Alle inzendingen over regen OR natte boel

Herfst in aantocht regen klettert neer Bomen verwaaien hun bladeren nu teer Lucht van de grond geurt door het bos Konijnen die glijden over het natte mos De zon is zomermoe de felheid verdwenen Als een gedimd licht de herfst is ingetreden…

't is steeds 't zelfde liedje in de schemer van dit stukje leven : 't regent, 't zegent de pannen worden nat van mij mogen ze als ik maar droog blijf nu even geen droge draad meer aan m'n lijf want wind en regen hebben een verbond zo draait 't wiel van jaargetijden rond en zal na regen wel zonneschijn komen laat…

Regen, droefgeestig het straatbeeld. Paraplu's waaronder mensen verscholen In de kraag van hun jas zouden willen Dat het anders was. Een fietser op de dijk, eenzaam, Door en door nat. Uitgestorven lijkt de stad, harde regen, De natuur doet zijn werk, planten, Bomen en ook mensen zij hebben het nodig.…

Voorspeld een frisse regenbui, die kwam en viel omlaag En alles werd weer groen, fris, nat, vogels tjilpten blij Want die heerlijke frisse bui, viel vandaag die beestjes zagen de wormen komen en de regen trok voorbij!…

je kooplust verweten Dat had je liefde voor mij vermoordt Ach, er was zo veel wat jij in mij miste En starend naar jouw weerspiegeling Was ik dankbaar dat de regen, mijn tranen wiste…

Ik hoor de regen uit mijn jeugd de bomen gaan in bad druppels vallen van het groen op de zinken teil het klinkt en klettert nu nog steeds als toen een bries roert door het natte loof blaast spetters in het rond langzaam rollen ze over de ruiten het ruikt buiten naar natte grond het dondert donker in de verte de bliksem flitst…

Als enige signaal, worden wij dag na dag nat. (Regen al op peil van hele maand.. 8-12-2007)…

dankzij de dijken het grasland boven water de wind in de rug dankzij de windkracht waaien de benen vooruit met natte pijpen dankzij de regen sijpelen de voetstappen nabij het kanaal dankzij het water landinwaarts over de dijk de dagtocht voorbij…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Niet te mopperen op regen want nat: dat ben ik al dus een beetje regen zie 'k dan als extra waterval. De reiger op de kant, geef ik gewoon geen kans, sla met m'n vinnen en ontspring de reigerdans. Zou 'k dan een vogel willen zijn vliegen op de wind van daar naar hier- en weer terug op kale takken landen, vliegensvlug.…

Het is weer tijd, zoals dat elk jaar gaat, De boel de boel te laten deze weken, Ik ben niet hier, maar trek naar verre streken, Waar ik een cocktail drink en pootje baad. U krijgt bericht als ik het werk hervat, maar nu dus even niet, dan weet u dat.…

Van die fijne, natte regen, die stof lijkt Het is grijs buiten Ik zie de bomen nauwelijks staan Maar ik weet, ze wenen dikke tranen…

Dan hoop ik toch gauw weer thuis te zijn al zal het huis andere muren hebben en zal de regen ook nat blijven maar soms ook verfrissen.…

Versterkt door de harde regen droop van het taf'reel de eenzaamheid af.…

De zon te heet, de regen te nat, de hagelstenen te groot de wind te hard, de weergoden hebben het met de mens, echt helemaal gehad. Daarom wordt het natuurlijk steeds weer zo nat!…

De grijze wolken zien er onheilspellend uit. Dan een regenbui.…

het wonder wolkt al wat Elia, dat wordt rennen in de regen, maat die donders natte zegen slaat pijpenstelen hitte neer en weer blozen rozen in het zand, Elia waaien waters over ’t land blaas je wolkje naar mijn kant, Elia dat het bij mij wonderen gaat.…

Een brief Die ik lees, Een brief Die ik wil Verscheuren, Zoals het mij verscheurt, Een brief Nat van wind En van regen, Maar vooral van mijn tranen, Ze vallen op mijn schoot Met de snippers Van de brief, Die brief, Waarin beschreven wordt, Wat er is gebeurd Met jou, Mijn liefste, Hoe je bent gegaan Naar een plek Waar ik nog niet…

je nam de regen met een lach liet druppels langs je vingers glijden haren golfden nat maar in je ogen brak de zon al door in een ondeugend licht je stem was zacht en hoog kleurrijk als een regenboog je rook naar gras terwijl je mij opklarend de laatste onweerskussen gaf…

Een natte damp, als een plassende regen, overvalt de gracht. Doorweekte wallenkanten ontvouwen ranke bomen met ontloken twijgen. De houten ophaalbrug brengt heimwee naar weleer. De stille stroom verraadt een blijde glans.…

je regende en ik schoot foto's van een zon die steeds wilde verdwijnen verfijnde instelling veranderde het plot vergat de paraplu kou en regen maakten zo het beeld kapot zacht heb ik je haar gedroogd je natte huid met warm gedoekt je zont nu stralend in een nieuwe lentegloed…

uit niets was langsgekomen Om nooit meer bij mij weg te gaan Samen doolden wij zo door De regen vulde ons met zwijgen Mijn hart wist toen dat het verloor En dat het later nooit zou krijgen…

van een verlaten terras ik kuier langzaam nat richting een droog huis met een handdoek en een warm bed waar regen dan natikt op te schuine ramen…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Mijn lief houdt niet van ‘t grijs van regen, mist en aanverwante narigheid, vandaar dat ik stil dichtend prijs dat schitterende, zij het doorgaans natte, grijs.…

de violen spelen hun mineurlied jaarlijks weer het groots versterven altijd wordt mijn tuinieren traag het licht in de dag krimpt te veel kleurrijk zwiepen losgerukte bladen bomen tonen hun gekaalde kroon buiten laat ik de boel de boel hoor in de schoorsteen de bulderwind…

Als huisman met een ijzeren plichtsgevoel Moet ik per dag 10 kilometer joggen En ook nog eens een aardig stukje bloggen Ik laat de boel geregeld dus de boel Nou hoor ik laatst mijn buurvrouw, per abuis; 'Zó smerig , 't is daar net 'n ziekenhuis !…

Ik voel me wat lentetriestig Het grijs wordt zwart na een dag van voortdurende zachte regen Door wortels heen stroomt, ruist het vocht, het blad richt zich op De dingen gaan zoals ze gaan als Venus, een inktzwarte stip op de zon en toch waar ben jij wie ben ik word jij als het regent nat?…