14597 resultaten.
Ouderdom
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 725 Lopend over de naad waar schim
en kille siddering samenkomen
krijsen de zilvermeeuwen langs de kim
pikken de echo’s van de dromen
terwijl afgebladderde lokeenden
en drenkelingen de zee
uit worden geduwd
en de laatste waarheden
tevergeefs beademd worden
Mompelend schopt de oude man
het wrakhout voor zich uit
een lege fles met een verlaten…
OUDERDOM
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.079 gakkende ganzen
op de laatste weg naar huis
van verre een roep!…
ouderdom
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 317 er zit een oude man
op een bank in het park
hij kijkt rond
hij ziet jeugd
heel veel jeugd
jeugd,
dat was hij eens
ook hij zong, sprong en genoot
van die zekere onbezorgdheid
die jeugd heette
maar nu…
telt hij niet meer mee
hij is immers oud
zijn wilde haren kwijt
droevig is zijn blik
hij denkt:
waarom wordt men eigenlijk…
ouderdom
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 393 Een man oud en stram,
dacht dat ie nooit aan de overkant kwam.
De jochies langslopend in volle draf,
dachten oh god die leeftijd wat een straf.
Maar oud als ie was en geen haast iets te halen,
dacht de man goh wat zullen die jochies van al
dat gehaast balen.…
Ouderdom
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 682 Seizoenen die ongemerkt in elkaar overglijden
wij kunnen ons niet meer voorbereiden
en kopen de wollen trui als het kwik plots daalt
buiten de regen in sneeuw is vertaald
plots wensen wij elkaar
het allerbeste en een gelukkig nieuwjaar
dit alles laten wij ons ondergaan
sneller als wij de ladder langer beklimmen
en gefeliciteerd niet meer…
Ouderdom.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.233 Een oude man wandelt, mompelt, strompelt.
Hij kijkt naar de hemel...
Voelt zich onbehagelijk, maar volgt de
weg die hij is ingeslagen.
Zijn adem zwaarder, grauwer zijn gelaat.
Zwijgzamer dan weleer, de tijd prangt en
hij die eenzaam sterven zal op een dag
dat hij er naar verlangt.…
Ouderdom
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 253 Diegenen
die
hun genen
onderhouden
worden
veel ouder
wel
150 jaar!…
Ouderdom
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 267 Als je wat ouder wordt
zijn dingen anders
wat krom gebogen lijkt
is recht gelogen
zoete koffie heeft plots geen smaak
wat zoute soep was is nu flauw
en zo gaat de lijst door
eigenlijk is alles anders dan daarvoor
en zo kijk ik ook naar ons
zijn we nog zo doldwaas verliefd
staan we snel even op uit bed
heeft de één de koffie al gezet…
Ouderdom
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 527 Dat ouderdom vaak met gebreken komt,
Helaas kan ik dat staven met bewijzen.
Wim Overweg is bezig te vergrijzen,
Zijn aders slibben dicht, zijn rug verkromt.
Nog weinig werkt precies zoals het moet,
Het gaat dus slecht, maar verder gaat het goed.…
Ouderdom
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 269 Ach, ouderdom heeft ook zijn voordeel wel,
de vijfenzestigplusser kortingspassen
voor trein en bus of kleding laten wassen.
In ’t buurthuis kaartjes voor het bingo spel.…
Ouderdom
gedicht
3.0 met 30 stemmen 6.522 Later, als ik zwakzinnig ben
met schoothond en schrikvel
houd ik een kruik warm
tegen me aan en praat
ik met je in mijn slaap.
Als je nu kan begrijpen
wat ik dan ga bedoelen,
krakende dorre tak dat ik ben,
ga ik me niet zo afgebroken voelen
maar meer een uitgeblazen paarde-
bloem. Hoor je me dazen?
Daar gaan mijn parachuutjes al.
-----…
Ouderdomheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 52 Onvoltooide tijd
geboortebewijzen het
tegengestelde.…
Ouderdom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 Als de jaren zich aaneen gaan rijgen
tot een schier oneindige reeks
dan verliezen de dagen hun eigen kleur
en vergrijzen tot eentonigheid.
Als ook het wereldgebeuren vervaagt
in de schimmigheid der dagen,
dan sterft de tijd in eenzaamheid,
komen herinneringen steeds meer tot leven.…
ALLEEN
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 600 Als de rouw zo vaak heeft aangeklopt
is 't moeilijk de deur gesloten te houden
soms staat mijn deur gewoon op een kier
in de hoop dat de rouw voorbij gaat of
zonder kloppen even zijn werk doet
Want verdriet, pijn, angst, verslagenheid
ze doen bij leven en bij dood hun werk
en soms zo vaak, maar ook dat went
zoals het hele leven wennen…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
ankerpunt
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 138 Liefde
is nu enkel nog
een hol gevoel
van rouw en onmacht
en hunker:
rauwe rasperige pijn,
waarmee ik
noodgedwongen
leren leven heb.
Toch wil ik niet
verzaken
aan de genster
die smeult onder de as:
als ik haar uit mijn hart ruk
ben ik immers
dood.…
Oorlogstuig
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 191 Een mortiergranaat is gemaakt
om mensen open te rijten
Het kan een kindsoldaat zijn
Een brave man of vrouw
Die medailles komen er
Dan doen we niet aan rouw
Maar als een granaat
Per ongeluk afgaat
Is bij flarden eigen dood
de afschuw levensgroot…
levenslijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 180 ik dacht een rechte levenslijn te weten
geboren, school, het huwelijk, de kinderen,
het werk, de ouderdom, de dood
zoals op school geschiedenis
van links naar rechts de data
van gebeurtenissen
waarin de hoogtepunten van de strijd
zijn aangegeven, de triomfen
van het leven, de heldhaftigheid
maar niet de begraven nachten
de weeën van het…
[ 's Avonds zijn we er ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 's Avonds zijn we er:
grauwruwe muren, rillend –
kleden we ons aan.…
Oorlogszomer
poëzie
4.0 met 16 stemmen 1.724 Een brandend leed zal deze zomer zijn,
in 't hart der mensheid een verholen pijn,
een alsemdronk zijn vroege-morgendauw
en al zijn lommer als een floers van rouw.
En als een floers van rouw, dat wijder spreidt,
zijn wolkenschaduw over verre tijd,
tranen zijn regen en zijn avondrood:
dovende fakkel van de jonge dood.…
O, spreek mij niet van liefde
poëzie
2.0 met 48 stemmen 6.466 O, spreek mij niet van liefde,
Van vriendschap en van trouw;
Die zijn al sinds lang overleden,
'k Ben lang er al van in de rouw.
Neen, spreek mij van 's mensen ellende,
Van al zijn kommer en nood,
En hoe hij zijn broeders leven
Verbittert, - dan lach ik mij dood!…
Grafbeplanting
poëzie
3.0 met 3 stemmen 530 Op het zwijgend erf der doden
Moet de treurwilg zijn gezet
Maar de popel ruise er nevens:
Bij de rouw het stil gebed.
Op het zwijgend erf der doden
Sta de donk're beuk in de aard;
Maar de meidoorn sta er nevens:
Aan de weemoed hoop gepaard.…
LEEFTIJD
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 556 Maar ouderdom....
een rozijn, die niet te pruimen is!…
Wat bedoelt het leven?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 284 Het beeld omgeeft wat
Eenzaamheid bedoelt, verdorven tranen
Van wat geslonken zout op de lippen
De kleur van dood is niet wit
Maar roze doorschijnend
Iemand is niemand in de menigte
Die al zoekend zich slenterend begeeft
In het voorportaal van ouderdom
Niets is oud of jeugdig
Vijandschap maakt overuren
De capuchon verkreukelt door…
Raar geluk
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.270 De dood denkbaar
als een teken van geluk.
Gewoon als een gevonden noodlot
dat kerkhoven dankbaar maakt
en rouwende tranen opspaart
op de dagen dat ik
het heden begraaf
en wachtende ogen kijkend
rouwen
naar een vreemdeling
die steeds op
hen wilde lijken.…
mijn kind
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 114 ik weet niet meer
dat jij er niet was
dat je nog niet bestond
in de stilte van de nachthemel
kan ik de aarde
niet meer verdragen
het kleine leven
zal als de doden
niet weerkeren
rouwen kan ik niet
in ijstijden is de lente
een slechte leugen
de winter eindigt niet
je onschuld je tederheid
kan ik niet vergeten
in deze kille…
Leeftijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 167 Voor nog slechts een kreek
achter haar een zee van tijd
ouderdom versmalt…
rouw
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 657 hoor het verlangen in je
het gemis erbij
ik pak het stil voor je in…