Alle inzendingen over moment OR natuur OR wandeling

Het was klam en kil in de smalle kloof bizar gevormde rotsen keken ons aan dreigend overhangend met alle gewicht boven ons hoofd zat een grote rotskei onzeker klem tussen twee rotswanden Moeizaam klommen en daalden we tussen gigantische her en der naast en op elkaar neergekwakte rotsblokken op de meest onmogelijke plaatsen groeiden grillige…

vandaag sneeuwde het in rood, geel en goud bladeren dansten tête à tête een wals of een pirouette om mijn hoofd vandaag hagelde het hamerharde eikels puntige kastanjes pleegden een aanslag op mijn hoofd vandaag daagde het het is oktober tijd om na te zomeren voordat we gaan winteren in mijn hoofd 10.10.05…

ik boom mijn weg door gapend bos waar slapend mos ontwaakt door fluisterend blad en droom mij weg langs paddenpoel een paddenstoel verraadt mijn zwijgzaam pad…

Heerlijk lopen struinen Langs polderplassen Door bossen en de duinen Ongegeneerd staren In hoge wolkensculpturen Momenten, die onverwacht Een eeuwigheid kunnen duren Genieten onder bladerdaken Nevel door de zon belicht, diffuus Verdronken in ons samenzijn Waar tijd, noch haast Gelden als excuus Bewonderen de spiegelingen In het gladde water…

We dwaalden langs akker en door veld door veld en langs akker Zon en wind hielden ons wakker we kenden tijd noch uur We maakten zo ons avontuur... uitgedaagd door 't landschap Jij zei: we hebben wind in de rug Ik zei: we blikken in een laagstaande zon Op de weg terug was het net andersom.…

lopend door het bos wandelt een tak met me mee beelderig passend…

Uit een scherp omlijnde zwarte wolk, viel plots een malse regenbui. ’t Was mei. Het dal van de Geul vulde zich met nevel, die op slag verdween toen de zon weer verscheen. Die legde een zilveren schijn over de rimpelingen in de duizend kronkelingen der rivier, waarlangs wij liepen, een lange sliert. Her en der las ik een gedicht, in…

Hagelslag, stortbuien? Fris in de buitenlucht Hoort u mijn lied Of het vriest of het dooit. Bittere noodzaak wel: Onmilieuvriendelijk Word ik al zingend De kroeg uitgegooid. Katja Bruning…

natuur.…

We hebben de auto geparkeerd tegen de rafelranden van de slingerende dijk Je wilt de wijk nemen uit binnenshuis en nauwelijks bewegen Je kent de wegen van en naar de brokken en klonten modder Er is een rijk aan vogels die zwemmen of in vlucht overvliegen Met een kijker kun je ze volgen niet met het blote oog We houden…

Je wilt lopen loper zijn in beweging komen en zijn Natuur het decor landschap -aanraakbaar- met decorstukken De weg wijst je als vanzelf je hebt geen bord nodig Maar op het bord staat meer dan die lijn de knooppunten de verbindingen het treffen van elkaar het ontmoeten van jezelf.…

Je handen hield ik om beurten vast Met je voeten zocht je zelf houvast Het pad grillig en spekglad zelfs soms onderwater Je zette met je nagels sporen in de bast van bomen met hun wortels ankers aan 't smalle pad Het water klonk door 't bos van ver en dichtbij Het ruisen en het kolken als ware het 'n lied Waaraan…

ze wandelen het gras is groener dan de schoenen van de wandelaars het pad knerpt steentjes omzoomd met asfalt kanten borders hun éénjarigen verlopend tot de rand van bomen, opgeschoten kinderen die rennen voor een leven vol met spel wandelaars en kinderen verknerpen grassend asfalt rennend leven langs een bomenrij het spel van…

Een nat uur brengen we door in de omringende natuur We wandelen langs boom en struik in winterkledij Een in de rij kleurt al naar lente: de hazelaar We wijken niet teveel van pad of weg Het regenwater aan de lippen Mij dwingt 't niet langer zuur .....te kijken.…

Ik wil verdrinken in jouw blik en verdwalen in jouw ogen Een missie zonder einde door een brevet van onvermogen Het kruinen van het ijs dat smelt door mijn verlangen Het breken van het hart dat zich niet door mij laat vangen Als gebroken ziel zal ik wandelen in een optocht van gemis Hopende op het moment dat jouw liefde er weer is…

alleen jij en ik een dierbaar moment met jou die mij kent gedachten razen aflandige windkracht elf wandelend met mezelf ik heb je lief je biedt perspectief stelt gerust alles mag ik achterlaten je spoelt het weg als ik je dankbaar gedag zeg is de wind gaan liggen…

zodat zij de natuur schaadt zelfs als mijn wandeling er onderdoor gaat en niemand het wegneemt ook niet bij mij totdat ik zou willen beslissen dat zij netjes de geest geeft ter wille van mijn ergernis!…

passie waarvoor tijd de ontelbare momenten drukt…

het jaar is nieuw vol mogelijkheden al zijn de eerste dagen al overleden we genieten slechts het nu moment dus wacht niet alleen op zo'n weekend kijk nu op dit moment eens naar buiten dan hoor je zelfs de vogels fluiten omdat jij het met een glimlach doet Voelt de natuur haarfijn aan oh zo goed Juist die zonnestraal op je gezicht…

Voor Karin Broer die jouw Noodkreet oppakte Toen jij per sms Vertelde dat jij Er per vandaag Niet meer wilde zijn - Je leven was voor jou Niets anders dan pijn - Je moeder die in het Ziekenhuis aan je bed Stond en jij haar aankeek Leeg en donker - alsof je Er zelf niet meer bij was…

Ik wil verdwalen In de jaarringen Die de eeuwen In jouw stam Hebben achtergelaten, Me verliezen in In onze liefde Die eeuwig duren zal…

ik klauter op, veeg het hars, schors en aarde van m'n knieen, m'n broek, m'n schoenen, m'n shirt voel me nog meer verbonden met 't groen door de geur dit moment, dat mag best voor me herhaald worden voor die mooie natuur wil ik best een moord doen!…

De landschappen zijn nog te mooi om niet te zien wellicht kan ook ik weer echt wandelen bovendien. Ik wil de natuur nog om mijn hals gaan dragen iets anders behoef ik leven nu nog niet te vragen. Kijk hoe mooi het gekleurde blad immers ooit haar oorsprong ook uit goede grond had ontplooit.…

De wandeling door de natuur was mooi, en toen ik thuiskwam stond de koffie klaar met een heerlijk stukje appeltaart met slagroom. Mooie eerste Pinksterdag allen.…

In alle rust momenten Weten wat men wil en zal doen De zon inwendig laten schijnen Als zachtheid van limoen Schaduwen van een bladerdak Zon het tegenwicht belicht Natuur spreekt de taal van het gemak Verkleurend blad biedt warm tegenwicht Zacht speelt het spel van de natuur Als spinnen webben weven Je gedachten aan droomland overgeven…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Een paar woorden verlaten mij waar ik wandel en de dwalende wind jouw stem zou kunnen zijn. Mijn gedachten vullen het moment waar we elkaar weer volgen met de liefde en de ogen die een glazen verhaal verzinnen.…