19488 resultaten.
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Dode ogen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 357 Op water blauw
Als azuur varen
Sloepen heen en weer -
Als klompen met
Of zonder zeil
Zoeken zij hun heil
Op 't allermooiste meer
En ogen verblind door
Zoveel schoonheid
In een uitdrukkingsloos
Gezicht lijken dood en
Voor zoveel moois gezwicht
Italië, Ledromeer, zomer 2012…
Golvende dromen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 218 de wind maakt
golfjes op het water
zeilen glinsteren
in de gloed van de zon
het bootje deint
dromen spiegelen zich
in pastellenlijntjes
meeuwengeluk zweeft
langs het hemelsblauw
het anker glijdt
haakt zich vast
vrijelijk tussen het groen
ogen strelen het
gevlochten scheepstouw
is er nu nog iets
wat ik wensen zou...…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
De Wind
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 402 Moge de wind altijd zijn
in mijn zeilen
ook al denk ik zo klein
te zijn in de zee.
Voel voor zeker jou bepaling
in mijn Noord of Westkust
en eenmaal de zeilen gevierd
kom je tot rust.
Wanneer je Zuid of Oost
als je thuis haven koos.…
bevrijding
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 onze bevrijding
ooit eens bevrijd
wel roekeloos
in loop der jaren
niemand kan zeilen
en niemand kent de wind
haal het zeil aan
of laat het los
hangt van de wind af
en van de zeilers in de wind
zou heel wat zijn…
Winterslaap
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.034 Een oude droom wordt in mij herboren
en dieper zinken sneeuwen in mijn ogen.
In den einders ligt mijn blik verloren,
alleen mijn schreden worden nog bewogen;
van een heengaan staan de sporen
vers, als van uw laatste toebehoren.…
Harde landing
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.473 Ik knipper met mijn ogen
hoe fel het zonlicht
in het Spaanse Jaén.
Sluit ik ze een ogenblik
en doe ik ze daarna weer open,
zie ik knotwilgen en populieren
aan de einder verschijnen.
Harde landing op Schiphol,
met Marsman in mijn hoofd.…
met die duiven in je hoofd kan ik niet praten
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 137 zie je in huizen van oergras bewoners zoeken
naar het verschiet dat onder leemte ligt begraven
al geef je groen men ademt hier te bot blauw door huid
ogen willen liever alles buiten sluiten
aan de einder bij een oude stad is het leven
voor eeuwig met jou op de loop gegaan…
Nachtvaart
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.128 En langs de lichten
Zijwaarts loopt
Een lijn de einder langs
Van onder ’t schip
En golven door
Een glanzende gloed
Van lichtend wit
Beweegt, beweegt, beweegt
Ik zoek het eind
En vind slechts
Uit het donker niet
Maar door het schip bewogen
Licht
Dichtbij het wufte
Nacht’lijk strand
En pier
Van verre glorie
Geluid
Van scheepsmotoren…
Haiku
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 293 De witte zeilen
maken donkere heuvels
minder bedreigend.…
Schotse Fantasie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 391 Tere melodieën welven zich
naar de einder.
Daar ligt het ideaal
dat de gedachte
voedt en
impulsen schenkt.
Trage golfslag in
viool en orkest.
Maar ook doedelzak
en virtuoze schittering
geven mij dromen
van eindeloze
einders.…
De overtocht...
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 1.094 Huil mij een rivier van hartstocht
Schenk mij een boot om de overtocht te maken
Blaas je hemelse adem in mijn zeilen
Laat mij in je oceaan van je hart verwijlen
Leidt mij naar het sterrenlicht in je ogen
Ontroer mij door de aanraking van je zachte huid
Leef mij met de warme klanken van je stem
Wees jezelf zodat ik jouw schoonheid ben…
De Zeilboot
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.071 Fier witte zeilen
de kleur van overgave
aan de wateren…
Argenteuil 1875
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 897 het tedere pastelachtige
van een fraaie ansicht
met uitzicht op een idylle
scheepjes met gestreken zeil
na behouden thuiskomst
bakboord aan stuurboord
zo'n reisimpressie in kleur
vanuit het hart van de meester
vertaald in penseelstreken
voor ogen van vandaag en morgen
------------------------------
Claude Monet
-Argenteuil 1875…
Varen ja
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 113 Een ziel moet zien te zeilen naar de wal
Over een grote, zilte oceaan
Dapper door Scylla en Charybdis gaan
Een haven of een baai vinden vooral
Soms vaart zij in een fuik, loopt in de val
Dan heeft ze averij, scheurt haar bazaan
Een ziel moet zien te zeilen naar de wal
Over een grote, zilte oceaan
Loopt averij op en gaat door een dal
Ze dobbert…
het einde van de dag
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 1.610 ik treed uit je ogen
en ga wat dichter
naar de verte
elke stap opent
de einder waar
schreeuwende vogels
beuken tegen de branding
van barstend zelfbedrog
wanneer dagen korten
en zich losrukken
van wat ooit vleugels waren
over een vlakke zee
van meisjesjaren
die ik meedroeg
op mijn heupen
voor jij in mijn tepels beet
en het naïeve…
Hoogtij
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 348 De golven zeilen
op een eeuwig ritme langs
veilige kusten…
schouder aan schouder
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 130 schouder aan schouder
zeilen twee wolkgevaarten
het hoge blauw in…
Passen in het zand
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 234 verdwaald
in niemandsland
groette mijn hand
de wolken in
hun door de wind
bijeen geveegd verband
lege einders
keken terug zonder
de ogen neer te slaan
en voeten maten
passen in het zand
zonder te gaan
mijn menselijkheid
had afgedaan
werd niet gevoed
toch heb ik jou
ontmoet in niemandsland
mijn broeder jij maakt alles goed…
Geniet van mij
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 90 Leuke lieve mannen genoeg
maar niet bij mij, te weinig
wordt er genoten
van mijn lichaam, ik wil
me overgeven
aan stoere begeerte
ermee stoeien, hem ruiken
wanneer ik wakker word
in de warmte van twee
passende lichamen
in mijn bed, in mijn bed
in mijn verlangen
naar stoppels en handen
duwen in mijn huid
kracht in mijn vlees…
NIPPONDER ZEIL
snelsonnet
3.0 met 38 stemmen 2.568 Nadat hij lang voor de gemeente werkte
leek het niet vreemd dat hij de ogen sloot.
Hij deed ze niet meer open, hij was dood
en niemand die daar ook maar iets van merkte.
Ach, tien jaar niet bewegen is niet raar
voor een gepensioneerde ambtenaar.…
Witte zeilen
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.983 Dan spring ik op, dan zie ik zweven
Voorbij mijn venster langs de stroom
Een sneeuwwit zeil, vreemd en verheven,
Als een versnelling uit de droom.
Terwijl het heenvaart, blijf ik staren
En voel de heldre vedergloed
Mij zachtjes strelen door de haren
Met heel de weemoed van een groet.…
De wind in de zeilen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 341 Ik zie jou en mij klaar voor vertrek voor het vervolg van de reis
de boot is zeewaardig en samen vangen wij de wind in onze zeilen.…
WITTE ZEILEN
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 145 winter in wording
winterlandschap -- gaan voorbij --
twee witte zeilen…
Wedstrijd zeilen.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 650 schuimkoppen vormen zich op grauwe golven
witte zeil bolt in de krachtige noordenwind
hun fokkenist wordt telken male
onder opspattend boegwater bedolven
schuin hangt de zeilboot in een poging
snelheid aan de wind te maken
mast en stagen hoor je knerpen en kraken
onverstoorbaar vaart de bemanning door
bij 't starteiland gaan ze rap door…
Er dreigt
gedicht
4.0 met 4 stemmen 1.858 Er dreigt aan de einder. Aan de einder dreigt er.
De dubbelzinnigheid van horizon, schip, boortoren.
Van horizon de dubbelzinnigheid.
De wind die de meeuwen draagt die de wind maken.
Er: ergens. Er: hier.
Er lonkt de aangename aanname van alles,
zonder denken.
----------------------------
uit: 'Maar zingend', 2013.…
Afzonderlingen
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 310 zeilen gaven een hemel
aan het podium
in een ruimte van lucht
waar stoelen leegte kenden
daarboven
vaak de ouden
van de dag
die nu en dan
de ogen naar
de aarde wendden
beneden zat toekomst
geringd met gerucht
in het gras
lyrische zielen
afzonderlijk
bij elkaar
bij het buffet
leek het even
een gemengd ras…
Achter gesloten deuren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 de kamer vult zich met beslotenheid
omsluit elke gewaarheid aanwezig
ogen wenden af, onweerlegbaar
zoals blikvelden buiten bereik of
dromen van amberkleurig avondlicht
ik verkeer in kringen van stokroos,
korstmos, binnen mokerslagmuren
tot fossiele regengloed in barnsteen,
tot inpandige einders aan gewelven
en hemelgezichten van lithosferen…
De lach van het wad
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 186 je blik golft grijzig groen
maar in je ogen vind ik
de lach van het wad
je stem ruist
in de schelpen op het strand
bij zon en volle maan
in laten gaan raak jij
in jouw omarming
de lichte watervolle einders aan
jij bent mijn wad
de moederschoot der schepping
in paradijs en hemel saamgevat…