Alle inzendingen over nerveus OR zenuwen OR stilte

Een haviksoog met een zeer vaste hand Plus stalen zenuwen om te beginnen. Dat heb je nodig om met darts te winnen, Daar zijn een paar heel goed in in dit land. Voor hen is ‘honderdtachtig’ heel normaal, Bij mij moet er een dokter in de zaal.…

Nerveus zoals jij het servet ontvouwt Gevolgd door liefdevolle blik ongemeend Ik verliefde blinde dwaas die van je houd Herken je niet en mijn hart versteend Jouw rode lippen nippend aan de rode wijn En fluisterend zeg je, ik zal nooit meer de jouwe zijn…

het blijft steeds nerveus rondtollen onder een tak éen herfstblaadje, dat schijnbaar los in de lucht hangt vlagen wind zwiepen het oranje blad heen en weer wat zou de spin bewogen hebben voor het maken van die draad? op een ochtend ligt het opeens bij al zijn andere broertjes…

Langs de uitgetreden duistre weg Bouwt, om de tuinen te versperren, De oude ruige beukenheg Haar zwarte wal tegen de sterren,- Het dorre hout ruist in de nacht Als een eindeloze klacht. Van onder kaal en afgetrapt, Vol puisten aan haar arme stammen, Is zij aan alle kant gekapt En wuift geen tak meer uit haar kammen,- Van buiten is…

Kind van wonden, Dat een stonde Als een bleke sterre beeft, Voor wier luister ’s Werelds duister Gene nacht meer olie heeft; Kind van vrezen, Teder wezen, Kind van louter liefde leed, Wier geflonker Uit de donker In dit droeve dagen gleed; Kind van zorgen Met de morgen Van uw leven leven moe, Gaan uw ogen Als de hoge Bleekgeworden…

fantoompijn voelt mijn rechterhand zoekend om zich heen is zo vertrouwd mijn verstand stuurt geen zenuw aan laat staan een spier - spastisch conclaaf- buigt zich zo om rede ratio zwerft alleen er is meer gesneden dan nodig leek…

Onbetwiste Master of Suspense King, Stephen Verzint de mooist-spannende fictieverhalen, 'even- though', daardoor met sterke zenuwen zittend op bank of liggend in bed De toon voor de komende dagen is gezet…

Ik zei: het zijn de zenuwen, de dokter: het zijn ratten in uw lijf. Ik sprak: ga weg, leef zonder mij. Nu ik alleen ben, resten mij de resten. Zichtbaar alleen de glans op mij, op de lege vinger na het aanraken van de zelfontspanner. ------------------------------------- uit: 'Welcome Hygiëne', 1996…

Stephen King Verzint de mooist-spannende Fictieverhalen, 'even- though; hoewel met sterke Zenuwen op de bank/in bed De toon voor de komende Uren is gezet...! Onbetwiste Master of Suspense King Stephen…

Het leven is van de organische natuur in bescheiden liefdesschijnbewegingen wakker worden door het zonlicht op nauwlettende dauwdruppels door het ochtendnieuws in tranen nerveus als een trillende bloem ver weg van het verheven hemelse door deze virale hel op aarde gereserveerd, op veilige afstand totdat de avondmaan verhaalt.…

‘s Nachts bij het kampvuur, als de stilte zich op het land heeft neergevlijd en wij gedwongen door de kilte verenigd zijn in schamelheid, als van het hout nerveus een knappen en van het vuur een guur gesis, hoorbaar zijn, wij desondanks dapper proberen te doen, en gewis, dan roeren soms zich de bosschages rondom het lager alsof iets daar…

Wees je gerust vooral niet bewust van de beperkingen van het leven Maar vooral wel van de beperkingen van je geest en vooral van je lichaam En ben je vastgelopen, voel je helse pijnen laat je dan losmaken door Fysio Amsterdam bij monde en handen van Maarten Peter (MP) Horlings van Kirchhoff Fysio, 1e Rozendwarsstraat Amsterdam Jordaan Dan wacht…

Met lichtgevulde hersens in de tuin, in het verschiet weiden de zenuwen en op kniehoogte snuffelt God wat in een bries van oud behagen. O, tijd van lauwe kranten en gesprekken, het leven klotst stompzinnig uit mij voort! ----------------------------- uit: 'Bij bewustzijn', 1996.…

De een zit stil, de ander, nerveus, beweegt één voet in ritmisch op en neer. Soms met zijn twee meestal alleen, geen lach of luide stem hooguit heel zacht gefluister. De vrees wordt niet gedeeld, elk een omarmt zich zelf en lijdt en hoopt in stille eenzaamheid.…

Waar pracht en praal Daag'lijks hoogtij vieren En zelfs het duurste Horloge met Kerst geen Voldoening meer geeft Daar is het heldere Kaarslicht vanavond Stille getuige in de tijd - De stille nacht Die warmte geeft In kille eenzaamheid…

het pad bevat, links en rechts, opgeschoten fluitekruid overwoekerend hebben beschutte plekken het zicht onttrokken, geen prachtschubwortel meer te zien een verloren ooghoek schittert takkenstralend nerveus een bosblauwtje ja, kleine vlinder ik heb je gezien de zon doorbrak het bos, bekende kleur en ik vervolg mijn pad…

Je spreekt me aan met je mooie bruine ogen Die pijnlijke bittere woorden Wat ik voor je voel is nooit gelogen Altijd blijf ik zoeken naar antwoorden Net als regen onvoorspelbaar Mysterieus Voor een roos is dit onmisbaar Je maakt me nerveus Jij bent de regen en ik sterf van de dorst laat me niet lijden Door me te misleiden…

Op vrijdag zat ik aan het beeld gekluisterd Met vrouw en vriend, gespannen met z’n drieën Nerveus en hoorbaar knikten onze knieën Heeft Freddy Teeven naar het Volk geluisterd? Fred hééft…! Het Volk is opgelucht, maar bang: Komt Volkert volgend jaar al uit 't gevang?…

twee paar handen aan mijn mond lig ik daar en onderga de koeien tegen het plafond kijken me aan en lijken te lachen daar lig je dan met de zenuwen bloot rustig ademen maar je gaat er niet van dood gelukkig hoor ik slechts een boor geen boegeroep in koeienkoor…

Je voelt het bij het beeld op elk journaal: Zo'n aula of zo'n gymzaal vol scholieren Die zenuwen die ongetwijfeld gieren Die droge stoffigheid van zo'n lokaal En straks, na duizenden gestorven doden Weemoedig afscheid van een periode…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Curieus is 't toch dat de natuur Al wat de mensen hier bederven Met hare vriendelijke verven Wel weer terecht brengt - op den duur! Een paviljoentje, of andre taart - Een klerenmagazijn bijvoorbeeld - Is nog maar niet voorgoed veroordeeld, Maar wordt juist mettertijd wat waard. Ja zelfs een standbeeld in ons land - Iets op zichzelf betreurenswaardigs…

Wie is het die de zwarte voren In golvend goud verandren doet, Wie mesten en wie maaien 't koren, Wie is het die de wereld voedt -? Dat zijn de paarden en de ploegers, Dat zijn de zweters en de zwoegers, Dat zijn de zaaiers van het zaad - Dat is de daad! Wie graaft de glinsterende kolen, Wie schept het schitterende zout, Wie haalt uit diepe…

Wat is 't nog dat mijn hart behoeft? Wat is dit wonderlijk verdriet - Ik voel mij doof en diep bedroefd, En zit en zie - en weet het niet. Wat is het dat mij zwijgen doet, Hoe is mijn ganse lichaam stom - Is 't leven slecht - is 't leven goed - Of niet - of wel - waarom - waarom? Wat is 't dat 'k weet - en wat of wie Dat ik verloor of dat…

Wij zoeken 't ver:- Ik zoek het zuiver schone beeld, Dat kan verzoenen met dit leven: De vreemde vlinder die daar speelt Draagt 't op haar vleugelen geschreven - Doch als 'k mijn handen om haar sluit Wis ik die tere tekens uit! "Gij volgt vergeefs wat immer vliedt En houdt de schone schijn voor 't wezen, Door eigen onrust…

Ach kind: waarheid en leugen Zijn altijd wat verward, Want geen van beide deugen Ze alleen voor 'n mensenhart. Weef tusse' uw hart en 't leven Het kleed van schone schijn - De bloemen daar geweven Zullen de ware zijn. Als andren ze anders noemen Hebben zij ook gelijk - Het zijn nu eenmaal bloemen En leugens tegelijk. Wat deert…

mijn zinnen zijn te grof ik wil ze niet stileren ik zuig ze uit en hits ze op ze zijn mijn kleine dood jij onthoudt je van de jouwe levenslang geconstipeerd ik lik de woorden uit je reet en laat hen schreeuwen van genot dit nerveus vlees bevalt je niet je vrome gruwen raakt me niet ik vind genoegen in het wild rij zonder gordel door het…

In de schemer buiten op een tuinbank gezeten van de geluidloze vlucht van de vleermuis omgeven werkt het gestage knagen van het geweten ons méér op de zenuwen dan binnen op de bank gelegen met de televisie aan - vandaar dat in zo weinig tuinen banken staan ------------------------------------------ uit: 'Het lot van de Eenhoorn…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

een gelig licht bruint irreëel de blanke houten schuur een eerste druppel spat tot kroon op de arduinen muur het zacht gekeuvel op ’t terras wordt stilaan animeus geroffel op de parasols maakt pimpelaars nerveus bij glasgekling en stoelgeschuif wordt hier en daar gegild de vlucht naar binnen wordt gestart met dienbladen als schild…