Alle inzendingen over pijn OR gedachten OR verrichten

Leven trekt sleurt en kleurt maar uiteindelijk kleurt het mijn leven…

Als de lucht niet meer blauw zal zijn en de aarde verschroeid Het gewas lang verdord en de mensheid geboeid Dan pas zal men de zonde zien die men hier heeft verricht Dan rest enkel het wachten op het eind van het licht…

ze is er maar ze is er niet haar hart klopt maar ze leeft niet haar niet meer kunnen spreken te lang niet echt iets gezegd haar niet meer kunnen voelen wat ik nu voel is niet echt in gedachten in haar armen in gedachten bij haar zijn in gedachten haar verwarmen maar gedachten doen soms pijn pijn die niet lijkt te verzachten door…

Als een stilleven hou je m’n gedachten vast, blijf ik kijken wil ik de liefdesbloei niet zien verwelken, tranen overvloeien het boeket als ik mijn gedachten aftast, ben ik egoïstisch als ik mezelf met vrijheid zou verwennen?…

moment feitelijk gekend ik ga wel over van iets naar het onbestemde niets, van zijn naar vergetelheid, en waar niemand voorrang heeft of zich onderscheid van de ander deze vaststelling doe ik in een vlaag van volle tevredenheid, Het aardse is vaak een verslaving aan macht en eer of overleven van onderdrukking zeker ook ik heb veel geluk en pijn…

De hemel is zo troosteloos grijs, Het wil niet dagen... De wind zingt in de bomen een wijs Van klagen... Ik hoor de droppelen nedergaan In ’t neevlig duister, – Voor ’t open venster blijf ik staan En luister... Zo stil is ’t overal om mij heen Op donkere wegen... Alleen het troosteloos geween Van regen...…

Een dagboek zwart beklad met een beetje kleur misschien- Wist ik dat het over was want eerder kon het niet verliezen- Daarom zing ik een afscheidslied van eerder- Om je te laten weten dat ik aan je denk altijd.…

M'n hart, heeft een vriend maar dan als 'n pen die pompt in plaats van bloed de inkt vooruit zodat het op papier weergeeft wie ik ken soms gevoelig maar zo kwam het tot dit besluit mijn gedachten, laten voelen wie ik ben.…

ik zalf je met fijne woordjes waarmee jij vroeger bij ons meisje, van die rode vlechtjes draaide ik weet nog, aan het eind een flinke krul en zij met haar bleek gezichtje kende de wereld al beter dan dat we beide dachten maar jij, die me nu verzorgt me troost op het bed dat stil van woorden maar druk van gedachten zich uit met kleine…

En als je daar dan bent Zo zonder gedachten Verdwijnt alle aardse pijn!…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Men hoopt uit een vergeten ver verleden Een stukje van de sluier op te lichten Van wat de Marokkanen toen verrichtten Door als verzetsheld dapper op te treden Maar weet je, Amsterdammers, hoe je scoort? Geef leuk wat lesjes hier, in Feyenoord!…

Er is één ding dat ik beslist niet wil: Dat ooit een transplantatie wordt verricht En iemand verderleeft met mijn gezicht. Dus wijzig ik meteen mijn codicil: Leg mij desnoods orgaanloos in mijn graf, Maar blijf van mijn gezicht in godsnaam af!…

Over het licht en de duisternis Als het licht de duisternis verlicht Verschijnt alles voor ons aangezicht En heel misschien Gaat u dan zien Wat de schepper heeft verricht. De schepping die op ons is gericht, Hoort daarom in het volle licht.…

ik zie de knoppen aan de bomen en wil slechts over warmte dromen die wonderen verrichten zal…

ondanks de dikwijls erbarmelijke staat is het nog altijd een gewild voiture geliefd bij verzamelaar alleen moet er nog heel veel werk worden verricht…

Zij vertelt van de arbeid die werd verricht en die nog moet worden gedaan. De kerk staat er middenin, als symbool van de geconcentreerde energie waarmee hij werd gebouwd.…

De sluier van mijn sombere gedachten ontnemen mij het zicht op zuiver licht wiens stralen altijd schijnen en slechts wachten op het moment waarop mijn weerstand zwicht. Ik voel nu hoe zij mijn gemoed verzachten en dat door hen een wonder wordt verricht.…

Glazige ogen stonden star gericht Aanraking waar de Ziel is ontsprongen Astrant tot valse liefde gedwongen Onbegrepen pijn naar het kind verricht Oh, dader, is dat wat jij kunt geven Besef eens, hoe kan dit kind vergeven ----------------------------------------- UItleg/ bron www.sire.nl Kinderen in de kou We zijn het er allemaal…

Drogend in de kortste tijd Zonder al te veel gezeur Gister met een brave plicht Hier en daar een gat gedicht Vandaag heb ik een beetje spijt Heb hier en daar terreur verricht Langs de stenen met zijn geur Zoekt een bijtje naar zijn deur…

Jarenlang had ze Zich er uitsluitend Op gericht - had ze vele Trainingsuren gemaakt En veel extra arbeid verricht Tot deze zondag, toen Vielen alle stukjes in elkaar En schaatste ze op Beethoven c-dur Haar allermooiste kür…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

kun je een gebroken woord spalken een splint aanbrengen voor het verzachten van de pijn het gebrokene tijdelijk verbinden fixeren in onbeweeglijke nietsdoenerij voel je na de heling de plek van de breuk van een gebroken woord de stekende pijn waar je nog altijd koud van wordt?…

je ontkleedde je gedachte na gedachte ik ontleedde woorden en gevoel ik schrok toen je naakt jezelf in waarheid aan me gaf ontbloot van alle pijn zag ik je jeugd je baby zijn na moeders schoot je kapotte dagen de jaren pijn waarin je liefde niet meer kon verdragen samen hebben we gehaat scherven zijn opnieuw gebroken gelijmd…

Mijn gedachten leg ik aan banden stilzwijgend wil ik mezelf zijn Schepen achter mij verbranden God wat doet dit………..pijn…

De pijn is reeds ondraaglijk, prevelen de stemmen. Met veel esoterische gedachten alom, sidderend van angst; het is effenaf hopeloos.…

Ook wordt geen nader onderzoek verricht Omdat de dader op het kerkhof ligt.…

Heerlijk in de zon Voeten in het warme zand Mijn blik gericht op zee Neem brood en koffie mee Zalig zachte zonnestralen Geven zand een gouden gloed Zeebries streelt mijn huid Meeuwen krijsen herkenbaar luid Bijzondere schelpen Op zandbanken gespoeld Vanuit de golven uit de zee Neem ik deze dag weer mee!…

Iets of iemand spreekt in mij, vaak wisselen we van gedachten, maar niemand spreekt of sprak. Steeds vaker neem ik besluiten, die ik onmogelijk zelf kan nemen, alsof een stille stem me leidt. Altijd voel ik een aanwezigheid, wanneer mijn gedachten zwijgen. Geleerden noemen het intuïtie. Gelovigen geloven in God.…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…