Alle inzendingen over pijn OR bedrogen

angst was mijn vlinder vloog mij en de liefde voorbij fladderde onrust wiekte wanhopig verrotte mijn leven vernietigde mij ik jatte emoties verzoop mijn gevoel neukte me suf viel op mijn smoel loog en bedroog om niet eenzaam te zijn haatte die koppen in de ogen mijn pijn ik ben ik was besta nu niet meer angst dekte alles…

misschien Dat ik niet dromen mag De waarheid moet gaan zien Mocht ik dat ooit vergeten Wat rest mij nu dan nog Ik wil gewoon niet weten Dat dromen zijn bedrog…

willen worden voelen eindelijk weer als pijn…

ons nooit hebben bestaan Een stem die langzaam wegebt in de ruimte En voorgoed de duisternis is ingegaan Ik voel me zo gekwetst en bedrogen Drijfzand trekt me verder naar beneden Geen houvast meer, geen hand die reikt Ik zak weg in de pijn van het verleden…

kun je een gebroken woord spalken een splint aanbrengen voor het verzachten van de pijn het gebrokene tijdelijk verbinden fixeren in onbeweeglijke nietsdoenerij voel je na de heling de plek van de breuk van een gebroken woord de stekende pijn waar je nog altijd koud van wordt?…

Als dromen bedrog zijn loont het de moeite niet ze na te jagen…

je liet de deur niet open nee, zelfs niet op 'n kier ik kon alleen maar hopen dat jij nog kwam naar hier hoe ik ook lag te wachten de slaap wreef uit mijn ogen overvallen door gedachten werd ik door jou bedrogen de stilte was te snijden tot op het bot deed het me pijn was het jij die wilde scheiden woorden spuwde vol venijn jij die…

angst was mijn vlinder vloog mij en de liefde voorbij fladderde onrust woekerde lust wiekte wanhopig verrotte mijn leven al leek ik zo blij ik jatte emoties verzoop mijn gevoel neukte me suf en viel op mijn smoel loog en bedroog om niet eenzaam te zijn haatte die koppen ze oogden mijn pijn ik ben wat ik was besta nu niet meer…

Hij dacht zich door een korte dood Te redden uit zijn bange nood: Hoe heeft hij zich bedrogen! Hier stak hij, achter struik en heg, Zich voor het oog der mensen weg; Daar boven staat hij moedernaakt: En wat hem 't hier heeft bang gemaakt, Is derwaarts met hem heengetogen: Hoe heeft zich de arme dwaas bedrogen!…

Een gouden verhaal is niet gesmeed van waarheid -- Het blinkt van bedrog.…

Verwarde geest, door haar schaduw weergegeven Huilend tot in het diepste van haar ziel Ach, kwam de lieve heer mij nu maar halen Fluisterde ze in al haar kinderlijke eerlijkheid En de pijn kwam diep van binnen, zuiver leed In pure eenzaamheid verdronken Omdat geen mens begrijpt hoe haar gedachten Haar eigen geest haar zo bedrogen heeft Ik…

. *** Naar het handelen in een waarheidsgetrouwe kledij bivakkeert de rust als de onderzijde van alle oceanen, al golvend brengen oorzaken de vruchten tot bloei en wij al plukkend en toch onwetend onze manden vullen met de goede en slechte daden Laat ons gaan in vreugde wanneer wij het bedrog van pijn ontmaskeren in klanken van een…

venijn splinters uit een glazen toekomst wie heelt wonden uit die pijn…

beschermende kantelen van paleizen en sprookjeskastelen spelen ze zich soms af de meest tragische taferelen we zien het meestal niet de dreiging de stille pijn en het verscholen verdriet…

Ze zeggen nog wat, Ze zeggen nog wat, Ik heb zo vaak aan mijn hart gehad Als trage brand die node verging, Het hoofd van een mens, dat te sterven hing. Uit de smeulende as van z'n brekend oog Sloeg er bijwijlen een vlam omhoog, 'n Vlam als een vraag. Want ze vragen nog wat, Ze vragen: Wie heeft er mij liefgehad? En voor ze 't vernemen…

Liefdesverdriet is als een bijl die het hart doormidden kapt…

wanneer je weer eens bent gezwicht voor liefdes schrikbewind als je door subtiel bedrog het hoofd op hol hebt laten brengen die dan later leugens blijken heb je dan al eens overwogen dat je misschien keer op keer enkel jezelf hebt bedrogen of blijf je voor jezelf een transparante schim…

De Rabobank: van boeren-slimheid naar boeren-bedrog 'de nieuwe werkelijkheid'!…

Die vrijheid die zo prachtig leek waarnaar hij kon verlangen, diezelfde vrijheid hield hem nu in pijn en angst gevangen! Hier zit ik nu, aan mijn bureau 't is avond, eigenlijk nacht, maar deze dag heeft God, in mij iets nieuws teweeggebracht.…

Kijk mij aan Diep in mijn ogen Blijf daar niet staan Gekwetst of bedrogen Ik vraag je mij te volgen Ondanks al je pijn Stil water worden golven En jij zal bij me zijn Ik zal je leiden Door je diepste gevoel Ik zal je bevrijden Je sturen naar het doel Zij mij en hoor mij Volg mij en leef Zing vrij en dans vrij En voel dat…

De Mexicaanse hond z'n potporie bezingt, verwondt niet alleen de oren,pijn onderstreept de schijn, lijkt een gedrogeerde waarheid om in bedrog van te genieten, heerlijk maakt niet immer eerlijk, gewoon valt niet altijd uit de toon, is slechts een idee-fixe van verbeelding van vlijt en tijd.…

Zin om verder te leven ontbreekt Iedereen die het denkt Niemand die het uitspreekt De tijd lijkt zo zinloos M’n spijt maakt het doelloos Ik heb geen reden om verder te leven Niemand die mij een doel kan geven Ik zal moeten blijven strijden Maar pijn blijft door mijn ziel snijden Ik zal blijven verdwalen Tussen de leugen en bedrog…

Je blonde haar Je blauwe ogen Hoe langer ik naar je staar Hoe meer ik voel Dat je me hebt bedrogen…

Ook vanavond zal ik je favoriete leproze zijn. Zie mijn handen verdwijnen waar jouw lusten beginnen. Op dat onbarmhartige eiland van je koortsdroom zal ik je vochtige dieren koesteren en strelen. Wat dan gezegd over je achterlanden die gaaf en ongerept om tuchtiging schreeuwen. Je warme ademt zuivert mijn wonden, als balsem, als wierook..…

Muziek van de ziel Het oorverdovend stille dat om mij hing verborg armenvol emoties zoveel dat het mijn keel soms snoerde opende ik gedachteloos het raam kreeg weer lucht en het ontspande die me naar het onbekende stille voerde me overviel en rust hervond want daar woont de schoonste muziek van mijn oude ziel een tureluur floot hoog…

mag ik jouw zachte warmte van het wiegen als medicijn tegen pijn van liegen en bedrog de volledige overgave van een niet te dragen last die alles blokkeert wat misschien ooit van waarde was in samen spinnen wij de stukjes wol selecteren op kleur van het patroon dat heling belooft maken alle draden die ooit gebondenheid leken…

onder huilende ogen aanschouwen de pijn van oorlog zij hebben noiot gevraagd zij hebben nooit geklaagd omdat het gelukkig niets weet misschien dat er morgen weer vrede is wolken varen aan de hemel voorbij nemen de tijd in schoonheid ze ontploffen niet maar lossen op zonder pijn…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Het zinkende schip zonder roer of kaptein was ooit een brigade gevreesd in Brazil, het liep tegen Turken te hoop zonder wil - Guus was de koers kwijt, de afgang deed pijn... Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...…

IJsblauw glas, waaruit wij gulzig onze liefde dronken ligt gebroken op de vloer De scherven groeven bijtend zeer druppels pijn delen de zoete wijn Hoe dronken was ik van geluk toen ik niets anders zag dan het diepste meer in jouw waanzinnig blauwe ogen Maar nu de waarheid raak heeft geschoten weet ik mij verloren en bedrogen in al…