Alle inzendingen over pluk de dag

Je plukt de woorden van mijn boom zonder schroom Zaai je mijn glimlach…

Hou mijn handen vast als ik aan je denk Hou mijn tenen op de grond als ik zweef Pluk 'n bloem Een spriet of straal Vergeet mij niet…

zo hangt die daar de rijpe vrucht ik ben gaan liggen de eerste druppels geen deren nog lig ik daar natgezeken kom niet overeind de eerste aarzeling hou je bek zo speelt het als gedachtevrucht ik ben gevangen geen ontkomen rotte vrucht nog lig ik er als opgedroogd verlangend zand de vrucht verstrooit in gedroomd fruit.…

de generatie van nu is morgen hulpbehoevend, degenerend een leven naar de horizon van een gewisse dood iedereen weet dat en gaat toch vol door, een einde negerend de mens accepteert doodgewoon niet dat men gewoon dood gaat, en derhalve geniet hij niet genoeg van het leven vandaag vroeg een klant mij of ik nog naar een ander adres…

Ik zit aan tafel, tel de dag. Woensdag. Ik weet wat dat betekent.Zou mezelf gelukkig moeten prijzen. Ja. Dat zeg ik tegen iedereen. Iedereen is niemand en toch Piet, Matz, Marie en Mohammed en Madelief. Mijn hoofd is leeg. Mijn gedachten zijn op. Opperdepop. Morgen zou het anders kunnen zijn. Laten we dan naar buiten gaan.…

het laatste fris groen, al dente hangen woorden aan de rank met dauw besprenkelt nog lonken ze naar mij, pluk mij, de zon… pluk mij, de liefde… pluk mij, het leven… pluk! ik laat ze chambreren na decanteren een zoete bloemige afdronk vandaag!…

het plukken van de dag mag misschien voor sommige mensen dagwerk zijn de dichter echter plukt elke dag verwondering als bij het sterrenplukken op een mooie avond ergens in het zuiden... een beetje dromen van bescheiden geluk en daarvoor zo mogelijk de juiste woorden vinden…

ik zou je zo weer plukken omdat ik nog zoveel van je hou ik zou je zo weer plukken als ik ermaar zeker van kon zijn dat jij me niet weer prikken zou…

Mijn huis is mijn leven Mijn verleden is mijn tuin Door de tuin naar mijn huis Kom ik thuis, elke dag Mijn tuin groeit Er bloeit geschiedenis Ik pluk er mijn lach Of zing verdriet Mijn toekomst is mooi Wanneer ik nu mijn onkruid wied…

uit de armen van de nachtmerrie wil ik vluchten   vluchten naar het daglicht   in de kille werkelijkheid van de dag verlang ik  naar de omarming van de nacht   verlang ik naar de stilte naar het troostende donker   uit de sterrenhemel pluk ik voorzichtig de mooiste droom   in de armen van die droom wil ik slapen…

Bij het krieken van de dag de zon tegenhouden is zwaarder dan ik dacht ik zoek de schaduw maar die wijkt waar ik plaats maak voor verbazing en mijn val het is het mos onder mijn gat als natte droom van een zacht bed ik pluk het met mijn winterhanden langzaam uit elkaar ...…

ze pakt een vaas zolang het kan zolang het mag plukt ze de dag die zo nog een langer leven beschoren is tot ook die uitgebloeid is, het was niet voor lang, helaas…

met aarzeling en lichte schroom, heb ik de bloem geplukt die zalige verwondering ervoer ik telkens weer wanneer ik weer zo’n bloempje zag gelijk die eerste keer ik heb geplukt, geplukt, geplukt, genoot in menige wei het was alsof zij riepen ‘kom, kom hier, kom gauw, pluk mij’ de pluktijd is allang voorbij de lente die vlood heen maar…

Egaal oppervlak Zonder butsen en Deuken, glad Zo op het oog, Als dit nu het Laken is dat Jouw leven toedekt Dan lijkt er zo op Het oog niet veel Aan de hand - anders Wordt het wanneer Je de diepte durft In te gaan, het lijden Doorgrondend van de Diepste afgronden Tot en met de Allermooiste orchidee - Die de moeite dubbel…

Plant het elke dag en pluk het leeg. De dagen van de week. Pluk het leeg, maar niet kapot. Het zou zonde zijn als het stopt. Stopt met groeien, daarom voeg toe: Water, aarde, licht. De fundamentele wortels van dit gedicht. Nu kan ik langer genieten van mijn plant. Of niet? Vruchten bederven immers toch niet?…

jij bent alvast vooruit naar zomerland daar waar wij nog niet aan willen het is nog veel te vroeg toch zien wij elkaar weer wanneer onze tijd daar is en de aarde verruilen voor dan zullen wij je vinden tot die tijd pluk ik de dag en geniet ik met al ik ben…

mag ik nog iets liefs voor je schrijven een bloem plukken en even bij je blijven neem de avondstilte mee om samen de dag te overdenken wil jou de kleuren schenken van mijn bloem die in jouw handen zich zal openen in alle geuren die wij samen denken…

Met jou gaat het me weer lukken, om elke dag het leven opnieuw te plukken.…

Lieflijk als een bloesem, zo stralend en zo zacht alsof ze nu wil zeggen: "ik heb op jou gewacht" Je kunt mij plukken zegt ze ik sta in volle bloei... Maar, pluk mij heel voorzichtig, 'k sta tussen plantengroei...…

Er leefde een dichter in de Jordaan Die zo met de Jordaan was begaan Dat zijn hartenkreten en gedichten Hem schatplichtig verplichtten Tot dagelijks digitaal gaan…

In dit novemberland zoek ik jou tussen de laatste dagen ik pluk een paar verdroogde bloemen en ruik hun verloren geur witte zwanen vinden hun weg in donker water ik staar hen voorbij op zoek naar jou niet wetend wie ik vind…

pluk niet verdraaid de dag voordat je ontmoet tijdens het flaneren buiten in seizoenen echoot de lente met vrolijke beat vogelgefluit geprent tot aangenaam allround luisterplezier waar een mens blij van wordt wordt je steevast enthousiast begroet door de onvervalste natuur…

jij mooie man jij wijze man die het cement vormde tussen dat, wat toen nog in het verschiet lag maar waar ik nu dankzij jou de vruchten van pluk door jouw rotsvaste geloof in verbinden ben ik nog iedere dag dankbaar dat jij mijn vriend bent…

Als ik bloemen plukken mag pluk ik ze midden uit het rijpe graan hun blauw verwoordt de hemel het wit een stille traan waar sterren bloeien in de nacht en rond de maan waar zonlicht lacht pluk ik een wilde edelweiss daartussen laat ik de klaproos stoeien in een jodelblij bestaan zal ik de mooiste bloemen plukken want liefde mag uit vreugde…

confessie depressie belofte ontploftte streep ingreep bericht gedicht ontwricht donker geen licht 't stonk er afscheid bevrijd geen tijd druk geen beetje stuk het vreet je pluk ik nee de kip de dag zonder kop zie hem carpe…

Geniet nu altijd van je dromen waarin je gedachten vrij komen pluk de bloemen van de nacht er is altijd een ochtend die wacht. Ontwaak stralend, fris en uitgerust of een engel je heeft wakker gekust zet je raam zo ver mogelijk open zodat je dromen de dag in lopen.…

Je treft het met me Je hebt mazzel Vandaag heb ik een goede dag Nu eens niet alles wat mij teveel is Geen opgejaagdheid, geen irritatie Zelfs geen zelfbeklag Bijna geen twijfels Veel minder zorgen Ik zit wat beter in mijn vel Pluk nu de vruchten Waardeer mijn vriendschap Wellicht wacht mij morgen weer een hel…

Een bos winkels Een tros koopwaar Om te plukken Is het dat wat de dag vult Of is er meer naast het slijk der aarde Waardoor een mensenkudde wordt gedreven Vragen staat vrij, consumeren moet. Koopzucht en veel gebakken lucht. Grote figuren op een bankbriefje, vele briefjes bij kleine figuren!…

het is een oefening te leven als ware men gestorven en elke dag de vrucht van eigen erfenis te plukken geen afscheid geen rouwende geliefden want enkel de bagage is verstuurd de dood waar anderen zo bang voor zijn bespelen als ware het een feest en als het dan in ’t echt gebeurt te kunnen zeggen hier ben ik al geweest…

Dát worden nog eens dolle dwaze dagen. Als men elkaar de kop heeft ingeslagen, kan wat nog overeind staat naar de sloop. Het gaat ons in geen 100 jaar meer lukken van deze kale kip nog iets te plukken. ---- Verkoop van Griekse staatseigendommen moet 50 miljard Euro opbrengen…