Alle inzendingen over monument OR ontsnapping OR systeem

Vernieuwd door het systeem versleten door ruimte en afstand hunker ik naar de lach van onze allereerste oogopslag…

geoefend in het zwijgen willen woorden vaak ontsnappen in gillend lange zinnen wakker worden uit het ongehoorde het kan nog steeds de deur staat op een kier klanken kunnen ontsnappen de zwijger heeft echter onbegrip te vrezen stilte…

Het is niet direct mijn zaak, maar toch… In het luchtledige van aantallen waren zij verdwenen, opgegaan in anonieme lijsten zonder gezicht voor mijn lijn, die ongevaarlijk geacht werd, mijn ouders te jong, mijn grootouders heb ik gewoon gekend. Ik trouwde een vrouw die wel verbonden is en zij maakte het verhaal tot wereld voor mij…

mensen die over ons beslissen wie er sterven moet voor het systeem ieder voor hun vaderland…

Een geel bord dat bericht: het monument is dicht. Je maakt wat mee op reis...…

Hij heeft haar systeem gehackt en noemt zich daarbij liefde bestanden verward of lam gelegd en steeds het woordje eros-error formatteren, deleten, uninstall, virus scannen heeft geen zin hij blijft er zo hardnekkig in…

als een orkaan giert de koude wind verwoestend een dolgedraaid systeem de teloorgang van een cultuur dat het naakte leven van mensen uitschakelt ik zag zwanen afgetekend tegen de blauwe hemel in de aardse woonsteden opgetild boven het grauwe water met warm kloppend hart vechtend tegen dat wrede ik zal zwijgen over dit thema…

Ik ben zuinig, want ik ben niet zomaar iemand, die gas laat ontsnappen...…

Rozenkrans bij je anjerbloem vastgespeld op een revers dat rust mijn held zijn door te leven Veteraan je kijkt me aan bevochten stilte bij een monument voor de vrede samen gaan…

anders kan Dat we hierin leven En dat verandering ten goede Een utopie is Dat ons systeem Vuiligheid maakt En dat de wonderschone Meest integere En meest romantische Hierin uiteindelijk afhaakt…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Ik kwam er niet uit en las verder in de biografie over Charles Manson aan wie een bewaker ooit vroeg: wil je ontsnappen? Ontsnappen? antwoordde Manson, ontsnappen? Uit wat dan? ----------------------------------------------------- Uit: ''s Middags zwem ik in de Noordzee', 2014.…

Zo droog stonden mijn woorden nooit; de bladspiegel verlaten in zichzelf. Schijnbaar onzicht lijnt ook de vulling van het verhaal. Doordr oordr draai doordraai- en klinkt de mede-val uit het verband. Bleekneuzend mager geeft nu ook de spraak de geest terwijl letters nog een laatste druk pogen uit de greep…

Men heeft vandaag de tunnelvrouw gepakt Als Papillon had zij zich uit de lik gegraven En heeft zich even aan de vrijheid kunnen laven Waar ze bij elke lepel zand naar had gesnakt Het strafrecht wint, ze is na weken toch gevonden Maar stiekem vind ik dat 'n heel klein beetje zonde. --- LIMBRICHT - Hulda Kiel, de…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

drijfjacht vol hagel ontsnappen onmogelijk dieren in het nauw…

Hij was op weg een moordaanslag te plegen Op Beatrix, zo heeft hij nog bekend, Alleen hield Wilhelmina’s monument Hem op zijn dodenrit ten slotte tegen. Het zal niet vaak gebeuren, naar ik wed, Dat je zo door je oma wordt gered.…

Hij werkte voor McKinsey en voor Shell Maar nu maakt hij zich hard voor het klimaat Als Eurocommissariskandidaat Het riekt toch naar de baantjescarrousel Het procédé van een failliet systeem: Pak de problemen aan met een probleem…

geen ontsnappen meer mogelijk … bommen worden met kwade blikken afgevuurd. helse paniek breekt los. gillende mensen rennen over het slagveld. de oorlog sluipt dichterbij. geen ontsnappen meer mogelijk……

de felle herfstwind helpt gedachten ontsnappen regen spoelt ze schoon…

Subliem was haar systeem. De meid - d'r hoofdproblemen moe - ging naar een hoofdverpleger toe: nu was het zíjn probleem. 'De roos', zei deze man alras, 'is evident een bolgewas.' Hij heeft d'r bol gewassen. Het had effect: tevoren had de man de stoot volkomen glad geschoren. Zo genas ze. P.S.…

oranje schaduwen rafelen zacht klappende handen maken een grijs gebaar nog dwaalt een verloren schreeuw als spook door de aangeslagen stilte verwondering in toon omdat de vriend verloren ging op wie men dacht te bouwen verdriet omdat de helden gewone mensen zijn die spelen zonder zelfvertrouwen hun taken zijn volbracht in een systeem…

horen in loze woorden, hoeveel ze om je gaven je had je testament nog niet gemaakt maar elke zerk is 'n boek vol verhalen Je wordt één met aarde en steen in je monument van eenzaamheid je telt je doodtijd in seizoenen, waarvan het licht over je stenen lijf glijdt…

Nooit schrijnender dan In de sneeuw Van het misplaatste Land Voor de mensen Van toen…

oever getuigt een verdroogde bever Bomen vergrijzen, zwart is het lover wat bleef Geen nieuwgeborenen die diamanten oogsten Schril klinkt de panfluit als de merel sterft Het geschonken virus tiert vraatzuchtig rondom Een vrieskou meldt zich dan sterft het Mooi En in de purperen vlakte prijkt de satelliet Als een door de mens geschonken monument…

Hol staren uitgehouwen letters ons aan zwart als de dood. Woorden worden gesproken langzaam sijpelt het leven van de gestorvenen aan ons voorbij. De letters gaan spreken, en roepen ons toe Gedenk mijner!…

Ik zal jou een monument van woorden weven dat daarna elk moment als een stille deken warmte zal geven. Als je ooit moet gaan. Dit stille standbeeld zal zijn als herinnering aan wat je hebt gedeeld, geweven tot een teken van eeuwige verering, als je ooit moet gaan.…