189 resultaten.
Rohrsach
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 39 ik decibel
over heerlijke
ronde tonen
een spel dat
ik vroeger al
naamloos droomde
buiten
genieten van
moleculen lucht
die in hun wind
gevlaagde vlucht
muziek maken
meegaan in
de flow van
abstraheren
tot de bron
waar zon haar
storm laat keren
zoals rohrsach
zijn vlekken niet
benoemd zijn er
geluiden dat energie
ons…
zal niet naamloos gaan herrijzen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 534 zoeken woorden troost
als jij mij nagelt en
het kruis gesloten houdt
roepen zinnen
om vervulling van verlangen
door voor jou te hangen
bind mij met beloften
die de tijd heeft afgeperst
de voetensteun was scherts
doorsteek me met een toekomst
die me schijndood houdt
sterven is me al vertrouwd
ik zal niet naamloos gaan herrijzen…
via moderna
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 994 hij ziet hoe prominenten
door het prominentenpoortje
bij hun kuipje en katharsis komen
euer grab und leichenstein
soll dem ängstlichen gewissen
ein bequemes ruhekissen
und der seelen ruhstatt sein
en hij mag naamloos in de rij
voetje voor voetje naar het loket
schuifelen om daar te horen
dat zijn passie helaas is uitverkocht…
Ze hebben
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 609 Het raam gebroken
en mijn naam gestolen
Naamloos en onbekend
trek ik doelloos de heuvels in
waar de uren dagen duren
en de schemering even
hardnekkig is als poolijs
de zomerwarmte slechts
mijn droge huid maar niet
mijn verlaten hart verwarmt
De lege nachten vul ik met
poëzie over gebroken
Delfts blauw
en over de zeven zwanen
die…
Nachtrit
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 899 zeg het aan niemand
dat morgen dit blad
onbeschreven zal zijn
de dood komt immers
mijn handen binden
aan ‘t hoefgetrappel
in de nacht
waar zweepslagende
doden stormen over
natte straten en
lichamen verraden,
naamloos geketend
aan de zwarte adem
van de stad
zeg het aan niemand
dat ik morgen
onbewoond zal zijn
wanneer een…
Talentvolle sopranen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 108 je vingers
speelden de
lichte tonen
in het scenario
van jouw muzikale
lichaamstaal
toch blikten
je ogen af en toe
even snel een
nog niet geziene
uiterst bijzondere
hoge aria
waarbij het
naamloos
stemmingskoor
de klim steunde
met wat jonge
talentvolle sopranen
handen en armen
omstreelden een
zwierige ritmiek
in een sprankelende…
het water
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 179 rijken baden nog in weelde
de rivier is een naamloos
graf voor jodenkinderen
een zoon uit ‘t water
gered en voorbestemd
bevrijder van slaven
onbegrepen en gekwetst
eenzame in zijn woestijn
thans herder naast god
wat had hij een medelijden
met de onsnapte naar egypte
die stierf door blinde haat
verraden en gekruisigd
verlaten in…
in eigen diepte
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 259 je had gedacht
misschien zal je mij vertellen
waar gemis faalt
of in dit geval liefde
maar ik ben niet sterk; nog vaker
ben ik bang
spreek mij moed in;
in dat wat leeft
in dat wat buigzaam overleeft
langer dan een dag
en de leugen van begeren
jij draait je om
er is geen dwalen meer, goed of slecht
een vlucht in naamloos…
Nog piekt de pijn
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 206 je rolde weg
na jarenlang het zicht
gedomineerd te hebben
bergafwaarts
in een wolk van steen
en gruis het stof vooruit
om later naamloos
weer het dal te vullen tussen
andere tekenen des tijds
jouw tand ontbreekt
zodat de bergkam
slissend stormen preekt
nog piekt de pijn
als lage wolken poetsen
erosie kent alleen het samenzijn…
Bodemde met ragfijn zand
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 353 jij bent mijn zon
ik naast koelte uit
de bron die we samen dolven
jij lierde stenen
die diepte schampten
verwondde zo mijn schenen
ik groef uit vergaarde
buit van wateraders
die lang waren verdwenen
bodemde met
ragfijn zand gefilterd
op een naamloos strand
we putten zee en zon
draaien zo met hemels water
het woestijnen nogmaals…
St. Lorenzo
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 185 Ik heb je beeld gevonden in het halflicht zonder tijd
Diep Godshuis voor de eeuwigheid
Uit oergrond gehouwen en geboren
Toen godenschemer nog godengloren
Toen zee nog blauw en naamloos was
Laat jouw spelonk maar heilig blijven
Je witte stenen preekstoel
Je marmerschaken vloeren
Je dak van mozaïek
Je zwijgende altaren
Ja ‘t zwijgt…
Vleugel gevrij
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 54 ik heb
de bloemen
in je voetsporen
zien groeien
zij markeerden
in bloeien
het pad van wij
nog vaagjes
naastgelegen
wat wilde
vegen verwaaid
en ongebaand
in een naamloos
tegenstreven
waren ooit
een stel uit
chaos en obstakels
verbinding was
er wel maar nooit
iets van een door ons
gedragen perspectief
wij waren vrij
de wereld…
Brandmerk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 217 Bloemen bloeien overal
frisse kleuren vouwen
steel en blad soms samen
handen grijs en grauw
sluiten een verbond met nummers
geslagen maar voor altijd naamloos
zij duikt onder
en graaft in het onnozele
waar verval ooit
eigen wetten schreef
letters krassen tijd
waar onbekend rust
en een kaarsje brandt
bloemen bloeien overal…
Wat sfeermuziek
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 243 speels klinkt
wat sfeermuziek
in het azuurblauw van de lucht
vleugels vegen wolken
naamloos glijdt geluk voorbij
in zachte zuchten wind
idyllisch is ontmoeten
in het openbaren van de geest
intiemer is het nooit geweest
het serene samenvloeien
tot geheel
genereert begrijpen van gods taal
bestaan en eindigheid
zijn aardse termen…
Sta te blazen in de wind
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 Ben vergroeid
Met de natuur
En alle schoonheid
Die zij meebrengt
In het dik pak
Sneeuw ben ik
Die ene vlok
Die onzichtbaar
Met de andere
Vervlochten is
In de felle
Regenbui ben ik
Die ene druppel
Die naamloos met
De andere mengen
Zal - in de ijsvloer
Waarmee het kanaal
Voor mijn huis
Is toegedekt ben
Ik die ene ijskristal…
De aanstootsteen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 79 lief dansten
kleurtjes
in ons blikveld
naamloos droegen
noten de
kleine figuurtjes
in onze regie
waarvan het
onderscheid ook
voor een kenner
niet duidelijk was
nooit groepten
zij bijeen maar
ieder koos een
eigen pad zonder
confrontatie met
de aanstootsteen
niet wij maar zij
trokken aan de
touwtjes kozen
kleuren en melodie
om…
Als de spiegel beslaat
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 75 de groten uit
de geschiedenis hebben
altijd een naam gehad
maar door hun leven
liep een schaduw
die de echte macht bezat
zij waren naamloos
moeilijk te traceren
deze onzichtbare heren
hoewel soms dames
staat konden maken
zij liepen minder in de gaten
ook in het klein
spuugt schaduw zijn venijn in
levens die met lach lijken omgeven…
Kleurt het leven fel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 77 ik heb met kleuren getracht
de kracht van leegte te breken
het is me niet gelukt
wel heb ik ruimte geschapen
door grenzen te verleggen
maar het onpeilbare bleef bestaan
die ruimte hebben wij gevuld
met een levenslange competentiestrijd
en het ontwikkelen van engelengeduld
ik zie de vuren doven
uit naamloos diepe kloven
sluipt langzaam…
Vlaktespiegeling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 95 Langs het snijvlak van naamloos land
en een onbegrensde zee,
loop ik over korrelig zand
met het ritme van de golven mee.
Waterrijke ruigte, weelderig behept,
tijdloos doch tijdig van aard.
Mijn weemoed, zoals de zee die schept
is hier een terloopse gedachte waard.…
stille baby
netgedicht
3.0 met 39 stemmen 8.419 … ademloos
hoor ik fluisteren
wist ik niet
van haar gemis
naamloos
wil ik luisteren
tot verdriet
te dragen is…
Licht lichaam
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 519 Al zou ik willen vergeten
de wind fluistert
de bomen ruisen
de huizen, zelfs de huizen…
hoe je op je tenen
jouw lippen
de mijne
jouw lichaam
tegen
en nooit was ik lichter
mijn naam vergeten
sprakeloos
je mond
losgescheurd
op je eigen benen
gaan staan
je eigen weg
gegaan
en ik hier
naamloos
woordeloos
zwaar van het verlangen…
Voel me outcast
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 107 ik wil het spel
niet meer spelen
van alles nemen
en heel weinig geven
ken de decors
met hebzucht belicht
applaudisserend publiek
naamloos uit de kudde gevist
bekende gezichten
uit het glamour en
societygebeuren liegen
hun lach in valse kleuren
ik zonder me af
kan met de manipulaties
in opvoeding en werken
niet leven voel me outcast…
De zee van jouw woorden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 216 heb in muren
je naam gekerfd
mijn mes geslepen
op bomen
het hart gesneden
met pijlen doorboord
godvergeten veel
van je gehouden
jij hebt me niet gehoord
mijn liefde werd stil
verdronk in de zee
van jouw woorden
mijn golven
sloegen stuk in de
drukte op strand
als los zand
liet jij mij
door de vingers glijden
naamloos op…
Ingebruikneming van een nieuw penseel
gedicht
2.0 met 3 stemmen 2.211 Op de wijnavond waarvoor gis gouverneur me uitnodigde
bleek naamloos neven mijn vlas te gaan me het hartnodige.
Als ik hoofse zin heb pluk ik orchideeën onder mijn heg,
drink geknield uit een plas liefst op mijn enige weg.…
zeker weten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 530 je had geen vrouw geen kind bijna geen cent
maar gelukkig bleek één duurzame relatie genoeg:
de kastelein die jou herhaaldelijk naar buiten sloeg
wie je kende vond jou een vervelende vent
en naamloos begraven in een simpel stukje grond
heeft men helemaal niks meer aan een grote mond
raas .. tier .. vloek jij .. ontvang nu ieders zegen
geen…
in haar ongrijpbaar mooi
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 558 ik jaag en jacht
daal in de wereld af
voel kilte van spelonken
waar naamloos vuisten
op de muren bonken
geketend zonder licht
probeer de hemel
soms te raken in het
ontwaken van genot
om in overgave eens
mezelf te vergeten in
het schuldbewuste weten
ik wil uren huren
om gisteren te verdringen
morgen weer te zingen
de toekomst is…
Een berg te veel
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 1.383 En de top is
een vloek die
niet rust
voor hem, de knecht die zwoegt
en dorstig beseft dat
alleen het water
op hem wacht
als hij
zijn fiets mag verlaten en
weet dat hij
naamloos
deze kruisiging
gauw zal willen vergeten.…
bij verstek
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 930 doelloos malen haar gedachten
in een raamloos hoog vertrek
gevoelloos eindigen haar nachten
in een naamloos blauwe plek
hoorbaar schreeuwt haar lek geheugen
in een monotone dreun
zichtbaar eindigt hier de leugen
in een hartverscheurend gekreun
onontroostbaar haar geweten
onomkeerbaar haar verdriet
onbemind en steeds vergeten
nog voordat…
Zij stuurde hem een blad
gedicht
2.0 met 15 stemmen 7.007 Zij hadden kunnen kiezen
voor andere zij had hem
een letter kunnen sturen in plaats van
vele wat hij wou zinnen verhalen zij
kozen
de moeilijkste die waarin zij beiden
nog kinderen waren
niets meer wisten dan wat zintuigen
hun gaven wat is het
dat ik voel (stilte)
hoe heet het daar waar je me
kust - onnoembare details nu
naamloos uitvergroot…
opnieuw
netgedicht
3.0 met 48 stemmen 502 opdoemend
uit naamloos water
roep ik jou
als een kind
dat niet kan spreken
langzaam
vervaag ik
een golfslag
vindt mijn hand
tilt mij
over bergen
in vormeloos wit
begint
de aarde
opnieuw
opnieuw
valt de regen
verwaait het zonlicht
hoor ik jouw hart
drink ik de beker
opnieuw
proef ik jouw liefde
waarmee jij geen raad weet…