Alle inzendingen over ogen OR schuld OR muziek

Als je ogen mij ontwijken Als je stem mij niet meer hoort Als echt begint te lijken Als alles jou zo stoort Als samen twee keer één is Als delen niets vervult Als telkens blijkt ‘er is iets mis’ Als schuld Dan ontwijk ik je ogen dan ben ik alleen met de waarheid die me stoort Dan wordt een flauwe optelsom die maar niet wil kloppen…

Nog zie ik voor me, hoe je veranderde die dag, je mooie ogen keken somber, een traan verving je lach. Langzaam stortte je in, hulpeloos stond ik erbij, ik wilde je zo graag helpen, maar je wilde niks van mij. Ik kreeg er de schuld van, dat zij was doodgegaan, nog steeds zie ik die leegte, in jouw mooie ogen staan...…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Kaarsen met een flakkerende vlam muziek aan… ik ben even vleugellam; de jeugd noemt het “chillen”... voor mij is het: niks willen. De accu wordt opgeladen Oren open, ogen dicht de wereld even uit het zicht. Door de magie van de muziek doe ik gewoon aan “Struisvogelpolitiek”…

hoe kan het dat ik na jaren nog exact de kleur van je ogen kan oproepen, in een vingerknip niemand treft schuld, dat we niet meer samen zijn mijn hart voelde licht je woonde er dag en nacht je was liefde, gratie… maar ook verwarring en als ik nu droom dan mis ik je, vergeten kan ik niet dan denk ik aan je prachtige ogen, met daarin…

ik hield van haar ook toen haar adem in smalle strepen op de grond viel haar ogen had ik lief hoe ze door het raam konden kijken wanneer wandelaars het zicht naar huis leerden het was dorst het was honger zonder schuld en het was winter ik heb geen ramen meer doorzichtig in herfst…

Muziek Een waterval van klanken Ogen Fonkelend als sterren Gevoelens Wortelend in een diep verlangen; Verlangen Naar jou...…

muziek doet met mij iets, waar ik niets kan aandoen ik sluit mijn ogen... spontaan ga ik trillen en volg in trance... mijn hartslag!…

de blinde bluesmuzikanten die vanuit hun ziel en inzicht zoveel gevoel brachten dat zij anderen de ogen openden voor hun muziek…

haar volgt en zij in een andere wereld is ( zo schijnt het ) dan stralen haar ogen als sterren iemand met dezelfde passie begrijpt dit wel dus danst ze…

zo dichtbij en toch, zo ver van hier zie ik je schuilen in 't sprookjesbos achter de zon met ineengekrompen lijf staar ik in open heldere ogen die vertellen over eeuwige jeugd och, regenboog vogeltje met gekwetste vleugels het was niet jouw schuld…

Het klinkt heel melancholiek de zwoele woorden en de muziek ik laat mijn emotie gaan hoe is deze tekst ontstaan vast door iemand met verdriet verborgen tranen die men niet ziet prachtig als je zo kan schrijven ik laat mij met de muziek meedrijven en doe mijn ogen dicht ik geniet in elk opzicht!…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

je vreemde klanken hoort en alles stroomt steeds meer samen er is liefde in de wind een rivier langs schaduwrijke bomen muziek omringt je overal geen angst, geen twijfel en geen schuld er is een diepe stilte die luistert je reis nadert een ontvangst brood en de beste wijn is in mijn hand en we eten en drinken samen ik troont op zeven…

ze ademt vluchtig braakt zich de nacht in verbergt zich achter woorden en geeft de pen de schuld ze veegt het spuug van haar lippen duwt inkt in het papier verraadt haar eigen gedachten en geeft de dag de schuld na iedere zin verder ontkleed ze geeft de lezer de schuld…

Weg die blinddoek, zie de waarheid onder ogen, neem verantwoordelijkheid voor je woorden, daden, schulden en veroorzaakte schade, om zo de harmonie te herstellen.…

je wilt me lezen met je vingertoppen in je ogen die bevreemde blik je trage stem vraagt wie ik ben sjjjj stil maar sluit je ogen en luister naar muziek van toen ik wieg ons met het kind, dat geen weet heeft van wat leeft in de diepte die ik ken…

Hier kan ik aan je denken, aan wat je deed, je danken, met al die anderen je schuld vergeven Jij bracht muziek in ons leven Opgedragen aan W.A. Mozart…

Leuke lieve mannen genoeg maar niet bij mij, te weinig wordt er genoten van mijn lichaam, ik wil me overgeven aan stoere begeerte ermee stoeien, hem ruiken wanneer ik wakker word in de warmte van twee passende lichamen in mijn bed, in mijn bed in mijn verlangen naar stoppels en handen duwen in mijn huid kracht in mijn vlees…

je verwart trouw met vertrouwen geen schulden met geen schuld rouw steeds met berouwen dulden met geduld zwijg en zij zal praten praat en zij wordt stil doe wat je niet kunt laten maar laat haar … als zij dat wil…

straal maar laat het licht glanzen ook in de schaduw zie je mij dansen op flarden muziek uit het diepst van je ogen we spelen liefde in blikken zonder te schikken…

Ik sluit mijn ogen mijn gedachten worden mee gezogen door de melancholiek van deze prachtige muziek de woorden lijken wel speciaal voor mij geschreven ik kan mij er zo mee inleven vol overgave geniet ik van dit lied helemaal omdat niemand mij ziet langzaam rolt er een traan ik laat mijn emoties gaan het is toch heerlijk dat muziek je zo kan…

Ik geniet en doe mijn ogen dicht. Muziek die mijn verdriet doet wegspelen. Even genieten van de goede dingen in het leven. Dit heerlijke gevoel wil ik vaker beleven. De zon laat me weten dat ze er altijd zal zijn. En ooit zal dit gevoel ook voor altijd zijn. De muziek samen met de zon. Ik wou dat dit gevoel nog even blijven kon.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Zigeunerhart gedreven door tonen is muziek de leidraad die door zijn aderen vloeit van en naar zijn zigeunerhart dat hem opzweept tot het creëren van wat leidt tot grote hoogtes schittert de twinkeling niet alleen die van zijn ogen…

kunstmatige bevrediging van elke mogelijke lust verantwoordelijk is iedereen maar niemand wil de schuld Hard op weg naar de afgrond plant en dier gaan ons al voor bekend onbedoeld gevolg van vervuiling van het milieu verantwoordelijk is iedereen en iedereen heeft schuld…

die schuld is al lang prehistorie…