Alle inzendingen over platte tekst

haar vinyl zat vol echo’s uit vervlogen tijden het startruis had een intro om te benijden de beginvocaal nog ongepolijst was in essentie klaar het wiegend golven van de plaat intrigeerde zonder maat in de hartslag van toen voelden wij wat emoties doen als nieuwe muziek zijn barensweeën krijst jeugd ook aandacht krijgt…

geef me de ruimte een plek naast jou het hoeft niet veel te zijn en ik laat me zien zoals ik ben, een mens in taal en beeld, soms met een welgemikte aai over de bol van jouw bestaan en samen heerlijk lachen om weer een kleine schuiver die ik altijd maken moet morgen al immers ben ik weer weg misschien als de plek naast jou te klein…

Jetayu, teruggevonden op dezelfde zolder, kreeg door een ruil zijn plaats in mijn tempelcel van rood en goud. Hij in het Noorden en Garuda in het Zuiden klapwiekend boven het zwevend neuzelen van een antieke gamelan. ----------------------------------------------- uit: 'Een stip op de wereldkaart´, 2001.…

Nooit dezelfde plaat en toch voortdurend die song malend in mijn hoofd…

Ik, op de schommel zwijg boven gras. Het hoge zorggras met de paardenbloemen. Jij, op je knieën, maakt een rolbaan voor jezelf, voor als je oud bent. Dan kunnen we je naar buiten duwen. En weer naar binnen. Ik luister naar jouw handen. Hoe ze hameren. En ik zit op de schommel, zonder schommelen. Rek zonder rekken - De lucht tikt…

Je moet niet alleen, om die plek te bereiken, thuis opstappen, maar ook uit manieren van kijken. Er is niets te zien, en dat moet je zien om alles bij het zeer oude te laten. Er is hier. Er is tijd om overmorgen iets te hebben achtergelaten. Daar moet je vandaag voor zorgen. Voor sterfelijkheid. -------------------------- uit: 'Schoolslag…

dit is om te vinden om niet meer te weerleggen grijs in het gebied overal ter plaatse diep in het uur dit is geen gouden vondst dichter bij de kern te verruilen met randverschijnsel hoe later, hoe verder van nu zowel volledig als desnoods dit is de verblijfplaats ongebonden aan toekomst standvastig toekomend en ooit wederkerend…

de straat wordt afgestruind door morgensterren die van de avond ochtend maken met volbepakte fietsen lantaarns in hun hand om juist bij volle maan hun buit te zoeken zij zijn totaal onschuldig ze jagen niet op wild er valt geen schot de oude dingen worden op hun plaats gezet. ----------------------------…

Hun huid geschramd aan prikkeldraad en scherven hun ziel gekneusd hun vlees gekooid verscheurd van kamp naar kamp - in niemandsland zelfs niet vogel-vrij. ------------------------------------------ uit: 'Vrede is eten met muziek', 2005.…

Ogen als regenschaduw* Uiterlijk beslist uitgehuild Die tijd in jaren was echt hard Eventueel gebrek Een nijpend tekort Oprechte liefde Vliegt ongrijpbaar door toorn Niet te stoppen kwaad Van een onbespied' duivelskunstenaar Daarna zijn kunsten rucksichtslos uit Onmenselijk, maar waarom? Nou daarom... *Het verschijnsel dat weinig…

Ook in Italië, Milaan en Rome Verscheen die linke, nieuwe virussoort Verspreiding van Corona gaat nog voort Maar laat zich binnenkort vast wel betomen Veel enger is de soort die langer hier is En continu gedijt: het winstziek virus…

het uitzicht schommelt richting zee vandaag en verleden schoongemaakt als glas klinkt de helderheid als schaduw het lege papier staat op en dekt de tafel zeer tegen de gewoonte in wat ooit vertrekt blijft in vergeten achter onleesbaar tot vorm gekomen bedenk de bloemlezing in gedachte vooruitlopend op betreden er was ooit iemand…

nacht dat wij in Zijn Huis niet verdwalen hou jij mijn plaats daar bedacht?…

op eindmorenen het gevoel voor verhouding steenkamer steenwijk is het links of rechts wij kijken steeds achteruit waar de zee licht - rond middernacht scheen daar in de volle maan een helm van geel haar over de leuning leunen de hunebedden op zachtroze huid overijssel's kop daar gaat alles nog rustig de ruimte in -…

Soms is een aanvulling op zijn plaats. Soms krijgt een afkeuring ook zijn plaats. Woorden die tekort schieten. Zo Kort…

Herpak de valide dromen in een oud valies als ik naar de onbekende oorden reis laat mij dwalen door de allerarmste teksten, ik neem alleen mijn lege taalhuis mee op een mistige morgen in het voetspoor van plat betreden woorden uitgezwaaid in dit verlaten oord geen idee hoe die dag zal heten als ik de zwartste gaten van mijn horizon…

Teksten worden weer drinkbaar uit heldere bronnen, lichter op een linnen zonnestraal en voor die zal begrijpen, zichtbaar.…

De ochtend is nog vroeg, wind en regen houden de gemoederen bezig. Krachtig is de wind en windvlagen blijven onvoorspelbaar. De bladeren zijn nog mooi groen, maar enkele zie je al zichtbaar vallen. Aan de kust is het stormachtig en moet je jezelf in bedwang houden. Op de pier zie je enerverende golven, die klotsen…

Ik droomde dat ik de tekst kwijt was beangstigend was het zo zonder houvast iemand zei dat dit nu juist leven was de essentie die je authentiek maakte zonder script zingen zonder voorschrift dansen ik was alleen maar bang en vreemd opgewonden ik droomde dat ik de tekst kwijt was ik wist niet eens meer zeker welk lied ik zou gaan zingen als een…

wederom gezwicht een tekst gericht soms is het net een gedicht maar vaker nog dolen een kreet in de nacht van harte aanbevolen dag droom…

Grote gedachten passen niet in zalen Noch in teksten; als je ze wilt vertalen Naar woorden smoort dat in de kiem De grootste denkers blijven anoniem…

ik zou er blij mee zijn die tekst me steeds ontschiet wist ik maar welk lied…

de letterzetter drukte zijn stempel op de stam nieuwsgierig vroeg ik me af wat de tekst zou kunnen zijn en ging op zoek naar een vertaler maar helaas ik vond er geen doch blijft het gissen voor elkeen…

En als hij de tekst te moeilijk vond, Vraagt hij het gewoon een andere hond.…

Dichters moeten vaak nog leren Hun tekst te emenderen. Te vaak wordt dat vermeden Door dichterlijke vrijheden Of bij kris en kras te zweren. Het leerdicht Wordt weer verplicht.…

Een icoon, een tekst of een mooi plaatje. Ook al doet het soms heel erg zeer, markeer het op je lijf en twijfel niet meer.…

Geschreven op de zelfkant en het valse plat der aarde, vallen teksten over de krommingen van de snaren van een denkbeeldige regenboog , worden de kleuren van de toekomst gerangschikt en geboren naar de toonaard van de beeldspraak in een wisselende moraal .…

begeleidt en wacht tot ik in de stoel ben gezakt als ik zijn hand druk als bedankje laat ik daarin een briefje achter met de tekst: “Wat doe jij na vijven?…

De klanken van het ritme, de tekst en noten ontwaken de zintuigen.…

Ik kon tenminste haar gedachten lezen: Met Prinsjesdag had ik een rare tekst, Maar die vertaling hier vind ik het gekst.…