Netgedichten

netgedicht (nr. 32.073):

gebroken vleugels

zo dichtbij
en toch,
zo ver van hier

zie ik
je schuilen
in 't sprookjesbos
achter de zon
met ineengekrompen lijf

staar ik
in open
heldere ogen
die vertellen
over eeuwige jeugd

och, regenboog vogeltje
met gekwetste vleugels

het was niet jouw schuld

Zie ook: http://www.magixarts.org

Schrijver: pelgrim, 21 april 2010

Geplaatst in de categorie: emoties

angst

3.0 met 13 stemmen

229

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: marije hendrikx
Datum:: 24 april 2010
Email:: maryama37hotmail.com; zojuist raakte ik betoverd en verdwaald in jouw magische wereld; met verbazing vraag ik me af hoe jij mij kon waarnemen.
Prachtig dit gedicht..

Naam:: pama
Datum:: 22 april 2010
Email:: pebmartenskpnmail.nl; Een mooi moment uit een sprookje, met gevoel verwoord.

Geef je reactie op deze inzending: