kerst blijft een kunst En dat allemaal rondom het kleine Kindje…

Een ganzenlever van de voedselbank Een ticket van Ben Bot uit Syrië In Bethlehem een (heel zacht) kyrie Al-Qaeda rust (tot nu toe) god zij dank ´t Is koud ook, ondanks deze koude eeuw Toch klaag ik: Jezus, waar is nou de sneeuw?…

Wortels die zo vaak Al te vergeefs in de Diepte naar water Hebben gezocht, Levensbron die daar Nog wel is, maar Tot op de bodem uitgeput - Hebben zich nu naar boven Gericht, zoeken het leven Nu boven de grond: Aarde overspoeld met Overvloedige regen, Rijke modder voorzien Van voedsel en vocht - Ze hebben hun weg Naar…

het gevoel alleen te zijn er niet meer bij te horen maakt al je lachen schijn laat je brein ontsporen vrienden gaan verloren zoals sneeuw onder de zon door jouw hart gewapend met heel sterk beton mooie dagen gaan nu komen en jij weet echt niet waarheen de kerst laat van zich horen maar jij...jij viert dit nu alleen!…

wat zou mijn kleine Kikimeis vanmiddag doen met blokjes spelen en een toren bouwen de pop uitkleden of de kar voortdouwen of geeft ze snel haar beer een dikke zoen misschien een kopje thee voor mama maken voorzichtig om vooral maar niet te knoeien de lepel in de kop om mee te roeien of zou ze bezig zijn met hele andere zaken het hoofdje…

in de avondschemering keren huis en haard tafel en stoel, glas en boek naar hun roerloosheid terug dooft ieder gebaar, zwijgt elk woord sluipt de nacht in de dag versmelten de dingen met schaduw en duister vinden in vage contouren heimelijk rust zo toeven zij onbewogen in het dunne, wazige licht tot de nacht weer krimpt…

Het is de weg die tot mij spreekt, in monotonie van witgestreepte morse trekt hij banen in mijn hoofd als eigen stem door velden galmt. Van dat alles herhaling is zonder einde. Reizen zonder bestemming. Bewegen zonder doel. We draaien de klok op maar missen de sleutel…

denk niet aan mij als je ruikt aan bloesem na een malse bui vergeet mij als je hooi ruikt in zon of wind op het veld gedroogd ik ben een mens in de rui al even door de aanstormende ouderdom gedoogd zie mij als gerijpte vrucht zoet, zuur of beurs. als bon vivant of kneus of het bruine loof van oude eiken mag ook een grijze wolk…

is koning winter tot prins verworden regen en wind vervangt sneeuw en ijs in geen jaren sneeuw gezien alleen zwarte zwans ik maar heimwee claimt naar die harde sneeuwkoude ijzelige winters uit mijn jeugd baantjesglijdend Hieronymus 07 december 2007…

Licht valt op de grijsbruine takken van een verloren perenboom Duiven versieren zijn kruin. Hij krijgt geen bladeren meer, klimmers ondersteunen zijn schuinshangend lijf. Hij siert op zijn eigen manier. Tussen zijn opgeschoten kameraden staat hij als een pionier uit vervlogen tijden.…

De gevierde vreugde; verloren, vergaan. Verwenst verdriet; verleden dat blijft staan. Terug is de ratio, gepaard met de zucht. Nieuw geboren ideaal, verworven klucht. Als merk gebrand, herinnering die blijft. Verloren geluk, dat nog steeds beklijft. Kapot - gebroken - stuk, bewust, niet bewust. Verdwenen in een ruk, weggevlogen,…

Een zucht een geeuw Rustig genietend van dansende vlammen, die mijn hele lijf verwarmen. Dromend van toekomstig geluk, dat ik zo uit mijn hart pluk Een vleugje edelmoedigheid, of is het de ijdelheid. Toch bescheiden in mijn doen Snak ik naar een liefelijke zoen.…

de zon glimlacht een mooie lentedag vogels kwetteren een lieve lust bloemkopjes duiken op vanuit dorre aarde ijverige miertjes sjouwen zich een bult aan een te vroeg overleden kever ik zit in mijn voortuintje met een boek op schoot mijn gedachten dwalen af naar een gevulde moederschoot waarvan het kindje gisteren haar mama wist te…

oei dacht ik sneeuw en glad zou ik het redden maar wat een geluk ik was niet de eerste kon dus heerlijk in die grote voetstappen de mijne zetten de voetstappen die een man voor mij in de sneeuw had achter gelaten ja zeker weten een man kan me niet voorstellen een vrouw met zulke grote voeten zo kwam ik veilig thuis en nu nog de…

Ik zal wachten tot de dag dat je bij me zult komen Ik zal altijd blijven wachten, nét zolang tot je bij me zult zijn Tot die dag zal ik zwijgend in de tuin staan, naar de oude boom gaan, elke dag Ik zal zacht neuriënd aan de beek staan, tot die dag.…

Ik loop hier op een boulevard het zou zomaar overal kunnen zijn Waar jij woont, waar ik woon ik loop hier op een boulevard Mist en zon, stof en zand ik hou je stevig bij je hand zon en mist, zand en stof het zou zomaar overal kunnen zijn Het lijkt hier altijd zondag mijn hoofd is bij de sterren mijn gedachten bij de maan waar jij woont…

wat ben je als je zestig wordt en het voelt als veertig? een verdwaalde enkelganger? het kind van de rekening met blauwe restjes jeugd? van verdrietjes naar verdriet is slechts de afstand tussen jou en mij, mijn lief, waarbij ‘jou’ steeds verder en ‘mij’ dichter bij de dichter die ik graag wou zijn om het woordje palfrenier onsterfelijk…

de tijd legt vingers op de dagen hij lijst mijn jaren op hij wordt mijn liefste vijand ik toets naar toekomst van vroeger wil ik zingen maar dansen kan ik niet mijn kinderen mogen namen dragen door open ramen waaien ze naar verre hemelstreken zij zullen leven godzijdank het witte doek valt ik schilder lucht en landschap (schilderen…