243 resultaten.
Wildbraad en Honinggraat
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 141 altijd en voor iedereen
wel wat te vinden in het leven
tweelingen in haar buik
wildbraad en honinggraat
wat om weg te geven
en iets om vast te houden
hoe verschillend dat zij waren
de eerstgeborene behaard
als een gorilla
moe van de jacht en uit het veld geslagen
wilde slurpen
slurpen van dat rode
de ander tokkelde
zag de zon
opgaan…
Erven wij als gezinnen een stiltetuin
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 213 Want al wil de dag met weer zon opgaan,
wat bindt ons in deze nadagen, houdt nog steek.…
Droog op droog
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 87 Ik kijk graag naar je
wil nog steeds
de handdoek wegtrekken
nat op nat in jou opgaan
Vroeger kon het vaker
altijd wel, het is bijna alles
wat we nodig hebben
Nu strelen mijn gedachten
jouw lichaam in het gouden
midden tussen verlangen
en ontvangen, tam
liggen we tegen elkaar
tot het te warm of
ongemakkelijk wordt
Mijn hand strijkt…
Zweven
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 153 Ik laat het los,
en laat ons opgaan in onze dromen.…
Heen en weer
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 677 Maar nooit de weg opgaan,
daar liggen nog landmijnen.
De oorlog is net weg,
de wonden doen nog zeer.
En om deze bende te vergeten,
loop ik maar wat heen en weer.…
laten we
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 126 laten we eenmaal
achter de maan kijken
om te zien waar
het licht vandaan komt
laten we eenmaal
uit de lucht samenvallen
om het logge lichaam in tijd
en ruimte te verliezen
laten we eenmaal
het licht schijnen
op het ijzig
nog ongevormde hart
laten we eenmaal
de hemel bestormen
en opgaan in een eindeloze
sterrenregen…
In nevels en spiralen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 324 ik stapte uit
in sterrenvlagen
hoorde ik de kosmos praten
ver voorbij de maan
zij eigent zich de waan
van dagelijks bereikbaar aan
ik wil zon
de latente nova waar
ons stelsel mee begon
delen in haar kracht
opgaan in haar pracht de
oerknal delen waar alles mee begon
nog zwaai ik naar sterren
in nevels en spiralen zullen wij
ooit…
Haarband
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.906 Bonsai, eik en witte berk en jij met kind
dat uit alle macht jouw hoofd in haarband perst
Mijn blik hangt op jouw onderlip, ik weet
er is niet meer dan dit: moeder met kind
Leven lijkt een kippenren waarin ik beiden mis
Van te ver blaas ik een kus, die op jou rust
Heel even laat jij jouw blik mijn kant opgaan…
Afspiegeling
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 224 Aan Petersburgse
Grachten is het doorgaans goed toeven
Jezelf
In verloren lijn laten
Opgaan in tsaristische
Sferen van verloren tijd
Geschiedenis
Sint-Petersburg, 1997…
Voor de passpiegel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 295 Zijn spel onderbrekend
komt het kind voor me staan,
bewondering vult zijn blik,
ik prijs me gelukkig
dat ik Fries kan verstaan,
wat hij zegt brengt me
zo in mijn schik,
terug in het pashok
na mijn zacht dankjewel
hoor ‘k hem weer opgaan
in ‘t vrolijke spel,
ik denk vol vermaak
aan die ene minuut,
zijn spontane kreet:
wat sjochstó…
Die onsterfelijk is
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 200 Alles dat ooit op deze
Aarde is ontstaan
Is tijdelijk, waar het eeuwige
Vaak zo wenselijk zou zijn;
Elk leven, hoe zeer ook geliefd,
Zal zijn einde krijgen,
Mens, plant en dier
En zelfs de kleinste organismen
Zullen sterven, opgaan in
Een onbestemde eeuwigheid -
Slechts een die de dans
Ontspringen kan, 't is onverwacht
De dood…
Ik lees je
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 109 ik zoek je in de spiegeling
van 't meer, toch ben je daar niet
de bevrijding die ik vond
in jou met jou
beelden van fietsen door velden vol graan
die wind deed ruisen, noch
jouw handen over mijn spiernaakte lijf
zal ik ooit vergeten
evenals jouw opgaan in het niets
toch ontmoetten wij elkaar weer, ongezien
en één week voordat je vrij…
Juliana thuisgedragen
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.084 Zo de eeuwigheid
in worden gewandeld
met gratie van een
moederlijke majesteit
door de dood terug
naar koningin gekanteld
een slot op de kelder
van alles toch bevrijd
Elke trede naar beneden
is een opgaan
weg van het voltooid verleden
sober zijn de laatste schreden
geflankeerd door
dochters traan
Een volk draagt een passie thuis…
Lieve Lychnis Chalcedonica
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.857 Brandende liefde of een
koekoeksbloem
Jou zien heeft mij behekst
in al mijn laffe, losse delen
die op hun beurt heel relaxed
opgaan in de talloos velen
die ik had kunnen zijn
en nooit geworden schijn
maar die ik wel kan spelen
Jij zult je nooit hoeven te vervelen
zolang mijn ik jou gerieft
Neem mij altijd asjeblieft
zoals…
Oud Papier
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 563 Soms heb je woorden aangestoken,
om zo je gedachten in rook te zien opgaan.
Soms heb je foto's verscheurd,
om zo de pijn in stukjes te verdelen.
Ik wou dat ik dat nu kon doen,
om zo mijn lasten te verlichten.
Maar de inkt is nog nat,
en de teksten ongelezen.
Maar jij bent er wel,
om mijn woorden aan te steken.…
Ons oude huis...
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 516 oude huis wordt gesloopt
De grondvesten van vervlogen tijd
In dit huis heeft mijn jeugd gewoond
Herinneringen raak ik niet meer kwijt
Eens was dit huis een bruisend hart
Dat een schuilplaats bood voor iedereen
Nu zullen de stenen voorgoed zwijgen
De geluiden verstommen in het sereen
Het oude huis wordt gesloopt
De muren zullen in stof opgaan…
O zoete zondagmorgen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 272 O zoete zondagmorgen
wanneer de dag nog even onderduikt
de vogels aarzelen met zingen
de zon nog even weer verdwijnt
Twee harten die in warme gloed
opnieuw het zachte lijf gevonden
de zo vertrouwde geur van slaap
verdrijven voor de zoete min
Zo opgaan in verrukt weer zien
en dan genietend zuchten
van kussen en elkaar beminnen
er is…
't Ideale paar
hartenkreet
3.0 met 33 stemmen 7.047 Als beiden het alleen met elkaar doen
En nooit meer met zichzelf
Leven in het nu, niet straks of toen
Overspel een uitgedroogd verlangen
Romantiek schittert aan hun gewelf
Als beiden zo totaal in elkaar opgaan
Dat liefde bloeit jaar na jaar
Onafhankelijk van gaan of staan
Dan zou je beiden moeten vangen
En tonen: je hebt ’t ideale paar…
Gewoon gras
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 100 Een waas van dauw
met schaduw kou
bedekt het groene gras
de zon kan hier
niet omheen draaien
de aarde wil hier
niet stil blijven staan
met dit groen kan
het alle kanten opgaan
als de lucht is vervuld
met engelen geduld
kruipt de zon je voelt
aan alles dat zij
terrein heeft veroverd
dan wordt de natte
grasmat betoverd
in een veld…
Laat me
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 992 Laat me maar met rust
zoek me maar even niet
Laat me nu maar alleen
met mijn pijn en verdriet
Jullie willen slechts helpen
dat weet ik, goed bedoeld
Maar snappen kun je het pas
als je het zelf hebt gevoeld
Dus laat me maar met rust
het komt vast wel weer goed
Ik weet heus zelf ook wel
dat ik straks verder moet
Maar nu wil ik even opgaan…
KRANTEN BEZORGD
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.264 ---------------------------------------------------
...eind augustus starten de uitgevers PCM en Wegener hun nieuwe fusiekrant in tabloidformaat, waarin het Algemeen Dagblad en zeven regionale kranten zullen opgaan...…
Het niemendalletje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 137 fijntjes
erotiserend
de lijntjes
ophangen van
het niemendalletje
als voorspel
tot een ultieme
apotheose
we spiegelden
elkaar kwijt
in de subtiliteit
waarmee jij
me raakte
weerhaakte in
beteugelde lust
mij de sporen gaf
zonder rust
we schemerden
in de warme gloed
waar het leven
nog zinderde in
volmaakte eenheid
zagen de zon
opgaan…
Een ijzeren wet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 95 ik heb in het
jeugdig verkennen
van de ruimte
met tijd gespeeld
hem vooral vergeten
in een gelukzalig
opgaan van beleven
door er gewoon te zijn
pas na jaren
kwamen maanden
werden dagen belangrijk
in hun regelmatigheid
nu tellen we uren
letten op seconden
bij gaan en vertrek
is tijd een ijzeren wet
hij heeft de regie
in ons…
Elke keer opnieuw
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 218 peppels kwispelen
met hun toppen in buurtwegen
een muze van trots
oh, zo eerlijk, zo vrij
bladeren dempen gekruist
als druppels van één toon
met kleuren en schaduwen
dat vormen kent
wijd vertakt is in het licht
net als woorden, die opgaan in noten
door de winden van het hart
bloed en adem
tussen land en sterren
in de lucht van licht…
Vannacht
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 582 Als in de herfst de laatste roos
de fletse blaadjes af voelt breken
die krullend opgaan in de wind,
weet zo het lichaam, smal en broos
zijn geest al grotendeels geweken
dat nu zijn laatste tocht begint?…
Hondswijs
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 460 Met verdriet en toch zonder te zeuren
kijk jij dan toe hoe wij mensen dwalen,
hoe vermoedens onze weg bepalen,
hoe dom wij doen, ons gevoel vergeten,
hoe wij praten, opgaan in verhalen.
Jij lijkt van ons het kleine te weten.…
Alleen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 466 raam,
door condens beslagen
lopen figuren
als vage schimmen
achter hun schaduwen aan
hersenspinsels
vervaagd en vertraagd
vanuit een troebel verleden
waar het niet was
wat het leek
waar de waarheid
geen werkelijkheid is
en de dagen
in twijfels aan je voorbij razen
en de nachten in nevelen
van een onwerkelijke droom
opgaan…
vluggertje met viool en zang
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 992 Pablo Magnifico uit Palermo
de schorre rietvoornvogel zingt z'n lied
als in Uitdam 'n stel van kleur verschiet
zij waren bloot
in elkaar geknoopt
maar Pablo wil ’n vluggertje en anders niet
- - -
Stradivaria in hoge C
de dame was diep in 't hart geraakt
‘n zwerver had ‘t met viool gemaakt
maar voor het zoenen
eerst tien keer…
Siberië
gedicht
3.0 met 186 stemmen 51.997 Geef me je jas
van bont en teddyberen.
Leg je arm om me heen
en al je winterkleren.
Zoen me
tot ik warm word.
Zoen me
tot ik spin.
Trek je eigen huid dan uit,
stop mij er onder in.
Sus me met je hartslag:
wij ons wij ons wij ons.
Maak van dit veel te grote bed
een heel klein fort van dons.
-------------------------------
uit: 'Verzamel…
jou vergeten
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.196 dat niet kan
om te doen alsof
ik niet meer om je geef
het is zo moeilijk
een ander te vinden
wanneer ik weet dat jij de ware voor me bent
om toe te geven dat ik niet
meer van je hou al doe ik dat nog
het is zo moeilijk
omdat ik weet dat je me alles hebt geleerd
en dat ik nu dat eindeloze pad
naar liefde en geluk
alleen moet opgaan…