Alle inzendingen over nooit meer OR knuffel

Ik hou van je Maar ik weet dat het niet kan Ik weet dat het niet mag ik hou van je Maar ik mag niet met je knuffelen Mag je niet lief hebben Je niet in me armen houden Ik hou van je maar ik kan niet mijn leven delen met jou Zal je nooit kunnen kussen Want er zit iets tussen Ik hou van je En nu moet ik toezien…

Het helpt me niet meer, het is een valse knuffel: geen alcohol meer!…

Laatst iemand ontmoet Het goede gevoel gaf mij moed Om open proberen te zijn Delen en praten over pijn Voorzichtig verkennen En aan van alles wennen En van knuffelen op z'n tijd Heb ik geen enkele spijt Jouw warmte was een feest Zoals nog nooit is geweest Slechts van korte duur Want we scheiden: nog dit uur…

en zonder spijt of aarzeling gooit hij zijn voorbije jeugd in enkele schamele dozen kleding, knuffels en cd's trofeeën van de sportclub passen niet in 't nieuwe leven alsof vroeger nooit bestond niet de spullen zal ik missen maar het aanklevend gevoel die opflitsende beelden uit ons kringloopgeheugen…

dan bereikt mij het bericht dat je er gisteren nog was maar vandaag niet meer mijn lieve tante zo maar ineens weggevlogen wat doet dat ongelooflijk veel zeer ik lief jou van hier tot aan de hemel had je nog zoveel willen zeggen want het was nog lang niet jouw tijd ik mis nu al onze warme gesprekken en om jou te knuffelen nooit meer…

Een kleine aanraking Met jou oogjes We kunnen even niet echt knuffelen Maar... Wij knuffelen Met onze oogjes hè Blij glimlachend kijkt mijn kleindochter van 2 jaar me aan Een kleine aanraking Groot geluk…

meer tot last Langzaam verdwijnt het gevoel van de knuffel die mij verwarmt Eindelijk is het dan zover Daar is de dood die mij omarmt…

Maar zeg nooit nooit, ondanks alle heilloze toestanden is er wellicht ruimte voor onze ware liefde! Zo niet fysiek, dan toch wel psychisch! Zeg liever 'Nooit gedacht!'.…

spiegelingen op het water tonen de dingen in realiteit geen foutje te bespeuren tot wind speelt met de werkelijkheid de lijnen deinen verder open verdwijnen door onzichtbaarheid rimpelend verlaat het beeld zijn vorm doch... zal het sterven in geborgenheid!…

Mijn dochter kan niet zonder haar knuffel En elke nacht gaat ze met ‘m naar bed: die trouwe hond die ze al jaren heeft, versleten, maar toch niet te vervangen Mijn zoon kan ook niet zonder een knuffel Elke nacht gaat hij er met een naar bed en of ie nou een schaapje of een draak heeft, voor mijn zoon zijn ze zo te vervangen…

Mijn dochter kan niet zonder haar knuffel En elke nacht gaat ze met ‘m naar bed: die trouwe hond die ze al jaren heeft, versleten, maar toch niet te vervangen Mijn zoon kan ook niet zonder een knuffel Elke nacht gaat hij er met een naar bed en of ie nou een schaapje of een draak heeft, voor mijn zoon zijn ze zo te vervangen…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Een knuffel Zo teder, zo lief Voor jou Deze kleine liefdesbrief…

Weinig vliegverkeer stuur je nu een luchtbrug van knuffels en kussen…

Het woud verlaten somber, ineens gekraak mijn hond gromt een hoge zoemend, fluitende dreun de lucht gloeit de aarde schroeit stokstijf en trillend verschuil ik mij doodsbang geschokt belevend landend snel secuur ze stappen uit naderen mij raken mij aan knuffelen mijn hond gebarentaal er is begrip meegegaan nooit weergekeerd…

een knuffel Zonder een aanraking Zonder je te zien Zonder je echt te kennen…

Tedere knuffel Verhult haar ware aard van Verwoesting en pijn…

je bent er al enkele jaren niet meer en 't deed eigenlijk nooit zeer je was streng en rechtvaardig maar ik vond je nou niet echt aardig; nooit een knuffel of 'n kus en dat miste ik dus... al heel jong kreeg ik 'n kind door jou niet zo bemind, je wilde nog geen oma zijn en dat deed me dan weer pijn..…

Een knuffel is zo fijn, een knuffel voelt zo goed een knuffel omdat het mag en niet omdat het moet Een knuffel geeft je warmte van twee armen om je heen even met z’n tweetjes, even niet alleen Een knuffel kost helemaal niets, ja een minuutje van je tijd maar het geeft je zoveel kracht om weer door te gaan in de strijd.…

een meisje van vier steekt haar Bumba knuffel weg - vrees voor corona…

De wereld die ze verlieten is niet meer Soms nog wel een beetje bij een knuffel of een kus En dat is wat ik zo mis…

Ik mis het knuffelen niet maar ik mis het om met jou te knuffelen. Bankhangen kan ik ook wel alleen maar ik mis bankhangen met jou. Ik mis het praten niet maar ik mis het praten met jou. Wakker worden doe ik alleen ook wel maar het wakker worden naast jou dat mis ik. Ik mis het niet om iemand om mij heen te hebben maar ik mis jou om me heen.…

mijn rechterhand vergeten Maar jou vergeet ik nooit Jeruzalem oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or Halo lechol shirayich Ani kinor Bron: https://muzikum.eu/nl/christian-verwoerd/jeruzalem-stad-van-goud-songtekst/…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

nooit heb ik jou los kunnen laten verkleurd en versleten nog vragen je ogen terwijl zij toch alles weten…

Een knuffel werd afstand, een kus slechts gebaar. Een vijand die “eigenlijk” niet werd verwacht, Vernietigde levens; het heden werd “toen”. Maar zorgers en dokters ontwikkelden kracht. Toch wordt het, geloof me, nooit, nóóit, meer als toen. Ooit komen we samen ook hier overheen! Kompas op de toekomst.…

in je vernielende armen stierf ik ongemerkt wiegedood. je knuffelde mij zeer bewust een verstikkende ademnood in het slapende ochtendrood. in je begrijpende armen herleefde, herrees ik even. je duffelde mij onbewust weer warmpjes in medeleven, het slapende niet verdreven. in je omarmende armen zweefde ik weg als herboren…

Een knuffel van jou Zo bijzonder Wanneer zie ik je weer Ik kan niet zonder Je warme blikken Ik geniet ervan Is dat een klik? Ik droom verder Over jou Met een brede glimlach op mijn gezicht Geniet ik na.......…