202 resultaten.
Vooruitblik
snelsonnet
4.0 met 11 stemmen 156 Straks krijgt natuur haar gouden aureool
en wij een pan gestampte boerenkool –…
Groen, groener, groenst
snelsonnet
2.0 met 4 stemmen 375 De jury van Communities in Bloom
Verschafte Weert (of all places) die roem
(Wie weet behoudt de stad de kaderschool
Nu hij getooid is met dit aureool)…
(T)HUIS
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 97 Nog één keer zal ik gaan
en van op afstand zien
de voordeur met vers vernis
oplichtend in een scherf najaarszon
en daar
achter trendy vitrages
de geur van oude muren
tussen de spleten
de echo's
van mijn vroegste jaren
de kleurige loper
van de trap naar boven
die hele perceptie van gemis
opgeslagen in het landschap
achter mijn ogen.…
Lelieblank
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 407 'n Slaapdronken lelie volgt
moederloos haar onredelijkheid
met onbeholpen pasjes
dobbert ze langs
de blanke melkweg
Vol moedeloze rebellie
schreeuwt ze
luidkeels in gedachte
haar ontregelde lot
uit
Toen spiegelde bevroren paniek
als een lijkgele aureool
haar de toekomst van
gevallen ster voor
en droop ze
afwezig de kosmos
uit…
Kleurt leugens rood
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 193 kom van die troon
en laat het
voetenkussen achterwege
je deelt
de gaten in je handen
met zovelen
het aureool
is ook hier bekend
wereldwonderen kunnen we delen
wat water bij de wijn
de vissen en het brood
het laatste avondmaal kleurt leugens rood
want iedereen is god
in het diepst van zijn gedachten
in samen aarden kan de…
Ik gooi wat blokken op het vuur
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 236 Angèle heet ze, Angèle
Haar wijze witte haren
geven haar een aureool
van onoverwinnelijkheid
Als de avond de ruimte vult
met stilte en verwachting,
krult de kat haar rug
tot een boog
en vlijt ze zich bij het haardvuur
Dan sluit ik de gordijnen
en breek abrupt de dag af
De stilte voelt vertrouwd
Ik gooi wat blokken op het vuur……
BIDGEWOONTE....
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 133 Bidden doe je meestal besloten
veelal met je ogen gesloten
gevouwen handen, gebogen hoofd
gooi je je hart en ziel open
intens mediterend loven en hopen
Ga je het gebed echter delen
in een bijeenkomst of kerk
door hardop vroom te bidden
dan wordt bidden als praten
niets mis mee, moet kunnen
wil ik ook iedereen gunnen
Maar in mijn perceptie…
Spielerei
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 De keukenkraanboog
en kotste helder water
De man leunde achterover
en nam zijn bril af
in een poging te ontzien
wat hij net gezien had
‘Wel alle, dat kan toch niet!’
Hij verstijfde en werd roerloos
in een poging te ontzeggen
wat hij net gezegd had
Hij zette zijn bril weer op
tegenwoordigheid van geest…
onwetendheid zij gezegend
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 206 Soms zou ik me wel eens
willen uitspannen
over een aantal gevlochten tegels
alsof ik de wereld zelf afbaken
tussen vier armen oneindig strekkend
de aap in mij spelenderwijs
en op de rand daarvan
in het gras
worden zelfs tuinkabouters
deel van een wereldgeschiedenis
die ik zelf verzonnen heb
maar mijn bestaan is gezolderd
in een aantal…
Beeldvullend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 90 Het onvervangbare, toevertrouwd
aan rustbarend papier
om te bewaren in kantlijn
aan randen van doortast
in grensgebied van geheugen
als zinkput in wankele bodem
waar we onze gangen natrekken
berusten in een doolhof van twijfel
verweren tot goudkleurig zirkoon
ons opdelen in halftijd
Het oprichten, het nabouwen
vertellen uit losse…
Grijs gebied
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 wees op de hoede
in het licht der waarheid
en niets dan de waarheid
bij elke grote stelligheid
bij het rechte eind
in het rijk der fabelen
in het zicht van een zwarte ster
de spiegeling in kronkelend water
of kromming van aarde
in niemandsland tussen uitersten
als amorfe silhouetten in het veraf:
Zwaartekracht verbuigt rechte lijnen…
Levens-etaleur!
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 126 Ik heb te lang winkeltje gespeeld
om de winkel per direct te sluiten
zouden mijn klanten helemaal niet begrijpen
Niet dat ze me begrepen toen ik open was
maar mijn etalages waren zo aardig
zo begrijpelijk en verrassend leuk
niet dat ze er meer door kochten
Maar als ondernemer houd je rekening
met de wensen van je klanten
ook al is het voor…
zomerse herinnering
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 148 vroeger wordt bewaard in schuren
alles was toen van hout
brood werd op de borst gesneden
krullend op de smeuïge tongen
klappend in het verleden
kon je je nog met zomer aankleden
de liefde ontsprong met de natuur
bruusk met geweldloos geweld
de weerstand breken in spaanders
knieën mennend naar het bekken
en zo kuste hij haar met de aren…
druipend tafereel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 111 De dag begint kregelig uit tegenzin
zonder eerst een boterham
de zon is in de wolken gewaaid
ze woeit daar
vecht er met sissende kussens
slaat het vocht eruit en
giet de mist over de velden
steekt een paar kozijnen tussen de buien
brandt een regenpijp vanuit de erker
en loeit nog even na uit hitsigheid
Het gras snijdt de druppels aan…
Koffietijd met Alberto
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 265 t.g.v. de sterfdag van mijn vriend Albert Weijman, bioloog, dichter en levensgenieter
(9 apr. 1947 - 29 november 2021).
Hij zet de tijd stil in een hoek
bij 't raam
Bestijgt de helicon met filozie
Een weldoordacht patroon van poëzie
Vermengd met wijsheid en filosofie
Weldra zet koffie zijn geheugen aan
Laat dan Idee met klanken associëren…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Het zal wel duren
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 101 Die in essentie geen
uitstel blijken te zijn,
omdat zij in perceptie ons
al vooraf onrustig kunnen
maken.
Hoewel de vrees voor
de toekomende tijd vaak
groter is dan wat ons
geboden kan worden in het
heden. Is de realiteit
de dag van nu waarin kleine
risico's niet kunnen
worden vermeden.…
KENT U VAN DIE MENSEN!!!???
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 72 Kent u niet die mensen
Met die uitspraken
“Dat zou bij mij niet gebeuren”
Maar in mijn perceptie
Zijn dat heel veel mensen
Waar doorgaans niets gebeurt
Niks, nada, noppes
Kent u van die mensen
Die zich uitspreken
Over intieme aangelegenheden
Alsof ze zelf relaties lang ervaring hebben
Ik ervaar dat als een bijzondere
Een heel bijzondere…
lip op lip
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 345 na wang op wang
komt lip op lip
een ander intens bezig zijn
neuzen zitten in de weg
bloed stuwt vol venijn
een spel van golven
op kusten gespeeld
waar mensen rivieren zijn
en passie wordt gedeeld
zacht vermengen zielen
in een dansend aureool
één speelt de eerste,
de ander tweede viool…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Hemel zonder geloven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 94 dat we gewoon konden praten
was verbaasd over de
uitstraling die zij hadden
het warme directe contact
dat ik in hun blikken zag
er was niets zweverigs
of vreemd buitenaards
maar meer geruststellend
gemoedelijk en zonder haast
zij leefden in een
geestelijk concept dat
voor ons in real time drie
dimensionaal werd omgezet
in mijn perceptie…
Onvolkomen innerlijk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 54 Levendig is de nacht
vol met dansende sterren
waarin de maan zich bloot geeft
een aureool haar omringt
Hun hemellichamen verlichten
de weg die ik ben ingeslagen
maar buiten dool ik rond
als een blinde zonder zicht
Waarheen voert het pad mij
dat ik nu bewandel?…
Doornen van de roos, ( Haiku’s)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 405 Doorn van rozenstruik
aureool van eeuwen strijd
hoop in druppels bloed.
Onuitgesproken
zoals de decemberwind,
woord op de lippen.
Het ‘zelf’ zonder vorm
niet de dood te verzwijgen,
in ongeborenen.
Gedreven wolken
biedt vredebewonderaars
hun rustpauzes aan.…
areaal
netgedicht
2.0 met 37 stemmen 90 hoeveel huid is te gaan om van lichaam te spreken
waar begint verlangen en eindigt onthouden
is er een weg te bedenken, een wijdte te reiken
in rechte lijn zonder onderbreking
voelbaar dolend zonder afspraak, agenda
verleden of toekomst die je kunt bestrijken
is er een wolkenladder te bestijgen, een
aureool rond een cumulus te vangen…
Babyboommemories (1950)
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 218 De meeste boomers zullen het nog weten
Een flink pak voor je broek was heel normaal
En protesteren heette toen brutaal
Wat op je bord lag, moest schóón opgegeten
Men stuurde meisjes naar de huishoudschool
De vrouw was enkel echtgenote van
Werd huisvrouw, huishoudster van eigen man
Met gele stofdoek als haar aureool
Soms noemt men…
Ongerimpelde schoonheid
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 322 geheimzinnigheid
zelfs de wind
houdt zijn adem in
zodat deze schoonheid
ongerimpeld blijft
sterren spelen voor publiek
dansen op de waterspiegel
als ritmische speldenprikjes
rond de wachter van de nacht
pas als dag dreigt op te lichten
applaudisseren omringende rietstengels
met een zacht waarschuwend geruis
en wordt dit zilveren aureool…
Mijn laatste avondmaal
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 853 Want waarheid vormt een groot gevaar
daar, schijnbaar heilig komen zij
voorzien van stralend aureool;
leg klaar die stenen; gooien maar.…
Vrije val
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 162 Dat jij de bodem bent geweest
van mijn lichtzinnige bestaan
heeft mij vertraagd verrijkt van geest
nadat je plotsklaps bent gegaan
sinds jouw vertrek spuw ik mijn gal
met sterke drank in het café
ik leef vanuit een vrije val
en sleur de liefste mensen mee
uit jouw postume aureool
span ik ternauwernood een boog
mijn vogelvlucht uit het…
nacht mis
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 205 de kerkbank absorbeert gevoel
lichte schijnheiligheid geurt als wierrook
rond hun aureool
samenzijn verplaatst zich, als het lied
een koorrijk hallelujah brult
dan lukt het wel
want vandaag is deze kerk gevuld
buiten school de kou in eenzame hoeken
maar hier binnen is het warm
komt allen tesamen
vier de hoogtij van een oud verhaal…