Alle inzendingen over qatar OR emir OR poeet

Na grafluchten blije schijn krijg zonnepit en zit zonder kleren met een poëet Hervind de roos op je doos de kluts van je muts Sta op, spring op de fiets werk hard - doe niets Alles zoveel mooier met die ster in zicht…

Dit jaarlijks eerbetoon aan Driek van Wissen, Niet één poëet zou zoiets willen missen.…

.* de stadionbouwers welbedeeld In Qatar, met Van Gaal, komt ver De Leeuw Mét rouwrand, in het debacle van de eeuw *In tegenstelling tot…

Welke poëet ook uit de hoed zal komen, Zo’n hobby kost een zee aan vrije tijd. Een AOW’er zal het niet gaan doen, Die heeft het razend druk na zijn pensioen.…

de dichter moet in de onthechting thuisraken de gespletenheid helen de chaos bedwingen de veelheid van ditjes en datjes temmen om niet te worden opgegeten de poëet moet zonder verdrinken over schotsen- en-scheven van kolkende rivieren springen om langgezochte tekens te bereiken te omhelzen misschien…

het zijn slechts enkele gedichten en niet de dichter die overleeft uitverkoren woorden die blijven hangen in het collectieve geheugen de poëet zal spoedig vervagen sommige verzen van zijn hand trillen nog wat na in de ether soms kan je ze horen als gefluister van wind in kruinen van de bomen…

Perquin Komrij, Nasr en Naomi Esther Simon, Gerrit en ook Anne Vegter aan Tsead de eer des volks poëet te zijn voor 't Moederland; doch wie wij node missen is de vox populi van Driek van Wissen…

poëet bied met een lint van lettergrepen de herinnering aan een veilige haven dicht een plek waar het verdriet kan rusten al vindt de striemende echo steeds de weg terug schrijf met trommelstokken roer je ben erbij sta ernaast vertel zonder te breken…

We zouden uit principe niet gaan kijken, Toch wordt het morgenavond stil op straat. Als Denzel Dumfries als de brandweer gaat Dan moeten de principes maar eens wijken. Principes zijn best mooi maar ook wel lastig, Alleen als het ons past zijn wij standvastig.…

Mijn speelse muze kan me soms benauwen als ik de melkboer 's morgens elke dag - in koude, hitte regen, hagelslag - weer met zijn kruiken heen en weer zie sjouwen. Hij is correct een dienaar van mevrouwen, die slechts belonen met een fooi of lach; en of hij nors of praatziek wezen mag, op hem kan heel mijn huisgezin vertrouwen. Al houdt…

Ze hangt haar dichtersjas aan kale bomen als vangnet voor de stemmen in de nacht die drijvend op de wind worden gebracht door sluimernevels van ontslapen dromen en morgen zullen hun verhalen zacht over die oude jas zijn neergekomen om aangedaan in het gevoel te stromen als muze waar ze lang op heeft gewacht maar blijkbaar heeft zij zich…

is misschien niet zo netjes. Kan wel indringend aankaarten. Kersvers poneert hij het hemels haalbare: de werking van een onaangepast Relaas... Neerlandici steigeren bij zijn bizarre fratsen. Anderen beweren dat zij naast hun schoenen hebben gedanst. Zo werkt dus het hemels haalbare. Iets indringend, onaangepast aankaarten!…

Het ging eerst langs me heen, ik schreef braaf strofen Toch heeft dat sportgebeuren best niveau Bij al die deelnemers in Tokyo Voel ik dat ik er ook aan moet geloven Dus span ik me nu in sportief te leven Voor de tv, haast 24/7…

Schrijf mij onmiddellijk een gedicht gebood de dood aan een muze man Nog vòòr voor je mij bent gezwicht schrijf het nu dus, nu je het nog kan De poëet zag, dit zou zijn einde zijn en schreef bijgevolg een dag of tien Dat was niet naar de wens van Hein had hij angst om te gaan, misschien De dichter dichtte heel de lange dag alsof gans zijn…

als een dichter sterft bij leven heeft de ebbe zich te vroeg doorgezet en verschraalt het kunstig zinnenweven tot knopen van een versleten letternet hij teert slechts op zijn scheppend verleden dat stilaan zo zijn glans verliest een poëet dient tot de dood zijn rijmen te smeden: een onvoltooid vers is waar hij voor kiest…

Als daarna de poëet in de agent Mij blij verrast met een vormvaste prent, Dan ben ik ondanks alles dik tevreden. Politie die mij jambisch wil bekeuren, Mij hoor je er beslist niet over zeuren.…

een gebeurtenis is nooit iets wat zomaar gebeurt de poëet ziet méér: een voorval is niet slechts toeval stilletjes worden louter gebeurtenissen aankondigers omina die fluisteren in dichters oor wat komen gaat in de verborgen wereld van dichters hoofd weerspiegelen zij de diepste behoeften van de mensenziel…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

hij was heel stil en dacht niet veel zijn hoofd open gewaaid zijn tastorganen kruipend een zoeker in de tere lucht een poëet die in de ruimte ziet zoals een man die op de verschansing hangt en naar de zee ziet zoet glijdend het middelpunt zoekend daar waar het licht breekt en schrijft met lange handen…

Ik ben geen poëet of filosoof Beleef gewoon de realiteit Waarvoor jij nu je ogen zo graag sluit Drang en lust, Plots werd je bang En sloeg je op de vlucht. Goed wetend waar je aan begon. Maar het excuus wat je achteraf verzon, Sloeg bij mij in als een bom. Ik maak me niet meer kwaad. Hoogvliegers, Vallen meestal laag!…

AAN DE ONBEKENDE LEZER Hoe zoet is ‘t om te peizen dat, terwijl ik rust misschien, een ander, ver van hier, mij on- bekend en nooit gezien, u lezen kan, mijn dichten, mijn geliefde, en niet en weet van al de droeve falen van uw vader de Poëet!…

Er is geen "minder" en geen "beter": Het is maar net waar je voor kiest Maar met "Een kurk in je reet" Ben je wellicht een goed artiest Maar naar mijn maatstaf geen Poëet (het dicht, toch rijmt het voor geen meter.)…

de poëet is verdwenen In de diepte van 't dansend meer. Slechts zijn pet vindt men acht dagen later Op de kust van Wieringen weer. ------------------------------------------- uit: Snikken en Grimlachjes (1867)…

VI "Vergeef mij," huivert de dichter, "'t Is onbescheiden misschien, Maar mag ik ook vragen, wat dame de eer heb vóór mij te zien?" - En de schoone glimlacht: "Wel zeker! - maar eet ondertusschen voort, - Ik ben dat weeuwtje van Staavren, Daar ge mooglijk wel van hebt gehoord; Die een lading Dantziger tarwe Aan stuurboord in…

Ook de wolken die er prijken zijn met geen vers ooit te bereiken, ondanks aan boord een enkele poëet.…

wij Amsterdam in hetzelfde gebouw jij bij de Haagse Post en ik bij Dagblad Trouw Jij was er al, Ik start ik rookte niet, jij wel ‘heb je nog wat sigaretjes?’ vent van binnenpretjes: wij dol op onze taal jij markante dichter warrig harenstichter poëtisch rookkanaal ik zal je niet vergeten redenaar van onverbeten wij zijn getreurd…

Tekent zijn lijf zijn zijn krullend hart verschuift het ijzeren gordijn weer over de vijftig bergen tot ver na het genoemde: sterke wil als spil van stuwende kracht en poëtisch vermogen van bestaan met smart onafscheidelijk verbonden troont in de aura geluk als branding van het leven.…

Mijn man is een fantast lacht de dichtersvrouw hij speldt vaak luchtkastelen op mijn mouw…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…