Alle inzendingen over moeder OR dankbaarheid

en dan nu mijn lief, moet ik gaan in dit aardse staan de bloemen binnen tinten paars en wit een gouden hart noemt zeven slagen waar geen enkele toon in zit ze dragen nog het leed van kille winterdagen daar tel ik vijf- plus één, als kleine klokjes licht, ze zuchten niet ze zingen als ik blijf en spelen met het overzicht dat altijd…

Een hele periode terug lukte het me niet zo best Van lieve tante kreeg ik erg veel steun, ze verzond me deze tekst. Je afkomst kies je niet, je toekomst wel. Mijn ouders benaderden de perfectie; ik werd nooit rot verwend. Strenge scholen bezocht, basis werd gekend. Opgegroeid in een warm nest, dat haalt heden een krantenkop Papa en mama…

Dank aan de boom tussen mij en een sluipschutterskogel Ik weet niet hoe het kwam dat het gras een paar seconden eerder bewoog voordat de Vietcong zijn geluidloze geweer ophief. Er volgde altijd een stem die me vertelde welke voet ik het eerst moest neerzetten Bedankt voor het afweren van de kogel tegen de anarchie van de schemering. Toen…

Een lange minuut daalt grote dankbaarheid neer -- Hemelse streling.…

Hoe zou 'k niet dankbaar zijn voor deze winterdag al giert de wind en doet hij de ruiten trillen. Hoe zou 'k niet dankbaar zijn voor alle vriendschap en verbondenheid al zijn er ook conflicten, misverstanden... Hoe zou 'k niet dankbaar zijn al gaat de zon weer onder en is een dag voorbij.…

Ik staar naar de wolken en geniet intens. Problemen zie ik in de verte verdwijnen. Ik hoor het zachte suizen van de wind. Wind, op weg van hier naar nergens. De zon breekt af en toe door. De eerste bladeren vallen. Het gaat zo regenen. Ik ruik de herfst al. De winter komt. Zo ging het en zo gaat het. Zo zal het altijd gaan. We leven nog…

Honger hebben we nooit geleden want altijd was er genoeg mijn moeder was echt wel spaarzaam en m'n vader zat nooit in de kroeg. Ik moet er nog vaak aan denken als ik zo naar hun foto kijk dan voel ik me dankbaar en gelukkig want hun liefde maakte mij zo rijk.…

Ik ben blij dat ik mag leven en dankbaar dat ik er mag zijn Gelukkig, dat ik mag beleven Hoe mooi het leven toch kan zijn Ik ben blij, dat ik een tweede kans kreeg En dat ik kindren hebben mag En dat mijn moeder nog mag leven, ondanks toch zoveel tegenslag...…

Ik ben moederlijk trots, want ook jij snuift nu met gesloten ogen de kostbaarheid des levens in…!…

Dankbaar kan alleen denkbaar zijn zonder die bochtige wegen in spagaten. Recht op het doel af lijkt beter te zijn om in denkbare dankbaarheid over te praten.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

rusten in de kelder, met zijn tweeën gedraaid in perkamenten cocons, de ironie voor dubbel zo alleen mij vergeet hij, ontsnapt een dankbare lach tot morgen, dag.…

Bloemen als zachte zijde Zij, die het gemoed verblijden Als schoonheid van moeder aarde Bloemen schenken de echte waarde Bloemen die geven Liefde in de kern weven Als sieraad van schoonheid Waarmee het leven wordt verblijd Dankbaar te aanschouwen Uit liefde bij rouwen en trouwen Uit het hart gegeven Als zacht element vanuit het leven…

Wanneer de moeder van het licht weer licht, En voor haar goud de zwarte mist doet wijken, Dan laat ze er stralen langs de bloemen strijken, En dankbaar doet elk bloemeke zijn plicht. Zodra de bloem de lieve zon ziet prijken, Dan wolkt ze wierook op in wolken dicht, En geurenmoeder wordt het moederlicht...…

tranen Hij zal zich dan meer en meer herpakken Op basis van de eeuwige liefde van zijn moeder…

lang krullend haar, mijn moeders trots werd iedere morgen uitgeborsteld de marteling hield maar niet op verwenste haar, en niet alleen in stilte wat ik maar steeds niet kon bevatten: dat lijden nodig was om mooi te zijn en meer nog dat ik dan mijn moeder daar eeuwig dankbaar voor zou zijn als puber had ik het al gauw bekeken de lijdensweg…

Hoe je vooral buiten weleens zei die couperose zo vervelend zichtbaar te vinden, want ijdel tot het eind. De snottebel die tijdens een wandeling soms aan je neus kon blijven hangen, ergerde je, want 'van oude mensen'. En nu is het drie jaar geleden dat je ontleefde lichaam onder een zwart granieten plaat verdween. Agnus Dei, dona nobis…

Was ik dankbaar en blij met mijn kinderen? Zeker en vast. Voelde me soms benauwd en overweldigd? Vast en zeker. Doch, nu de meest intensieve jaren voorbij zijn, dat iedereen zijn broek kan aantrekken, begrijp ik steeds beter mijn eigen moeder. Zij was gewoon graag moeder. Wat krijg je allemaal niet vanzelf, door de jaren?…

leidde ze het gezin met een moederhart haar beeld wandelt nu in vele hoofden tranen maar ook grote dankbaarheid golven door onze ziel de geschiedenis van haar woorden vormen een deel van onze toekomst…

het geluk van moeder worden is met geen ander geluk te evenaren Gods aanwezigheid dichtbij ervaren in een zaad dat door de liefde is gekiemd en nu de ouderlijke bescherming verdient dankbaar dat nieuwe leven ontvangen een nieuwe toekomst zien open bloeien het kindje voelen leven, stampen, groeien het is zo knusjes en warm met zijn tweeën…

het geluk van moeder worden kan geen ander geluk evenaren Gods aanwezigheid dichtbij ervaren in zaad dat door de liefde gekiemd en nu de ouderlijke bescherming verdient dankbaar dat nieuwe leven ontvangen een nieuwe toekomst zien open bloeien het kindje voelen leven, stampen, groeien het is zo knusjes en warm met zijn tweeën Je straalt…

Hoe dankbaar is mijn kleine hond Voor beentjes en wat brood! Hij kwispelstaart, hij loopt in ’t rond, En springt op mijnen schoot. Míj geeft men vlees en brood en wijn, En dikwijls lekkernij: Maar kan een beest zo dankbaar zijn, Wat wacht men niet van mij!…

maar het belangrijkste is en blijft mijn eigen kind, mijn bloedeigen dochter zwaar gehandicapt, maar niet belast Met niets, met iets, met niemand uniek in haar soort, in haar zijn En ik ben dankbaar, zeer dankbaar daar zorgvader en onderdeel van te zijn waardoor het geschonden kind in mij wordt geheeld en gedeeld en nimmer verveeld:…

Je liet mij als een vogel op een hand zweven Ik gaf mij over kreeg vertrouwen in mijzelf en in het leven. Dit zei je, met een blik of een gebaar: je bent goed zoals je bent en veilig was ik voor elk gevaar. Het leven had zijn loop soms als een woeste stroom Toen het donker werd bood jij verlichting in mijn verloren droom. Een plek…

In mij leeft een waardevol en stil respect voor jou. In mij leeft een groots waarderen voor jouw persoon, jouw doen en laten. Jouw stil afwegen, wat wel en niet te doen. Jij leeft voor me. Nu weet ik, na zoveel jaren dat het heel goed was, dit eens aan je kenbaar te maken. Dat heb ik gedaan. Godzijdank. Er ligt een hele mooie weg achter…

Op je raam, op je kozijn Tevreden zijn DANKBAARHEID Dat is wat je voelt Voelt als de grond niet meer dorst De bloemen hun kleur en vorm kunnen behouden Dankbaar zijn…

Ik ben dankbaar voor dit leven Al het goede op mijn pad Alle lessen mij gegeven Hoeveel wijsheid daarin zat Laat mijn leven steeds vervuld zijn Van de kracht van dankbaarheid Laat haar energie vrij stromen Op mijn zielenreis door tijd…

Een spontane gift van haar dankbare man.)…

mijn Enige echte superheld Jong en onwetend beseffen we niet wat een superheld betekent Al is geen enkele ouder perfect wees dankbaar voor je leven en hebt respect…