Alle inzendingen over overdaad OR minder OR hebzucht

Wat minder leed in grijze woningen en minder kanker, dood en tegenspoed en minder tranenvloed en coûte que coûte Wat minder bevingen in Groningen Maar bovenal wil ik in eigen huis Aanzienlijk minder Wilders op de buis…

“Minder minder minder” Een pijnlijke stilte in mijn woedende hart Dans met de moslim en zing met de Roemeen Praat met de Antilliaan en toast met de Chinees “Meer meer meer” Een zachte stilte in een gelukkig en verdraagzaam hart…

Je ogen hoeven niet zo Hard te staan, ontspan Die harde lijnen om Je kaken - een knikje Is genoeg, een hand is Snel gegeven - meer hoeft niet; 't Is goed zo als je 't doet, zo, Neem de ruimte voor jezelf Die je nodig hebt, en laat hen De ruimte om in te leven, Tot dat het leven je kust - Laat je meevoeren door de Ragfijne pianomuziek…

Zeg me, wanneer het minder wordt, het gemis, zeg me wanneer het minder gevoelig wordt, geen pijn meer doet. Zeg me hoelang ik je zal blijven missen, zeg me!…

Zonder minder. Zonder meer.…

de wind woei het niet weg de golven spoelden het niet mee het zand bedolf het niet de meeuwen konden het niet overstemmen integendeel alles leek het te willen aanzwellen zodat ik bleef, bleef zwelgen in de herinnering van mijn hoofd op je schouder, hoe dat leek te verdwijnen in jouw lijf en luchtig zwevend, één wolk werd en dan nog minder…

Steeds meer heb ik minder behoefte aan anderen Steeds meer heb ik minder nodig van wat er is Steeds méér kom ik dichterbij mij zelf Steeds meer laat ik me minder leiden door anderen Steeds meer ga ik mijn eigen weg verder weg ......…

als stilstaand water van een meer wisselend als het weer van inktzwart tot helderblauw van spiegelglad water tot plooibare rimpelingen kleverig warm stroperig bijna flikflooierig snijdend scherp koud bewust van de diepte onder je als koele zijde zo nu en dan waar je overheen glijdt door land omringd meer niet minder…

ik sprak over spel zag in hun ogen winst en verlies wist hoe zij werden bedrogen want spelen was het echt niet toeval en willekeur krijgen op het eerste gezicht een prachtige kans maar in herhaling van zetten gaat winst op den duur naar de bank wij zijn het spelen van vroeger verleerd pure hebzucht is wat ons nu motiveert…

vrijwel verdrink ik in kussen onderhand voert zij mij oesters bij het openen van glanzende lippen kirrend glijdt zij onderuit: ik laat jou nooit meer gaan daar ben ikzelf bij: zucht ik tastzinnelijk gaat zij door: had je gedacht!…

dozen vol sigaren met gescheurde enkelbandjes, gedoseerd en op rijm gesneden in dozen die van heling en eerzucht afkomstig blijken te zijn wel met hier en daar een knaagrandje want de muizenbevrijder kent geen waarde aan die dingen die eens in de lucht wolkjes gaan kringen zelfs de al opgeraakte stompjes in een verzameling van pruimtabak…

Hun hebzucht loopt de spuigaten uit. Voor mij verdient zo'n EU-kornuit volstrekt manifest een nul op request en een kartondoos in Brussel-Zuid !…

---zo bepalend Tot-en-met vandaag de dag 't Vizier op scherp Kijken en turen Schieten----en--- ----Geraakt 't Is en blijft een hard gelag ---en eeuwige strijd Mijn vriendin die lacht 'k Hou nog van haar Ruim 15 jaar verder Mijn verdriet Mijn strijd Met minder macht!…

Het vlees is zwak beschaamd gelipt hymne ik je vlies. Jij golvende venus, ik verslik me in de tongval van jouw G. Lippen wijken, 't gezwollen lichaam ontvouwt in kietelstand. Ik bevinger verlangen maar je wilt mijn hele hand.…

In de vroege ochtend als 2 lieve kinderen staan te voetballen op de straattegels gebeurt het ongeluk wat geen ouder kan verdragen, want het is een nachtmerrie. piepende banden gaan de straat in met een snelheid van wel 70 kilometers en de 2 jongens worden geschept door de snel rijdende auto, maar wonder boven wonder overleven ze deze waanzin…

Verlangens smelten in de doofpot uit hun eigen diepten van een verloren echolood en als die houvast nog te vinden is wordt dat minder toegankelijk voor mij en blijft het leven achter dat ik eerder op de vloedlijn vond.…

traag zichtbaar een bewegende contour dat zich voorover buigt een rilling zonder koorts puntje van de tong die langs over de treden van de ruggengraat via het dal van de heupen naar de diepten van de bron odyssee van de hersenen verleiding tokkelt de snaren van een dwanggedachte verbeelding dat het jouw vingers zijn, minder…

als praten spreken wordt kijken in omzien verandert horen het luisteren verstaat komt stilte stapvoets binnen een zacht handbereik…

Zittend aan het meer voel ik 'meer' als minder Zo zittend zijn maakt het meer zoveel minder zijn laat staan hebben dat laat ik wegebben Laat het 'meer' vooral van anderen zijn ik kan zoveel 'meer' met minder voelde ik dacht ik schreef ik aan dit meer dat dit meer ook mag worden van vele anderen!…

BRIEF VAN EEN DODE Zijn testament moest worden open gemaakt de erfgenamen hoefden ‘t niet te vernemen Ze waren reeds uit de boze droom ontwaakt en zagen nog geen uitweg uit de problemen De dode had zijn erfgenamen zelf ingelicht; had ze een lang afgemeten brief geschreven Wat hij hen schreef, deed hen de deur dicht; dankte hen voor het…

Ik ga op de ronde tafel liggen rek me uit en geef me over aan welbehagen, gestreelde loomheid, oh, nu niet aan jouw handen denken niet aan genomen besluiten plannen en actiepunten en niet aan de ruis van buiten het rimpelen van de lucht om de boksende drukte het stuiteren van profijt dwars door radslagen haast het leven van onze overdaad…

Van álles heeft .e mens te veel Met min.er valt ook goe. te leven .aar moeten wij .us naar gaan streven Ja, ie.ereen en structureel Van.aar .at ik, met wel wat lee. .it vers alvast van .’s ont.ee.…

't Zit al in onze eieren Ook in die van onze kippen Amai, daar kan je van flippen PFAS-alarmklokken beieren Ook alom in veel potten en pannen In plakband en kledij: een industrie Een model van oude economie Maak winst en 't is in kruiken en kannen Dat model van naar nutsdenken De mens als baas van de natuur maakt straks de factuur mega…

met minder, waar dwingende uniformiteit dat verhindert Wanneer we weten wat we werkelijk willen verlangen dat klokken zwijgen en de tijd zal stillen is de hoop op verandering niet verloren en wordt er weer ruimte voor iets nieuws geboren…

De bomen zwaaien de winter uit, buigzaam zwiepen de bevrijde takken op een victorie zaaiende zeewind. Pulkend is het plezier van bottende twijgen die zweren en puisten van het groene pus, uitgeknepen door een kloppend kussen van gonzende stromen lentewarmte. De blauwe baarmoeder van spruitend leven ontvangt in volle zin de spuitende zon…

geen materiaal is ons ontzegd zij geven slechts vertrouwen wij willen groot en transparant maar ruimte botst snel met traditie krijgt van eenvoud nooit de vrije hand toen zijn wij overstag gegaan in bijgebouw en serres het kleine huis is blijven staan zij is het zaad waarvan de schillen groot en sappig zijn geworden in decadente overdaad…

Zomaar een opmerking puur vanuit het niets zomaar een gegeven over een simpel iets. Het leegmaken van een laatje brengt sleutels met zich mee niet eentje aan een draadje zelfs meer dan twee. Dan komen de vragen waar zijn die dingen van zonder elkaar op te jagen weet jij waar ze van zijn, dan? Geen idee waar ze van waren maar toch…

De wereld kronkelt zich als een slang om macht, geweld en hebzucht Ze is zelf echter degene die genadeloos gewurgd wordt en haar laatste hoop als een wanhopige ademtcht uitblaast…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…