Alle inzendingen over ontmoeting OR herkenning OR contact

Heb jij dat ook, dat plots herkennen van wat je ergens heel diep raakt in 't klein verhaal dat zomaar even onaangekondigd je genaakt en dat je ziel splijt als een bliksem die 't al doorstraalt en vlammen doet wat tot dat ogenblik verborgen en haast begraven zwijgen moet maar dan straalt heel je wezen helder, je ogen zien weer als een kind…

Heb jij dat ook, dat plots herkennen van wat je ziel ten diepste raakt in 't klein verhaal dat zomaar even onaangekondigd je genaakt en dat je denken, voelen, wezen splijt als een bliksem, helder licht, dat vonkt tot in de verste hoeken en dat je liefde zuiver richt tot je weer kijkt met nieuwe ogen, verwonderd bent zoals een kind, maar…

Heb jij dat ook, dat plots herkennen van wat jezelf ten diepste raakt in 't klein verhaal dat zomaar even onaangekondigd je genaakt maar dat je denken, voelen, wezen splijt als een bliksem, helder licht en dat je liefde voor de mensen ineens weer warm en zuiver richt.…

Anders is de herkenning van de realiteit, Complex op een manier die ik liever mijd. En toch luister ik met vrede en onvrede naar muziek van onze tijd. Rust zacht Al Bud, Larsonic, vind vrijheid..…

Ineens was zij weer op til toen ik haar achter mij hoorde bij oom Donald waar onze kleinkinderen naar de tekenfilm Bambi keken herkende dat beeld en het roepen van roekoe roekoe naar de bediening wat ik eigenlijk niet wilde was toch op de grond kijken zij liet iets vallen: plets lieve rode duif gaf een kopje waar de kleintjes naar…

als mijn hoofd de wereld niet meer kent mijn geest een ander universum verkent neem mij dan in je armen en wieg mij wieg mij heen en weer en op een keer welt uit het diepst van mijn wezen jouw naam…

het is meer dan verstrengeling van onze belangen hoe je kijkt, hoe je lacht, je geur, gevoel voor humor maar bovenal de klik al jaren lang ben jij zonder woorden vertrouwd en mij nabij je rare trekjes zijn mij dierbaar jij ontziet mij waar nodig kan ook vlijmscherp benoemen waar het wringt kortom, een vriendin voor het leven…

Laat mij altijd overdonderen door de natuur en als ik dan dieper op haar inga kom ik tot de conclusie zij de zuivere ware liefde is de mensheid heeft dat ook: dezelfde eigenschappen ondanks veelzijdige gebreken hun wispelturigheid knipoogt in herkenning tussen hemel en aarde waaruit zij zijn ontstaan: maar er tollen altijd duivels…

Een winter lang in duisternis begraven, geen hoop meer op een leven in het licht, geen ogen meer, geen glimlach, geen gezicht, geen water dat je diepste dorst kan laven, alleen maar pijn en vragen, kreunen, klagen, de muren stom, je lichaam zonder kracht, het graan sterft in de grond nog deze nacht, maar Iemand is er die je toch blijft dragen…

polder ontmoette ijsselland in jou…

Is er een tijd, een moment Dat plots alles anders is Kan zijn, ontstaan Dat liefde zich Openbaart aan mensen Die ooit elders waren In het firmament Die hun tweeling ziel ontmoeten Herkenning, vertrouwen Verbaasd en verwonderd zijn Er is veel mogelijk En onmogelijk duurt langer Eeuw na eeuw schijnen wij te zoeken Rusteloos en verdwaald…

met een blik van herkenning en nog eens ik weet het niet zeker de leeftijd presenteert de rekening dat maakt mij ook weker en heb meer oog voor iedere mens toch was er een ontmoeting, zo een dichter eigen, ik verbeeld me dan dat jij het bent als ik naar de zon wil neigen ik draai maar een sjekkie om hopelijk nog verder in een dagdroom…

In mijn hoofd is iets gebeurd ik voelde het wel maar kon het niet vertellen alle contact ben ik aan het verliezen waar ben ik nu, waar loop ik heen? wat doe ik of wat deed ik net?…

ik had je gedachten al bespeurd lang voordat ik jou zou ontmoeten jij was als een lichte tinteling voelbaar in het spanningsveld van entiteiten sprankelend waren je speelse ontladingen in vorm en kleur met een warm na-ijlen zonder direct personifiëren beloofde contact al meer dan het ludieke passeren van vele anderen…

Een deur die open zwaait ogen die elkaar ontmoeten blikken worden gewisseld in blijdschap bij het groeten Wijs in haar weten fluistert zacht mijn ziel wat zij al voorzien had toeval, heel subtiel Zoveel herkenning in ons beider leven, anders van karakter beiden door vrijheid gedreven Vriendschap in verbondenheid totale harmonie zo…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Soms stel ik me voor dat ik je echt ontmoet Een rosse bloes met korte mouwen, een beige rok tot op de knieën en zwarte klakschoenen je kijkt me aan en dan snel weg Loop naar je toe, jij tilt je armen op ik schuif mijn handen onderdoor leg ze te rusten op je schouderblad Hoe de spanning uit spieren verdwijnt tot je soepel en zacht tegen…

Dikke tranen, groen blauwe ogen Stoer gedrag ogenschijnlijk onbewogen Het minuscule contact in een neergaande lijn Totdat er niks meer over is………………… Alleen gemis en pijn!…

Juni-zalving, laatavond. Aarde en hooi, geurzomer, aureool. Canada eenzaamt. Grasland strekt. Veld: groen vegeteren. Achter horizon hoeve, gehurkt. Luifel spar en vogelkers: bosrand, mijn rug. Geduld. Geweer en ik: de hand op het leven. Schot spat avond uiteen. Veld, hoeve, bomen ontploffen, vallen op hun plaats terug. Stilte likt…

Hij heeft nog nooit zo 'n fijn contact beleefd. Een innig samenzijn blijft echter uit. Slechts in gedachten ziet de vent 'r bloot. 'Je morst je ijs,' zegt neven hem z'n bruid.…

zeg mij niks over mij soms zoek ik gewoon contact ik mail naar de dichtst veraf gelegen persoon liefst teder qua inborst in woorden uitgebeeld ik zeg joh kietel mij gewoon linker schouderblad rechts daar ja jeukt ja lekker heerlijk neen vraag mij verder niks ik zocht gewoon het contact begrijp je weet jij veel What's in an email…

Jij mag het zeggen maar of ik het hoor ik bedoel maar, de klanken ? ja die hoor ik wel de zinnen ? komen niet aan denk ik maar even husselen en dan staat er wel iets wat er dan staat ? ja zeg nu zelf hoe kan ik dat nu weten wanneer ik je niet versta ……

praten met de hond hij kijkt woorden uit mijn mond met een neus voor taal…

onze woorden lagen op gevoelsafstand van elkaar in centimeters dichtend de rusteloze ruimte die er nog was voordat ze elkaar aarzelend zochten zo nu en dan als lettergrepen elkaar aanvulden schoot er een vonk door de geheime stilte ik kon de ogen zien achter de stem de glimlach achter het luisteren…

waar ik mijn handen rond jouw stil vertrouwen leg groeit genegenheid…

Contact heeft het blondje Sofie met veel mannen - per dag minstens drie - en algauw wordt ze dik. D'r verklaring luidt: 'Ik ben behept met contactallergie.'…

Ik maak het contact met mensen, het bestaande, met god, zo je wil. Het contact is er ook zonder helder antwoord, simpel door mijn wil. Zoiets als de zon, die verlicht en verwarmt ook zonder reactie. Ik zend mijn geest uit en hoop dat alles ook zal worden herschapen.…

Contact is de smeerolie in ons bestaan zonder dat loopt alles stroef…