Alle inzendingen over nooit OR goed OR genoeg

Zij overdacht haar eigen functioneren Ze woog en heeft ook nachtenlang gewikt Conclusie was: ze vond zich niet geschikt Dus zij vertrok om niet terug te keren Haar zelfkritiek werd een gewetenszaak Dat ziet men in het Haagse niet zo vaak…

" volgt m'n gedachte Maar dan flitst het door mijn hoofd "GOED IS GOD GENOEG!!"…

Hij, zij of het, heeft zich goed verstopt, in het woordje Goed. Het Goede goed te doen. Het slechte goed te laten. Is God genoeg.…

En NOOIT de daders.…

Ben ik goed genoeg? Die vraag bestond niet, in den beginne. Die vraag stellen, die vraag beantwoorden, is opnieuw een vraag. Om angst. Om depressie. Om geweld. Ben ik goed genoeg? Die vraag sterft gelukkig, vroeger of te laat, aan het einde van ik.…

Als ik niet goed kijk Als ik niet goed spreek Als ik niet goed zwijg Als ik niet goed werk Als ik niet goed liefheb Niet goed slaap, noch waak. Wanneer ik niet mooi genoeg zing, noch fluit. Als ik niet goed zwem, drijf of dobber. Als ik niet genoeg loop, in de pas der wereld. Wanneer ik niet 'juist hoor'. Niet goed zie...…

De tijd staat nooit stil. Dat zelfde geldt voor de wil. Het is nooit genoeg.…

Ben ik, niet goed genoeg meer voor je, merkte ik hoe goed je je gedroeg die keer naar me was duidelijk dat je niet meer vroeg naar mijn zeer door jou.…

Het is genoeg om genoeg te hebben aan een glas dat valt aan scherven. Het is genoeg om voldaan te zijn over een bewogen leven dat gebroken is. Het is genoeg om te voelen wat je voelt. Het is goed genoeg om te zijn wat is. Het is veel te veel om stil te blijven staan bij wat ik mis. Missen doen we gisteren.…

Doe geen suiker Bij de honing, Ze is zo Al zoet genoeg - Wat nijvere bijen In alle eenvoud maakten Moet door de mens niet Nog eens dunnetjes worden overgedaan, Wat de bijen maakten Is immers zoet genoeg Is immers goed genoeg…

Zijn spel kon ik nooit evenaren. Niet goed genoeg, toen. Jack ben ik dankbaar gebleven. Zijn KV 622 is een hemel op aarde. Dankzij hem kan ik weer genieten Van Mozart en van zoveel meer.…

wat ben ik als ik dit laat gebeuren zwart, zonder kleuren ben ik soms is iets genoeg warmte is wat ik vroeg een arm, een warm lichaam zo zeldzaam en daarom nooit genoeg koud en kil wat jij wil soms is iets genoeg…

Geld, is er voor iedereen, nooit krijgt men er genoeg van, Geld, er wordt mee gespeelt, nooit krijgt men er genoeg van, Het, Uitdelen, aanbieden, dispenseren, rondgeven, verdelen, distribueren, Aldus het eerlijke in het onnatuurlijke vinden, Aldus de socialist.…

eigenlijk toch niet genoeg en als ik je hart nu kon stelen deed ik dat zonder pijn het einde is toch iets waar ik nooit om vroeg je lach verdween je lach verdween je ogen weer zien stralen omdat je lach verdween en echt ik weet het: alles verandert maar soms is nieuw niet goed genoeg en wat doe je dan is het zo moeilijk, zonder dat…

Nu hoeft er niets meer, ik ben met mijn geliefden geheel verbonden. Het heeft geen zin meer naar nog meer te verlangen, ik heb alles al. Zelfs de genieting hoeft niet verlangd te worden, die is er altijd.…

Telkens hoor je: ik wil meer nooit is het genoeg steeds hoor je ik wil wat meer dan dat wat je meedroeg. Ook in de kaas winkel op de hoek ‘mag ‘t een onsje meer zijn’ onsje minder, dat hoor je nooit altijd meer, wat een ongein!…

Uit goedheid doe ik alles graag groot, leer van mij: klein is goed genoeg.…

de kathedraal wankelt haar zwenkende kantelen vertellen over isolatiemateriaal in muren die enkel mochten dragen over ijzersterke vijzels die nooit aangevezen werden een monument staat te vallen de architecten met de handen in het uitgevallen haar weten niet genoeg uit hun fouten geleerd dat luchtkastelen zonder cement nooit gebouwd kunnen…

Er wat van zeggen is nooit genoeg tevreden zijn waarmee begint de rust?…

de zee droogt nooit op er vloeien genoeg tranen om aan te vullen…

genoeg! Het gebeurt weer! Ik wil dit, ...nooit meer...…

Goed wetend waar je aan begon. Maar het excuus wat je achteraf verzon, Sloeg bij mij in als een bom. Ik maak me niet meer kwaad. Hoogvliegers, Vallen meestal laag!…

Maar hij zei nooit meer, dat hij hield van mij.…

Waarom heeft dit onze vriendschap Op zo een manier kunnen verstoren Dacht dat men op een vriend kon bouwen Dacht dat vriendschap was om te vertrouwen Begrijp nu wat ik aan je had En bouw een muurtje rond mijn hart Zal me nooit nog aan een vriendschap hechten Hoef dan nooit nog met mijn gevoelens te vechten.…

was Is En nooit zal zijn?…

Verward door het goede in het kwade ben ik vele nachten blijven vallen in een gedempte angst om de duisternis te verlaten Benaderd door klappertandende dromen heb ik mijn stijve voetafdrukken nooit kunnen overdenken en heb zovele nachten niet kunnen bewaken Herinneringen spreken in beelden en schreeuwen zinnen uit in dezelfde pijn Waar…

Nooit meer die krachtige handen die mij verwennen Nooit meer zitten op die mooie buik Nooit meer liggen in die gespierde armen Heel even, voordat ik weer verdrietig in mijn armen duik Nooit meer samen de liefde bedrijven Nooit meer samen onze verhalen delen Nooit meer deze herinneringen voelen Alsof alle rozen sneller vergelen…

Nooit meer zal ik dat zijn, het kleine woordje ''VRIJ'' ik kan het hem nooit vergeven...!…

Nooit vocht één ongelijker strijd dan jij tegen dit sterven de harde onafwendbaarheid die langzaam jou ten grave leidt .... om Leven te verwerven. Nooit bad voor iemand ik zozeer dan jou en voor jouw leven gaf aan jou liefde keer op keer en aarzelend slechts leg ik mij neer: er valt niets meer te geven.…

Onze avonden zijn voorbij er is alleen nog een lange vlucht naar huis De laatste aanraking in de vroege ochtend is voorgoed voorbij Ik wil je nog één keer vasthouden maar het zal nooit meer hetzelfde zijn Je wacht en weet niets meer te zeggen het is tijd voor mij om te gaan Je hoeft niets meer te zeggen omdat we 't altijd zullen weten We…