24143 resultaten.
30 december
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 98 op de één na laatste dag
van het bijna verlopen jaar
hebben we in de middag te maken
met een natuurlijke vorm van vuurwerk
d.w.z. bliksem en donderslagen
juist door die flinke klappen
en het heldere flitslicht
krijg ik het vermoeden
dat het jaar 2012 ietwat vooruitlopend
op het einde al een beetje afscheid neemt…
Lente
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 329 Een rijkelijk gekleurde bloesem
geurt stralend in de zon
de florissante vleugen
van een bedwelmende zoetheid.
Het is een natuurlijk parfum!
De kleurenregen
van groen,
door de zon gegraveerd
op het dak van dit bos.…
Open raam...
hartenkreet
3.0 met 25 stemmen 2.674 Door het open raam
vangen je ogen de blauwe lucht
Nog even genieten
voor je allerlaatste zucht…
Vogels laten zich meedeinen
op de zachte adem van de wind
Je ogen stralen in het schemerlicht
Even voel je jezelf het kleine kind
De angst voor je laatste reis is weg
Genietend neem je afscheid van de natuur
Nog één keer glijden je ogen de hemel…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 2.560 Natuurlijk kom ik
terug, zei je
en pakt de stoute
schoenen
ga maar, ga maar
en tart mijn tere
ziel
loop langs de zilveren
stranden en waai de wind
die zacht je
ogen kust
en leg je lege lichaam
in de duin, die afscheid
heet
ga maar, ga maar
ik zal je later
zoeken.…
Waardevol
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 71 Een waardevol afscheid
verdien
ik als mens zeker.
In mijn hele leven heb ik
zoveel
mogelijk gegeven.
Natuurlijk had ik ook
mijn fouten,
maar dat heeft ieder mens.
Nu ben ik zover om
straks te kunnen gaan.
Het is moeilijk
om dat te moeten
doen.
Eén ding is zeker:
ik heb alles
gegeven,
wat in mijn vermogen
lag.…
Winterkoning
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 481 17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren,
dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld,
een kleine winterkoning kleurt de struiken,
ik voel dit tere en slordige hoopje veren
oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld,
kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt,
dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje,
grootste woorden helpen nu niet…
Mijn heide
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 228 Als de zon schijnt
over mijn mooie hei
Komen gedachten in mij
en verdwaal ik
in stilte en rust
Geniet van het een zijn
met de natuur
Vergeet ik elk uur
en hoop dat ik niet verdwaal
of de weg kwijt raak
Maar kom altijd op het juiste pad…
winters moment
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 282 kristallen transformeren
op bevroren water…
zonnestralen weerkaatsen licht
op een klein wonderlijk theater
fruitig geel en groen
laten zich vooral gelden…
gekleurde nevel zweeft
verder boven uitgestrekte velden
een moment van schoonheid
die weldra zal wegkwijnen…
wanneer de zon straks
weer volop gaat… schijnen!…
regen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 174 wat donkere wolken drijven samen
de hemel wordt plots hel verlicht
gekraak, gedruis … een bliksemschicht
een foto waard, die luchtopname.
in mum van tijd, wat tellen later
als hemelsluizen opengaan
verlangen akkers drooggestaan...
naar bakken vol met regenwater.
de regen daalt nu heftig neder
het levensvocht voor vele dingen
laat dier…
Vertraging
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 handen
in de verbeelding
het landschap uitgedacht
Alles was vloeibaar
Meerduidig
Alleen maar stroming
van een rivier naar zee
Kijk hoe de kleuren zich vermengen
met lucht en water
Hoe de horizon verdwijnt
Niets is hetzelfde gebleven
Zo heb ik uren gelegen
samen met de wind in het gras
Ik bracht de vertraging tot stand
De zon…
Meer dan stof alleen.….
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 73 de
diepste wortels van het talent
omkranst in een waardig gezicht,
een blijk van verwondering over
natuur en de trek van vogels in
een herhaalde vlucht, dat is meer dan
stof alleen, een vertrek wat zich
verstilt in een fleem van tijd, herkent
zich in een gerelativeerde laatste
zucht, maakt het afscheid mild en rijk.…
De lente
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 80 Een stralend blauwe
lucht,
met de glinsterende zon.
Lente in geur en kleur.
Een mooi
adembenemend
schouwspel
tussen hemel en aarde.
Fascinerend, de
opleving van de natuur.
Mensen, dieren en de
natuur in magnifieke
sferen.
Prachtig is het om dit als
mens te ervaren.
Opzienbarend, is
de natuur.…
contrasten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 450 'bescheiden geluk'maar een mooi moment
het weerzien van een oma met haar kleinkind
op een perron zomaar ergens in het land
in tegenstelling tot het afscheid dat ik zag
bij moeder en kind 'het stierkalfje dat door
de boer aan een touw uit de wei werd getrokken'
terwijl de koe met gevoel voor drama haar
zoon op de valreep nog een laatste…
Afscheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 635 Ik herinner mij jou.
Die schuine ogen van je
die ondeugende blik
met daarachter
dat immense verdriet.
Hoe ik mij steeds verbaasde,
over die vreemde combinatie
van levenslust en levensmoe.
Dat dwars door de pijn heen leven
terwijl je bezig was te sterven.
En nu, zonder jou
gaat de tijd gewoon z’n gang
zonder jouw oren
om mijn verhalen…
oudjaar
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 367 oudjaar, het is over
het is bijna gedaan
er resten je nog enkele uren
afscheid doet lijden
mijn hart doet pijn
velen hopen reeds op het nieuw
laten het oude onterven
ik kan het niet meer aanzien
zoals bij alles in het leven
is het ook voor jou zo…
alle schoonheid moet sterven
vaarwel …
tweeduizend zeventien!…
Aan een boom in het Vondelpark
gedicht
3.0 met 20 stemmen 7.792 Er is een boom geveld met lange groene lokken.
Hij zuchtte ruisend als een kind
terwijl hij viel, nog vol van zomerwind.
Ik heb de kar gezien, die hem heeft weggetrokken.
O, als een jonge man, als Hector aan de zegewagen,
met slepend haar en met de geur van jeugd
stromende uit zijn schone wonden,
het jonge hoofd nog ongeschonden,
De trotse…
Wolkenhemel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 666 donker grijs getamponneerde wolken
steken af tegen het vuile wit
hier en daar wringt een winters zonnetje
om het blauw in de zee te weerkaatsen
wentelende golven te verlichten
die af en aan rollen op het strand
meegebrachte schelpen slijpen
in het tij aan het natte zand
wanneer zonlicht het wolkendek breekt
en het water kust, schept het…
Laatste strohalm
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 83 nu de zomer
doet alsof
ze pas gestart is
grijpen groene
bladeren hun kans om zich
helemaal vol te zuigen
met leven
zodat de landing,
voor wanneer ‘ie dan ook
geplant staat,
aanzienlijk zachter
zal zijn…
zonder haast
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.007 je kus
is een zon
een zonnebloem
in het licht ontluikend
middaguur
een beetje afscheid
van je blik, verrassend weer
ik zing
het gedicht dat je streelde
mijn borsten iets
mooier
lieflijk langzaam
van vinger tot duim…
Vol gratie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 77 hebt je vleugels geschikt
met wat over was
van je verenpracht
wist je klaar
voor de lange reis
al vele jaren voorbereid
in afscheid ben je uitgewuifd
vol gratie vloog je naar de zon
keek nog een keer vluchtig om…
Dat ik op je wacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 268 Leven dat zal blijven stromen
Nadat de zon over jouw bestaan
Is ondergegaan -
Ons afscheid hard
En onverbiddelijk,
En toch vertrouwen we
Op het licht dat altijd
Terugkeert, ook na
De langste nacht -
Weet dan, dat ik
Zoals altijd op je wacht…
nooit nog tranen
hartenkreet
2.0 met 21 stemmen 2.162 elke keer wij afscheid nemen
wil ik jou mijn dromen geven
gehuld in bitterzoete tranen
helpen ze de pijn dragen
de pijn is maar voor even
dromen voor een leven
leven zonder afscheid
afscheid zonder tranen
zoals de ondergaande zon
gehuld in duizend kleuren
beloftes maakt voor morgen
een toekomst zonder zorgen
laten mijn tranen jou beloven…
contrasten (1)
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.658 'bescheiden geluk' maar een mooi moment
het weerzien van een oma met haar kleinkind
op een perron zomaar ergens
in het oosten van het land
in tegenstelling tot het afscheid
dat ik zag bij moeder en kind
'het stierkalfje werd door de boer
aan een touw uit de wei getrokken'
terwijl de koe met gevoel voor drama
haar zoon op de valreep…
De aarde
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.176 Eén massa, één geheel,
bestaande uit diversen
Een zachte kern
een mantel en een korst
De natuur in evenwicht,
de aarde draaiend om zijn as
bovendien natuurlijk om zijn zon
zo dus dag en nacht
Flora en fauna,
afhankelijk van licht
De natuurlijke balans
Planeet aarde in al zijn pracht…
Sneeuw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 128 Daar lag het dan
weggedoken voor de zon
alsof het bang was,
om afscheid te nemen
van dit winterse gevoel
daar lag het dan
weggedoken bij een struik
bang om te verdwijnen
in de diepe donkere grond
daar lag het dan
eenzaam in een hoekje
bang om gezien te worden
door die grote warme zon
daar lag het dan
dat laatste,
kleine hoopje sneeuw…
Regenboog
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 681 Als ballade aan de zon
in alle kleur getooid
Verschijn je aan de horizon
als de regen wordt verstrooid
Natuurlijk en fenomenaal
ben jij geboren uit de zonnestraal
Alleen kenbaar uit het juiste zicht
ben jij natuurlijk een gedicht…
Puur natuur
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 47 Oh, hoe schoon is de natuur
na een haring in het zuur
grauwe ganzen op de loop
blinde mollen zonder hoop
en de zon schijnt op het land
Kijk: een houtduif vliegt in brand!
Oh, hoe schoon is de natuur…
Bij de gratie van het licht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 203 Geluid dat verstomde,
Lawaai dat niet langer is
Zo lang eigen,
Zo lang vertrouwd,
Donker dat de dag
Verdrijft al voor
Ze begonnen is -
Verlies, leegte,
Een gat in onze kring,
En als we afscheid
Van je nemen is er
Toch weer licht,
Zon die alle donker
Verdwijnen doet,
Het maakt ons afscheid
Van jou een beetje mild,
Bij…
Dichtbij en veraf
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 2.796 met veel liefde
werd tijd rekbaar gemaakt
en lange tochten
werden vruchtbare reizen
naar gloedvolle jaren
in natuurlijk samenzijn
tot een laatste zonsopgang
de rietkraag aan de overkant verlichtte
een laatste reis wordt werkelijkheid
het afscheid is zwaar
maar,
de onbekende bekende zwaait
laat de koffers maar staan
een hand…
voor nico 1949-2016
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 229 nu vertel ik de bomen en de lucht
wat jij voor mij betekent
dat ik geen afscheid neem
zolang ik besta
je gaat gewoon niet weg
je stem in mijn schedel
een dak boven je stem
een plek om te schuilen
voor zon en regen…