Alle inzendingen over paarden OR Brabant

En voor de zon hoog aan de hemel staat, zadelen wij de paarden op en bedaard, rijden we over de heide, heel tevreden, zien overal haar purperen kleden. Voor ons een heuvel en in galop, galopperen de paarden er tegenop, door het bos zijn we gegaan, tot bij de beek, daar stil gestaan.…

Het Belgisch Koningspaar gaf een feest men werd met een koets gebracht Echter sloegen de viervoeters op hol, iets wat niemand had verwacht Wat een scha ze aan kunnen richten, men heeft werkelijk geen idee Maar weinig P K’s zijn er nodig om te belanden op de IC!…

Als een knokig karrepaard merg uit bot gezogen verschoten flanken ijzers afgetrapt door het eindeloos bergopwaarts de piek nooit genomen. Om vervolgens uitgewrongen dorstig een traject over de zwoegende dijk tegen storm en klippen op met aanloop te nemen. En dan ook nog loodzware aktetassen meezeulend. Het volle gewicht dat…

Er waren een jongen en een meisje die twee paarden in het hoge gras dicht bij elkaar zagen staan Ze dachten dat het een paartje was.…

Na honderd jaren voor de schillenkar, stond een oud paard in de wei genietend, iets in de war. In de trouw gezworen ochtendmist hoorde hij gehinnik. Het was zijn oude vriendin, dat's wat hij wist. Verward maar toch heel blij keek hij rond. Zag haar weldra staan in de naaste wei.…

Verzwijgen Dat ik alleen reed Door het Brabantse land. Naar wie, de weifeling, Naar niemand. Rijden. Vond het landschap Treuriger dan ooit Veranderd. ------------------------------------------ Uit: Tirade nr 200, 1981.…

De Flodders zorgden al voor menig brandje Net als de Tokkies en The Young Ones en Emil Maar geen van al die aso’s had de stiel Van de New Kids uit het Brabantse Maaskantje Hun bestaansrecht gaat straks met de grond gelijk Als de poorten sluiten van hun invloedrijk…

Stil graast de rikke; bij de bosrand beweegt iets. Schuwt haar jong het veld? Onverwoestbaar leeft de beuk voort, met doorkliefde stam... Het bos geurt fijntjes; veelstemmig gezoem klinkt op: paardenvijgenlied!…

De Voedselbank van Tilburg luidt de klok Het magazijn kent steeds meer lege planken Dat feit is aan de crisis dus te danken Gezinnen zijn verzeild in diepe shock Laat mij er eens een ander licht op schijnen: Want Tilburger, ge kunt nu gratis lijnen!…

Hij zat vaak met handen in Haren Wist nooit wat de antwoorden waren Hij nam geen besluit Want kwam daar niet uit Als twijfelaar meer thuis in Maren…

Die avond zag men overal, in heel het Brabants land, kabouters wenend onderweg, huilend, hand in hand. Ze trokken oostwaarts naar de grens, gehuld in zwarte kleren verlieten ze streek om nimmer weer te keren. Vroeger leefden er kabouters in ’t mooie Brabants land, maar nu is ’t eenzaam, stil en leeg in ’t bos, op hei en zand.…

Midzomeravondlang vol varia son et lumière bij een aria een klank- en lichtspel als laudati-ode Om zeven maal de wereld rond te gaan moet, voor men sterft, eerst napels aangedaan dan galmt bel canto ook in nistel rode In heeswijk dinther víert men juist de teugel daar luidt geen madrigaal de tien geboden in koeterwaalse taal van son en…

Rode en witte vierkantjes glanzen vrolijk in rijen op de zwaaiende doek van het land aan de Maas dat trotse aanzien vol rechte lijnen en hoeken lijkt enigszins in strijd met de aard van dit gebied waar men ongaarne denkt aan straffe tucht ongedwongen uitkijkt naar wachtend avondrood of het volgende ochtendgloren.…

Het is de moeite waard Die benoeming van het paard. Zonder het te weten Hebben we allemaal paard gegeten Of bent u dat nu al weer vergeten? Eigen paard is goud waard…

Vermomd als koekoek zei zij: ”uit protest leg ik mijn ei eens in een Brabants nest”.…

Eind januari. Over de Pielisvlakte daalt de winterzon.…

er is geen plek op aard’ die zich meten kan met jou vogels zingen bijen zoemen bloemen bloeien water dat stroomt deze rust in een stad best ongewoon puur en echt noord-brabant mijn hart verpand zomaar aan jou hier wil ik zijn wonen, blijven graag voor altijd…

Haanwijk bij Halder Mijn geliefde Brabant! Kukelekuuu! KUKELEKUKELEKUKELEKUU!…

Hier in het Brabantse. De laatste stap. Ik kijk blij. alles is zwart. De mensen zijn kil. Er is geen weg terug. ze weten wat ik niet weet. het is genoeg zo. ik wil niet meer. het is zomer. en ik heb het koud sla een arm om me heen want wachten duurt lang. het is genoeg geweest. voor altijd.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

De Brabander wordt doorgaans zeer geprezen Om zijn gefeest en zijn spontaniteit Maar weet je dat hij – en dat is een feit – Na liters bier pas echt zichzelf kan wezen? Dan speelt hij ook gerust nog zo de BOB Maar wel natuurlijk met een masker op…

Zij kwamen na jaren uit Brabant weerom Met vliegend vaandel en slaande trom, En zagen de zon bij het zinken Op 't duin van hun Vaderland blinken. Zó rukken zij voort - 't is de zee, die hen trekt - Maar ginds, waar het gras hun gevallenen dekt, Is 't, of hun een 'halt!' wordt geboden, En houden zij rust bij de doden.…

Hoor hoe hier het witbier gist langs de boorden van de Gete waar zich broeders in geweten van hun godstaak devoot kweten met een sluwe brouwerslist Zie hoe tarwe werd gedrenkt in het water der meander, opgekruid met koriander tot het troebelt en verandert en zich koel en mistig schenkt Merk hoe rijk ons Brabant was kom in zijn toontuinen…

De grutvadder waandelt mî de klenne jonge dur d’n hof. De grutvadder kiekt nor z’n gruuntes, de ertjes en de slaojen de svojje. En hoew of de kelver ‘r bij ston. De jonge kiekt ok en hij prakkeziert ‘r ovver wa-t-ie opa’s nog mèr ken vroage. En wa zin dè, Opa? Dè zin zwarte bizzeme, jonge. En ze zin rowd, Opa? Dè kumt dè ze nog gruujn zin…

Het zandpad langs de akker krek twee bunder Gert, de oudste, niet de slimste van de drie broers ging die middag maaien Ik, stadsjongen, mocht mee op de zijplaats van de tractor gebogen staal, rood geverfd met ronde gaten ruikend naar ijzer Heen en weer, over het land strook na strook steeds keek ik naar het huis dan weer naar de andere…

De misdaadscene verplaatst zich naar het zuiden De wietproductie levert daar grof geld En dat leidt bijgevolg tot meer geweld Zodat gemeenten nu de noodklok luiden Misschien valt het nog wel een beetje mee: Het zijn wel gangsters met een zachte g…

Zijn honger, als potente edelman Was al op jonge leeftijd niet te stillen Hij was wat je wel noemt een Don Juan En regelmatig nam hij het ervan Gewoon, wat alle mannen stiekem willen; Hij stelde jongedames vaak de vraag: Zou u voor mij uw rok op willen tillen, En mag ik even voelen aan uw billen ? Zo’n dame zei de hertog dan vaak: ‘Graag…

De pastoor in het Brabantse Reusel Weigert aan Prins Carnaval de communie Want homo zijn in de kerk: dat mag niet Wat een schijnheiligheid zo’n geneuzel Priesters die spelen met kleine jongens Dat wel: door de kerk tot seks gedwongen ------------------------------------------ De Volkskrant 17 februari 2010: ‘Pastoor weigert Prins communie…

Provincie Brabants. Nederlands. Mondiaal 't Journaal. Het weer; geschreven en gefotografeerd nieuws.…