Alle inzendingen over rechtspraak OR OM OR DNA

Zijn DNA dat ons de das omdeed vloeit rijkelijk bij ons door elke ader. Graag gaf hij ze een dochter of een zoon. Maar ondank is helaas des werelds loon.…

stram en stom de mensen in drommen gedwee het verval af te wachten tot het klapt en knakt Maar ze zijn verveeld en ontpoppen zich als klapvee als de wereld verdeeld de weeën opwekt en geboorte geeft aan de nieuwe mens die ontstaat uit een streng van genen Als ik dit zie kan mijn hart wel onbedaarlijk wenen “ Geknoei met God’s DNA…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

aan wie dit leest mijn levenslijn ging over pieken en dalen mijn broedsels kunnen daarvan verhalen hier afgelegen was de avondvoorstelling laatste toegift die nog applaus ontving het dna van gegeven zoengeld zal uitwijzen hier leefde hij: een held! de bast van deze wijze berk moet dienen als kleed van mijn zerk…

je DNA heb jíj niet in de hand je daden? nooit geheel je eigen schuld je eist van anderen soms veel geduld al pest - verpest - je sóms het hele land maar wappies, tokkies, would be “criminalen”: terecht dat ze jullie op komen halen…

we weten niets meer zeker; of een komeet in een kooi past het portret nog onder de wolken hangt ik ken hen ergens van ook zonder dna toen waren er dezelfde kleuren was water net zo vloeibaar schoof dezelfde wind voorbij zou Adam Eva nog herkennen en dat na al die jaren ook toen niemand foto’s had…

. ----------------------------------------- De dader is na dertien jaar gevonden, Waarbij het DNA de doorslag gaf. Heel Friesland komt nu van dat trauma af, Omdat men deze zaak nu af kan ronden. Voor nieuwe trauma‘s is dit een begin, De dader is ook hoofd van een gezin……

dat het in kleine dingen schuilt stof dat verborgen gaatjes vindt geen ruimte meer laat, aankoekt misschien ooit nog eens diamant een daad ernstig genoeg, moord op zoek naar sporen van DNA dichte plekjes openmaakt een oplossing aantreft voor raadsels teruggaat in de tijd naar nu geschiedenis geschreven raakt…

Elk jaar raak ik door ’t zelfde uit mijn doen Kijk: wodka rijmt echt niet op chocola En halma evenmin op DNA Een klapzoen kan niet samen met kapoen ’t Is schrikkelrijm waarvoor ik mij diep schaam Zet bij zulk broddelwerk dus nooit mijn naam! Teleurgestelde groet, Sint (sic!) Nicolaas…

Des avonds wordt een koudschuim traagsonnet Gebrouwen door de Bonte Korenaar Hij praktiseert nog op zijn Gouden Snaar Maar miste een twee pruimpjes naast zijn bed Hier liggen reeds zes regels voor hem klaar Een handvol fictie, niets is minder waar PS: voor DNA en Vrije Wil Zet ik bij dezen graag de kloktijd stil...…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Rond waart de schemer van sporen van genen gemodificeerd in een obscuur domein. Vliesdunne flinters omhullen en vullen van buiten en binnen onzichtbaar een luchtbel, aldoor transparant. In pastel polychroom draaiend, bewegend onthullen zich flinters, zichzelve gelijkend, aan de laborant. Sliertend en slijmerig waart er nog…

de wind speelt het eigen spel stormachtig zweept golfslagen doet bomen kreunen tot in de wortel maar stevig is houvast terwijl mijn net gekamde haarbos wappert gaan mijn gedachten naar DNA onbekend van gisteravond tja ik heb zo mijn bedenkingen vroeger werd er veel onder het tapijt geveegd zou het heden ten dag anders zijn ”hoerenjong…

Vandaag op de honderdste dag het elfde uur dat je mij verliet om een patatje zonder te halen bij 'Venetiaan' gedenk ik jou en huiver Hoewel aangegeven als vermist vond men geen spoor van jou zelfs geen deeltjes DNA terug Uit het buurtonderzoek bleek dat je verdween onderweg Nu om kwart voor twaalf zou ik als jij willen gaan opgaan,…

in strengen genen van mij huist eertijds vrezen om levende dood omgeven welk dna asielt veronderstelt moleculair ooit om brood het eigen bloed gelaten naast huurling in mij en het leger van zovele hanen heeft het niet om Schots hoogland en eigen volk gestreden om de weeromstuit is wat tot Pruis verworden nu mijn onderhuids…

Ik weet dat ik onze rechtspraak kan vertrouwen en ook al steunt u de vogellaar in het geniep, hier trekt Vrouwe Justitia nog vol aan de touwen.…

Teneinde het hoofd met hernieuwde moed opheffen vol bewust, levend berouw is wat Gods ruime rechtspraak aanschouwen doet. Zijn genade: eeuwig glanzende dauw, die zich neerlegt in 't menselijke gemoed, opbeurt tot eenvoudige bescheiden trouw.…

Tijdens de stille, werkzame uren denkt hij aan zijn taak en reizen van weleer; vanuit het paleis riep de verte steeds weer, vroeg rechtspraak en daadkrachtig besturen. Het rustige klokken maken zonder dwang geeft na zwaar bestaan van wereld leiden verrassende, ongebonden scheppingsdrang.…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Vandaag op de honderdste dag het elfde uur dat je mij verliet om een patatje zonder te halen bij Snack Vander Laan denk ik aan jou en huiver Hoewel aangegeven als vermist vond men geen spoor van jou zelfs geen deeltjes DNA terug Uit het buurtonderzoek bleek dat je verdween onderweg Nu om kwart voor twaalf zou ik als jij willen gaan opgaan…

Gandhi gaf zijn leren sandalen aan een soldaat om op te lopen zijn bril aan een Indisch officier door voor hergebruik als vizier Je zou denken niet te betalen toch worden ze met zijn bord kom en zakklok nu in New York weerloos van waarde geveild Er viel ooit een visioen mee open al is nog niet op DNA gepeild Zie: www.nos.nl/nosjournaal…

symbiose zij kende de kleur van seizoenen wist dat wind met stormachtige vlagen haar bloempjes tot toekomst zouden maken jij hebt met de wallen gesproken en stukjes geschiedenis opgedoken uit hun lange reeks contacten met vreemde passanten zij hebben weet van vele generatie die met hun handen verbanden uit hun gezamenlijk dna…

Voor ouders komt er nog meer keuzestress Ze moeten nu al zoveel keuzes maken Straks komt er heel wat bij in alle smaken De geest is bijna uit de babyfles Het haar: brunette, blond, of hemelblauw? Kom schat, we gaan bestellen, zeg eens gauw…

Ik vraag me af waarom Karbaat dat deed Dacht hij: mijn eigen kinderen zijn plaatjes En wou hij daarom legio Karbaatjes Of was hij diep begaan met vrouwenleed? Hij had het vast volmaakt onder de knie De hoogedele kunst der onanie…

Een eiwitspinsel van geregenereerde artificiële windsels aan bewakers van beide hersenhelften ontsnapt Een nonexistent fantasma van uitgestort levensvatbaar diepgevroren humanoïd zaad aan mensenhanden klevend dna Een entiteit die enkel door een tour de force in mijn dichtersgeest is neergedaald En als 'Realiteit' linea recta…

maken heeft geen redelijk beklag Het gaat in Nederland zo vreselijk goed Dat ik nu positief van welstand moet blaken Ik lees het nu en never niet op mijn banktegoed Gebrek aan smeermiddel doet mijn deuren kraken Gezondheidszorg op weg naar de kloten Telecom bedrijven leiden je naar de kloten De verzekeringswereld is vreselijk kloten De rechtspraak…

Nauw ontkomen aan een angstwekkend lot van rechtspraak heeft hij hier een toekomstwijzer. De banneling leeft vol denkende ijver, mint gezelschapsspel, geleid door ernst of spot, schrijft een boek over wereld, wijsheid en God, arbeidt ook lustig met dansend ijzer.…

onder de loep is het strand een heelal van spiegeltjes en kralen is bij het morgenlicht je haar een kanten spiraal van goud is bij avond je gelaat verlicht als de bijbellezer van Rembrandt, krioelt een druppel van leven in het koekoeksei van je DNA en onder het plaveisel: het vermoeden van strand onder de tijd: het vermoeden van het grote…

Hij zei: “Ik zat laatst te denken Meer aandacht te schenken Aan onze gemeenschappelijke grond. ” De hond dacht na En zei: ”mogelijk het DNA. Ik heb wel eens gelezen, Dat dat de bron moet wezen Wat ons, mijn vrind, Zo samenbindt In ons wezen.” “Maar dieren op twee poten, Helpen de zaak naar de kloten.…