Alle inzendingen over ongeluk OR ommekeer OR remedie

Ik kan je zien dus weet je bent er nog alleen het hoge gras geeft vorm aan je vertrek en even verder bij het hek toch ommekeer: een groet.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Een kamerlid dat min of meer ontgoocheld De handdoek tussentijds de ring in smijt Is blijkbaar onvoldoende voorbereid Dus Hans heeft een remedie uitgevogeld: Dressuur moet nieuwe kandidaten leren Zich braaf aan Diederik te conformeren…

staan en de branding aan de vloedlijn grenst Waar koude het nachtelijk uur passeert en honger mijn droevig hart vermoeit Daar vind ik nieuwe zin in voltrokken versregels en schone kunsten in frivole tekens Daar hervind ik het leven in warm stromende beekjes in tuinen van smaragd Gedistilleerd tot een krachtig medicijn Dan komt de ommekeer…

Ik geloof niet in de werkelijkheid. Ik geloof in mijn droom: dat alles eenmaal leven moet, ook de stenen, de huizen, de aarde aan mijn schoenen. Ik geloof dat ook de regen eens zal ademhalen en verliefd worden. Daarom streel ik de regen. Daarom sla ik de zon. ------------------------------------ uit: 'Gedichten 1957-1970', 1972…

't was toen de uil zijn woorden braakte in domme wijsheid of niet dat de schaduw niet meer wijken wilde, zij haar verdriet als vleugels vouwde met het kind naar binnen zo niemand zag hoe klein ze was, hoe niets meer nog hetzelfde was - grote ogen liegen dus ook - en alles verloren van zuivere glans…

De fiets betekende een heerlijke ommekeer, een vleug van vrijheid en van ik kom niet weer naar de dagelijkse stampend hete middagpot: u ging lekker eten in een mediterraan genot. Dan werd de dagdroom plotseling bekort, door uw hongerige maag die overduidelijk knort.…

Ik heb nooit echt van iemand gehouden Nooit echt om iemand gegeven Maar jouw verschijning Bracht een ommekeer in mijn leven Door jou weet ik nu Dat echt verliefd zijn bestaat…

Een schoolklas wordt met snelvuur afgemaakt Een psychopaat veroorzaakt een tragedie De NRA ziet nu dus als remedie Dat elke school met wapens wordt bewaakt Intussen doen de gunshops gouden zaken Voordat Barack dat moeilijker gaat maken…

Ongeluk na ongeluk, studie na studie Het wordt er niet beter op Mensen maken ruzie, Vaak om onzinnige dingen, Over een snoepje meer of minder, Tot het niet meer anders kan, Je kan er niet meer omheen, De studie is niet afgerond, De ziekte is vastgesteld, Het ongeluk is gebeurd, De oorlog is begonnen, Je leven is voorbij..…

Ik ben een zwerver overal, een doler en een vagebond en een, die uit zich zelf geen pad, geen ommekeer en geen uitweg vond. Ik ben een napraatpapegaai, ik ben een open spiegelrond, des Eeuwigen gesproken woord, het hapert in mijn stamelmond.…

Woorden en zinnen Vormen aaneen Zoveel meer dan letters alleen Klank spint en vormt Zonder remedie Een beeld, nee meer Een emotie Door je mond laten rollen Proeven en dan langzaam Langs je gehemelte Over je tong laten gaan…

En zoenzang als een compliment Teveel glitter en goud op de mestvaalt Der historie, maar die ebo niet Poëmen zijn immers 'n remedie Op zichtafstand soms hemelparels Met Luna heen en terug in de tijd, Een zoenzang, woordloos, jaren vijftig…

Maar om erover te discussiëren, praten dan, anders gezegd, dat is de allerbeste remedie en ik zeg je, die is om de Duvel niet slecht!…

Elke dag herinnert me Aan jou, het ongeluk en mij. Jij, dood, ergens anders dan hier. Het ongeluk, nu verleden tijd. Mij, levend, zonder jou. Elke dag weer. Het is zo oneerlijk, ik mis je zo. Kom terug. Alsjeblieft.…

Vandaag gaan de besprekingen beginnen Over de ommekeer in het klimaat Die ook ons kikkerland te wachten staat Tenzij wij ons nog net op tijd bezinnen. Toch hoop ik maar dat ze weer niets beslissen. Dat rotklimaat van ons kan ik best missen.…

Of het nu droog is of regent dat het giet die storm in mijn hoofd bedaart maar niet de enige remedie om de druk in mijn hoofd te laten verdwijnen is als je niet alleen in mijn dromen, maar ook in het echt aan mij zou verschijnen mijn lief……

Wat dan, als niemand zich om mij bekommert.. was jij er altijd nog, jij in de tochtige kerk waar de wind waaide en ik mijn tranen stromen liet. Toch ook in die warme kerk waar tranen vertrouwd vielen op de houten banken, achter elkaar, één na één mijn verdriet en wanhoop samenvielen met mijn ziel, waardoor ik weer hoop voelde en ik mezelf…

Als de zon het land te rusten kust en het nachtduister de avond begroet, ben ik mij wel heel pijnlijk bewust dat ik jou moet missen, voorgoed. Ik hoor je stem in de warrelwind, die kringelt rond mijn lege hoofd, dat nog wel duizend beelden vindt, donker, want jouw licht is gedoofd. Bracht ook duisternis in mijn hart en ijskoude tranen op…

Zo pril en prachtig Zo teer en zacht Zo nieuw en onbeschreven Elk kind geboren Maar later dan de ommekeer Zo oud zo lelijk Zo vergaan en hard Zo dikwijls ziek en pijn Is menig mens beschoren…

De Majesteit noemt straks geen feiten meer Maar leest de visie van het kabinet In vage CDA-taal neergezet Met hier en daar een Bossche ommekeer Zij eindigt, vrij naar Rouvoet, onverveerd: Wij hebben weer te weinig gepresteerd!…

Op een dag komt er een ommekeer die het hart opent als een roos. Dan zullen vrede en vrijheid werkelijkheid zijn. Terwijl velen zonder ellende en pijn door het leven kunnen gaan. En onderwijl staat men voor het recht van een menswaardig bestaan.…

Als overstekend wild de weg verspert Wijk dan niet uit, maar rijd zo’n beest in stukken: Zo’n ongeluk voorkomt dan ongelukken En het is eigen schuld ook van zo’n hert. Maar hoe moet dat nou bij een kleuterklas? Geef je achter het stuur dan ook vol gas?…

de mens gaat over niets hooguit per ongeluk over alles aan deze of gene zijde van het heelal de taal met stomheid geslagen gekist abrupt bedolven verbrand en verlaten gaat over niets hooguit per ongeluk over alles als zij het afscheid vertraagt en ik je omarm om je los te kunnen laten…

het ging zo snel trillende rails falend stoplicht een trein…

Een ongeluk, wie overkomt het niet Maar nu een meiske van net maar twaalf Het hoe en waarom vermeld de historie niet Per fiets vanaf de weg geraakt Nu ligt ze op intensive care Te vechten voor haar leven Familie is ten einde raad En terwijl wij Pinksteren vieren Wachten we af, hoe het haar vergaat En IK wens familie en vrienden alle sterkte…

Een schitterende zondag veranderde in een regelrechte nachtmerrie met een ongelofelijk kabaal en waanzinnige herrie, reed de truck het publiek in. Een aantal doden te betreuren, een aantal gewonden die vielen, de berijder van de truck zal niet snel van zijn netvlies de ravage zien verdwijnen. Wat begon als mooie dag, eindigde…

Zijn leven wordt beheerst door pijntjes dan wel kwalen. Ze zijn ongrijpbaar maar verloederen zijn geest zodanig, dat hij steeds met grote vreze vreest, dat Knoken Hein hem elke dag kan komen halen. Een doffe borstscheut verontrust hem nog het meest. Het lijkt een teken dat zijn hart eerdaags zal falen of dat de kanker in zijn longen zit te malen…