Alle inzendingen over paradijs OR gelijk OR vrede

Van de appels 't bloesemsnoer, En langs de groene vloer Der velden knoop en klit, Goudgeel, zacht paars, en wit, De mazen van de zon, De draad, die 't lommer spon, Dit is het blinkend net, Dit is het blinkend net, Hier heimlijk uitgezet. Gij, die vervolgt en jaagt, Loerend wat vlucht belaagt, 0 heilig-groot…

Najaar, vluchtend langs de wegen, Bijna hebt gij afgelegd 't Rode kleed, dat losgeregen Enkel aan één gesp nog hecht. Langs de zoom der bruine heide Zweef zo ijlings niet voorbij, Zet Uw ben met fruit terzijde, En tot afscheid zegen mij. Ook Uw beide zusters duldden Bij het afgaan van dit pad, Dat mijn gul gebrachte hulde Om een gunst…

Ach, weergevonden vrede, Uit een diep leed gegroeid, Geef, dat de hof van Eden In deze streek herbloeit.…

Zij keren huiswaarts van het feest, Hoor, buiten, hoe de stemmen zoemen; Hun dag is Licht, is goed geweest, Een dag, om zich, getooid met bloemen, In blij gezang op te beroemen. Zijn zij niet warm van dartle lust In danspas door 't gewoel geschoven? Wie werd niet op de mond gekust? En is de vuurpijl, 't volk te boven, Tot sterren niet uiteengestoven…

Toen ik nog daar was, twistten om mijn ziel, En voerden, met het zwaard gewapend, strijd, Twee machten, die ik in de handen vie!, De worm zo noemde ik ze en de oneindigheid. Maar zie nu naast mijn grafstee opgericht, Tezaam gebeiteld uit het kuis albast, En warm besprenkeld door het weemlend licht, De beide knapen bij hun kus verrast.…

Strijd over mijn en over jouw gelijk. Angst voor leven in de goot. Over oorlog. Over vrede. Over leven na de dood. Met kerstmis heerst een geest van samen. Moge het altijd kerstfeest zijn.…

Hij herrees stond op zodat we zijn stem konden horen liefde zouden voelen om in vrede samen Pasen te vieren.…

Mijn ster straalt als een ver Licht en als nooit tevoren voortaan over de mensen dichtbij mij voor hun wensen van vrede en liefde en van leven, vrolijk en diep boodschap met reden tot verbroedering mensen gelijk aan elkaar voor even maar straalde mijn Licht tot elk mensenkindgezicht.…

Schenk me je hand op weg naar paradijs.…

blijf hopen op genoeg voor iedereen Nergens armoede en verdrukking Overal, zwart of wit, elk mens gelijk Gelijk het ritme en metrum in zeer geslaagde poëzie Pas als de mensen dat zouden accepteren Dan hoorden we weer zang en muziek Maar wie zal van geweld ooit vrede leren Zo niet, dan stuit mijn zoektocht slechts op kritiek.…

Wij wensen u al uw wensen toe wensen die 2017 glans geven wensen van harte gewenst wensen die u mag beleven Vrede voor alle mensen verdraagzaamheid en gelijkheid streef naar een leefbare wereld je krijgt daarvoor maar één maal de tijd…

zijn alleen hebben krijgt met kustbebouwing deze vrede klein…

pas waar gelijkheid onderhandelbaar wordt komt er een uiteindelijk verbinden…

Mijn vrouwtje roept me: " O echtvriend, hoor!" En fluistert zachtkens Mij iets in 't oor. Een zoet geheimpje Lispt zacht haar mond, Het doet haar blozen Als de ochtendstond. Zij stamelt weiflend, En durft het nauw*, Van dokter, baker En wiegetouw*. Het zoet verhaaltje Doortrilt mijn ziel, Of er een straaltje Der zon op viel.…

"Het bulder vrij op 't woeste meer Ik kijk eens buiten naar 't weer En ga dan thuis wat slapen " Tollens 'Tevredenheid' Ach! waartoe dat eeuwig klagen, Ontevreden, onvernoegd; God geeft niemand meer te dragen, Dan juist voor zijn krachten voegt. Wangunst zie 'k elks hart verteren, Woekrend als een fel venijn…

Een aarzlend reiken Naar de overzij, Een angst, een wijken, Een: neen niet míj, Nog één gedachte, Een snelle droom, Over het zachte Van bloem en boom, Een laatst verlangen Naar akkerland, Hoe de appels hangen, Het najaar brandt; Dan…

Helaas! helaas! de wrede smart Wil zelfs geen dichter sparen- Dat moest mijn teder vaderhart Op bitt're wijs ervaren. Hij, die ons allen heeft gewrocht, Zo wijs en goedertieren, Hij heeft ons ditmaal zwaar bezocht; Ons Jantje lijdt aan klieren. Ik vreesde 't vroeg, ik zag het lang, Ik zag zijn halsje zwellen- En eindelijk kwam…

of ogen als je lichaam in warme uitnodiging is gebogen handen in vrede gespreid…

En we zaaien zaden van nieuwe hoop om onze kinderen te laten opgroeien We hebben wetboeken nodig om ons gelijk te bewijzen, maar beseffen niet hoe gelijk we allemaal zijn.…

ik wil de zon begroeten, want de kilte zit nog steeds in mijn kleren de wereld een half kleurloos geheel de zomer het nestelt niet het is moeilijk, moeilijk haar aan te raken ik zie er zelfs scheel van en verlies mij in deze muizenissen van jaargetijden die niet meer gelijk lopen…

jij gelooft niet in Hem Hij echt wel in jou ik garandeer je Hij blijft je trouw sommige mensen accepteren jouw geaardheid niet zij zijn de veroorzakers van jouw intens verdriet één in de hemel heeft jou gezien gehoord Jezus neemt jou in Zijn armen zoals het behoort…

Met een gebogen hoofd zwoegt Pilar door het zand, ze heeft gespeeld langs de rand, waar het water wit is van schuim, dat komt en terugstroomt veel verder dan ze kijken kan Mama weet het meteen Pilar, waar zijn je schoenen? Vertel, waar heb je ze gelaten? Hier Mevrouw, kijk, ik heb ze Weet u, ik heb ook zo'n meisje maar ze is ziek, ze heeft…

'Zeffe doen', zei ik en ik brandde mijn vingers ik was een grote meid, ik wilde alles wat mijn broer mocht Als ik zin heb, rijd ik naar Parijs op mijn Norton, in mijn leren jas met toegedichte emblemen de scheldgedachten van bange mensen die me mijden ongeschikt verklaren en mijn beurt overslaan 'Schaam je', zeggen ze maar ik…

We steken over van de schaduw naar het licht: We bestaan! Maak plaats!…

Jouw huis kan mijn huis ons huis, een fijn huis zijn ik houd van jou als jij niet méér wilt zijn dan ik en méér wilt zijn dan je bent, geen jongen maar een man die durft mij te zien zoals ík mij zie dan zie je méér van de werkelijkheid dan je denkt te zien met je eigendunk Kijk goed, kijk beter, ik ben geen mindere man, ik ben méér…

De zwarte eenhoorn is hebzuchtig de zwarte eenhoorn is ongeduldig de zwarte eenhoorn is onbegrepen en aangezien voor een geest of een symbool Ze werd gegrepen en meegenomen door een koud land waar mist spotprenten schilderde van mijn woede Niet op haar schoot rust de hoorn maar diep in haar maanzee waar hij groeit De zwarte eenhoorn is…

Beuk en eikenblad Van ouwe boom Als woorden dwarrelde 't blad Dalend op dak, in goot Besprak het hele jaar 't Verhaal van hem en haar De dakgoot ving het daar Zodat woorden niet verstoppen Het water stromen kon Ververste tot verzen De aarde bereikte Voor wortels van beuken en eiken Rijmend alle ongelijk…

Net als jij zoek ik de verschillen om te begrijpen wat er anders is geweest in de baarmoeder in de wijk waar we opgroeiden en bij de mensen die daar leefden En ik weet het niet We lijken op elkaar, zus of zo rolden we een zandheuvel af floten op een rietje of eikeldop ontdekten na veel tellen de nul leerden schrijven met brood en…

Rust in vrede Alexie Navalny…

een gif toen doodslag volgde en wij het paradijs niet meer bevolkten ik was je kwijt, rib uit eigen lijf beladen met een erfschuld werden wij niet meer geduld ik wil de hemel terug, niet staand en jij weer op je rug maar als gelijken, elkaar weer in de ogen kijken, de bijbel is nog niet verwoord, op de wolkenbank gezeten gaat God misschien…