Alle inzendingen over papa OR scheiden OR ouders

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Giulia Eleonora Liefje loopt lopen doet hopen er gaat een wereld open voor onze dappere Giulia en haar vader haar vader Jan Jacob die slankt af en haar moeder haar moeder Giselda die weegt af wat wij allen hopen voor dit kind wat mama, papa hoopt hoop doet leven wij als ouders met onze dochter GIULIA ELENORA LIEFJE hoopt…

Wie zal in de regenboog scheiden De regen van de zon? Zo dacht ik, dat ons beiden Niets scheiden kon.…

Jij hebt mijn ogen geopend in dit leven. Jij hebt betekenis aan onvoorwaardelijke liefde gegeven. Jij hebt mijn wereld groter gemaakt. Door jou weet ik wat mijn hart echt raakt. Jij bent een deel van mij en mijn bestaan. Al moet je later vliegen, ik zal je nooit echt laten gaan. Jij bent mijn deel waar ik trots op ben. Je bent nog zo klein,…

Dag papa zeg ik, dag. Maar jij, je hoort me niet. En ik heb het gevoel dat je me ook niet ziet. Ik ben je kind en ergens brandt een diepe stille pijn, omdat wat ik graag wil er nooit meer echt zal zijn. Waarom je zo geworden bent? ik weet het eerlijk niet, Een andere man heb ik gekend, dit doet me zo'n verdriet.…

Ik kijk naar je, naar al je grijze haren, naar hoe je je verschuilt achter je krant. Rimpels, bijna als onneembare groeven, trekken hun sporen op je oude gezicht. Ze zijn gaan tellen voor je: De jaren, alleen de tijd had jij nooit in de hand. Maar je kon wel van het leven proeven, ieder moment was voor jou een gedicht. Ik kijk naar je, zoals…

Ik val in mijn stilte Zink terug in diep gepeins Overdenk al mijn gedachten Beleef gevoelens tot het kleinst. Ik hoor niet meer de stemmen Van hen, voor mij druk pratend Ik reis alleen, graaf dieper De bodem achterlatend. Dan een vraag, aan mij gericht Ik antwoord snel en stug Wanneer men zegt: "Vertel dan meer!" Keer ik hen al de rug…

Zomer op een foto Van lang, te lang geleden. Het kind dat ben ik, Jij, de man met de verre blik. Zo heb ik mij en jou, zo heb ik ons Kort, veel te kort samen geweten... Maar jij blijft Mijn vijfde seizoen, De schemerzone tussen toen en later. Ik blijf het kind Jij, voor altijd de vader.…

Die gaan niet weg Ze blijven eeuwig leven; Als jij, mijn lieve papa…

Papa, ik lijk zoveel op jou dat is een lied waar ik zoveel van hou ik luister intens naar de woorden ik galm mee met de muziekakkoorden opa, vader zoon en kind allen zijn ze eensgezind ze lijken zoveel op elkaar vier generaties stonden daar trots sta ik naar jullie te kijken ik behoor tot een van de rijken die kan genieten van zijn gezin…

Lieve papa Dit gedicht schrijf ik aan jou Jij was de beste papa die ik hebben wou Waarom ben je al zo snel van me weggenomen? Hoezo was het niet te voorkomen? Jij was altijd met je fuchsia's in de weer.. In de vrieskast, er weer uit, keer op keer.. Ook hielp je altijd met toernooien van het badminton En wij kwamen kijken als dat kon..…

Waarom bel je me niet, waarom doe je mij zoveel verdriet? Ik heb nog zoveel vragen waar ik graag een antwoord op wil. Maar van jouw kant blijft het alleen maar stil. Ik zit bij de telefoon te wachten: kom ik nog wel voor in jouw gedachten?…

Papa, ik zie je toch zo graag.…

in mijn herinnering neem ik je hand je staf en blije kinderogen warmgezongen door de onsterfelijkheid van elk decemberlied zie hoe ik geniet papa, je was de mooiste en je droeg jouw mantel graag een roodfluwelen kerstmis antwoordt traag op wat mijn hart in zoveel beelden ziet…

Van papa naar mij als doodgewoon persoon. In mijn ogen worden ze steeds kleiner mijn jongste en oudste zoon. Al scheurt de hemel open en dalen alle engelen naast me neer. Gaven ze allemaal hun kracht dan nog deed het zeer. Het enige wat ik kan is daar staan met de kop van een biet. Ben ik nou een papa of ben ik het niet?…

Ik wil al zo lang iets schrijven naar jou. Je bent nog steeds iemand waar ik zielsveel van hou. Je was mijn vader maar alleen niet van vlees en bloed. Toch altijd wijze raad en een hartelijke groet. Ik voelde me thuis kon goed met je praten. Soms leek het wel alsof je de vulling was voor al mijn gaten. Wil je graag zeggen dat ik je vrouw…

De tijd Trekt jou Verder en verder Weg Maar Ik wil niet vergeten Je stem, Je lach, Je geur, Je laatste blik Ze staan gebrand In mijn geheugen Ik koester ze, Diep in mij Verborgen, Geborgen Wil ik nooit Vergeten…

Jij toen in die kamer van het witste wit en ik het kind met nog vele zomers te gaan jij die nog vader moest blijven hoe ze toen bloeiden daar buiten de rode rozen augustus trok nog een keer alle registers open en daarna dat zwijgen van de uren waarin vroege herfst lag ingesloten Zoveel later danst in een huis vol kleur…

Mijn zoon zit vol vreugde als papa er weer is, Dan glundert hij van top tot teen Overdag voelt hij toch een gemis, En voelt zich een beetje alleen, Papa, Papa, hij zegt het wel honderd keer, Nee, schat vanavond pas, Vanavond zie je papa weer.......…

papa en mama dezelfde is die aan jouw oorsprong als basis ligt liefde zo sterk dat daaruit nieuw leven - jouw leven - kon groeien dat jij mag worden tot een mens met gelijke liefde in staat tot doorgeven van leven zoals jouw papa en mama deden voor jou…

zijn nu mijn ouders…

Papa die naar mama schreeuwt en andersom. Je snapt er niks van en dat vind je stom. Je handjes op je oren om het te negeren. Dit hoort een kleine meid niet van ouders te leren. Je kleine hoofdje kan er niet meer tegen. Soms sta je op het punt het op te geven. Want niemand die ziet dat je pijn hebt.…

En dan het kind, papa papa! vispijn vispijn! En dan de vis, snel kloppend vissenhart, visogen op handige levenslijn. En dan papa, snoeihard geraakt door een snerpende kinderstem. En dan weer de vis, terugkerende haak uit vissenschubben. En dan plonst waanzinnige pijn in zacht zalvend water. En dan weer het kind, papa papa!…

je leerde mij normen en waarden vertelde wat belangrijk in het leven was nu ik zelf ouder word realiseer ik me dat pas…

Papa lief, lief, lief; gebruik niet meer! Ik zie het in de poppetjes van je ogen Papa lief, lief; misbruik niet meer!! Gebruik je verstand in de Kamer Papa lief; verbruik je energie niet!!! Laat mij je oplichten tot blijvend geluk Je zoontje Lancelot, mede namens Mama…

Lekker even bij papa kijken en misschien ga ik dan nog wel een keer. Mam, is het echt waar, stopt papa elke nacht sterretjes in mijn hart? Ja hoor schat, zo is hij altijd bij je en zijn jullie nooit apart!…

Onze papa is een ster Hij staat aan de hemel, heel ver. Als je `s avonds voor je raam gaat staan Zie je daar onze papa staan. Je mag gerust even naar hem zwaaien, Dat doen wij ook heel trouw. En als je dan de wind voelt waaien.. Weet dan... Onze papa zwaait naar jou.…

Het tikken van de klok De voetstappen van papa droge, doffe klappen, in de nok van het natte dak Stil zit ik, veroer me niet Ik weet dat hij me hoort En als hij me ziet, dan zijn de rapen gaar BOEM, PATS, AU!, KLABATS! 'Papa, papa, het doet pijn!!' 'Zeur niet kind, ergens vind je het fijn.'…

Het was vroeg in de lente en nog ochtend en iedereen was jong Altijd met de lucht beginnen zegt papa kijk hij zit onder de blauwe plekken Als je ouder wordt verandert alles de tijd waait aan ons voorbij zegt mama zacht Niets blijft de dood trekt al bij de geboorte bij je in Ze kijken naar de slapende zee en zien de ademhaling van de…

papa, we leren hoe we verliezen omsmeden in overwinning hoe we verdriet kunnen kneden tot het vreugde wordt we ruiken nog altijd de geur van kruiden en jasmijn we horen nog altijd de duiven koeren op het plein papa, we leren om onze tranen hun weg te laten gaan we komen thuis, papa…